“Een ‘vintage’ fiets herstellen? Oude rommel noem ik dat”

Fietswinkel Gebroeders Verrijcken in Statiestraat stopt na 43 jaar trouwe dienst

“Met pensioen? Spijtig, maar ik gun het u van harte, Werner”, zegt een klant die Fietsen Verrijcken in de Statiestraat in Berchem binnenwipt voor een lekke band. Werner Verrijcken (63) zal eind juni na 43 jaar zijn laatste fietsherstelling doen. Na de uitverkoop sluit de zaak definitief.

Eric en Werner Verrijcken openden op 4 januari 1974 hun fietshandel in Berchem. “Een zot idee van vader”, zegt Werner, sinds broer Eric vijf jaar geleden met pensioen ging de enige zaakvoerder. “Ik was pas 19 jaar, nog groen achter mijn oren. Dat is nogal een gedoe geweest omdat ik nog niet meerderjarig was. Maar ons vader had zo’n compassie met de vorige eigenaar, Marcel Reynaerts wiens familie hier al een eeuwigheid een fietsenzaak had. Ze hebben zelfs nog stootkarren verhuurd. Marcel is aan kanker overleden op zijn 45ste en wij hebben de zaak toen overgenomen. Dat was nog in het pand hiernaast, dubbel zo groot. Sinds enkele jaren zit ik hier, ja, veel te klein zoals je ziet. Daarom ook onmogelijk om een overnemer te vinden.”

Werner kijkt uit naar zijn pensioen. Eindelijk tijd voor zichzelf. “Het is een plezante tijd geweest”, zegt hij. “Geweest, ja. Het waren zware jaren, zes op de zeven werken, dikwijls tot 23u. Mijn kinderen spraken me bijna aan met ‘mijnheer’, zo weinig zagen ze me. En ook: vroeger verliep alles gemakkelijker. Het assortiment fietsen was veel beperkter en de mensen wisten minder. Of liever: ze geloofden meer. Nu zijn ze veel kritischer én ongeduldiger. Een fiets binnenbrengen voor een herstelling? Straks kom ik hem halen, zeggen ze dan. Pardon? Of zo’n slimme die met zijn ‘vintage’ fietsje langskomt… Vintage, ouwe rommel, zeg ik dan, maar dat kunnen ze niet hebben en ze weten het altijd beter.”

Verkeersveiligheid Fietsen Verrijcken verkoopt al jaren het fietsmerk Oxford. “Ooit hadden we het hele gamma, maar

dat is lang geleden. Nu zijn er zoveel modellen, die plaats heb ik niet. En als kleine fietshandel is het moeilijk concurreren met de ketens. Met vijftien winkels sta je sterk om met de leveranciers te onderhandelen en een lagere prijs te bepalen. Voor een kleine zelfstandige is dat onmogelijk. Ik vraag me soms af hoe die nieuwe, hippe fietswinkels kunnen overleven. Want je hebt ook nog de Decathlons, de Aldi’s en de Makro’s met hun fietsen, of kranten die een abonnement met fiets proberen te verkopen. Of de groepsaankopen zoals Atlas Copco voor zijn personeel doet, en de Vélokes van de stad... Maar om hun fietsen te laten herstellen, vinden de mensen de kleine fietswinkel nog wel. Omdat we veel goedkoper zijn.”

Werner diept uit een kast een paar schriftjes op. “Verkeersveiligheid”, begint hij. “Daar wil ik het ook nog even over hebben. In deze schriftjes noteren we bij elke fiets die we herstellen of hij eigenlijk nog de weg op kan. Weet je dat 70% van de fietsen die we binnenkrijgen in zeer slechte staat is. Slechte banden, slechte remmen, geen licht... Zoals de autocontrole verplicht is, zouden ze ook een fietscontrole moeten opleggen. Dan zouden er heel wat minder ongelukken gebeuren. Ik hoop dat minister Weyts uw gazet leest.”

Fietsen Verrijcken (Statiestraat 160, Berchem) doet nog herstellingen tot eind juni. Vanaf 15 augustus is het uitverkoop.

“Ik vraag me soms af hoe die nieuwe, hippe fietswinkels kunnen overleven.”

FOTO'S JVDP, RR De winkel in vroegere tijden, “toen alles makkelijker was”.