Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Alleen maar dansen is niet genoeg
Cheerleaders getuigen over wat ze moeten ondergaan om grote bazen en sponsors tevreden te houden
Ze vinden zichzelf professionele dansers en gymnasten en het Olympisch Comité beschouwt cheerleaden als een officiële sport. Maar in de ogen van de clubbazen in de National Football League, in het honkbal en in het basketbal, zijn ze niet meer dan seksobjecten die slaafs fans en vooral sponsors moeten plezieren. Dat blijkt nu uit tientallen getuigenissen die een pijnlijk beeld schetsen van wat de meisjes naast het veld moeten ondergaan.
“Uit voorzorg”, had de clubverantwoordelijke gezegd toen ze bij aankomst in het resort in Costa Rica de paspoorten van de meisjes afnam. De cheerleaders van de Washington Redskins waren er voor een fotoshoot om in hun gebruikelijke outfits de clubkalender op te vrolijken. In hun kielzog waren enkele belangrijke sponsors meegereisd. Tot verbazing van de meisjes werden ook exclusieve foto’s genomen waar de meisjes topless of van kop tot teen in bodypaint moesten poseren. Terwijl de mannelijke invités vanop de eerste rij toekeken.
De feiten speelden zich af in 2013, getuigden vijf cheerleaders gisteren anoniem in
Het bleek geen alleenstaand geval, maar een jaarlijks fenomeen. Een lijdensweg die een week lang duurt, met werkdagen van veertien uur waarvoor de cheerleaders geen dollar worden betaald.
The New York Times.
Ontslagen voor één foto
De NFL (American football) en in minder mate de NBA (basketbal) en MLB (honkbal) liggen nu al enkele weken zwaar onder vuur voor de behandeling – of beter: uitbuiting – van hun cheerleaders. De bal ging aan het rollen nadat Bailey Davis – een lid van The SenSationals, de cheerleaders van de New Orleans Saints – een klacht had ingediend wegens inbreuken op de gelijke behandeling van mannen en vrouwen. Ze werd ontslagen omdat ze de clubregels had geschonden door een Instagramfoto te posten waarop ze in een body poseert. Minder bloot dus dan in haar cheerleaderoutfit en dat kon volgens de club niet door de beugel. Bailey neemt het niet dat zulke strikte regels niet gelden voor mannen.
Niet veel later volgde een tweede klacht. Van Kristan Ware, die drie jaar verbonden was aan de Miami Dolphins. Voor discriminatie wegens haar geloof en sekse. Ware werd gepest nadat ze als diepgelovige christen had verteld dat ze maagd zou blijven tot haar huwelijk en nadat ze een foto van haar doopsel had gepost.
De twee klachten maakten heel wat los onder de meisjes, want die moeten blijkbaar veel meer doen dan hun kunsten tonen op het veld. Ze moeten, zo getuigden ze, de fans op alle mogelijk manieren entertainen en verwennen. In de wachtrijen, op feestjes voor wedstrijden, in de tribunes, op de parkings en zelfs bij de fans thuis. Het ergste zijn de sponsorfeestjes en de loges waar ze naartoe worden gestuurd. “Kussen in de nek, armen om het middel, handen overal”, getuigde een van hen. “De eigenaars van de clubs en de NFL weten dat. In hun ogen is het
Nadat de Amerikaanse media de
part of the job.” getuigenissen hadden gepubliceerd – ook van cheerleaders bij basketen hockeywedstrijden – nuanceerde de NFL de berichten. Er wordt rond preventie gewerkt, zo werd benadrukt. Bij de Dallas Cowboys wordt een cursus gegeven over hoe de cheerleaders in confronterende situaties moesten reageren. Met de nadruk op het feit dat de meisjes vooral niets mogen zeggen of doen wat de supporters boos zou kunnen maken. “Dat vind ik niet zo plezierig”, wordt hen als standaardantwoord aangeraden.
Een understatement vanjewelste. Het bleef in 2013 op Costa Rica niet bij de pikante foto’s voor de sponsors. Na de werkdag werden negen van de 36 meisjes door hun vrouwelijke coach naar hun kamer gestuurd om zich snel op te maken. Enkele sponsors hadden hun favoriet mogen opgeven om haar mee uit te nemen voor een avondje stappen. “Ze vroeg het ons niet, ze beval het.” De meisjes benadrukten dat er geen seks bij te pas kwam, maar uitgesloten was dat niet, zo vertelde een ex-cheerleader. “Niet in groep maar apart werd ons wel eens gezegd dat je die avonden een flinke cent kon bijverdienen als je dat wilde.”
Wie moeilijk deed over de verplichte date, wist dat het einde verhaal was. Wie erover repte, riskeerde juridische vervolging wegens schending van de contractueel verplichte discretie. Om 100% zeker te zijn dat de meisjes in de pas zouden lopen en niemand boos zou opstappen, waren uit voorzorg de paspoorten toch maar afgenomen.