Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We hebben ons laten verrassen door de bittere kou”
Twee tuinbouwkundigen leren in Finland met grote bosbouwmachines werken
Bert Claessens (19) is net terug van een halfjaar vertoeven in de Finse bossen. Zijn collega Daan Claes (20) heeft er drie maanden opzitten. Het duo specialiseerde er zich in het werken met grote bosbouwmachines.
Daan Cools en Bert Claessens studeerden vorig schooljaar af als tuinbouwkundigen aan het PITO en kregen de kans om in Finland bij te scholen dankzij een initiatief van de Europese Commissie. Op het einde van die periode ontvingen ze attesten, die aantonen dat Bert en Daan overweg kunnen met de grote bosbouwmachines als een harvester en forwarder. “Ondanks onze goede voorbereiding lieten we ons verrassen door de bijtende koude. Op het warmste van de dag stond op de thermometer -25 graden. Gelukkig zaten we in onze harvester en daar was het rond de 20 graden. Werken met die gigantische machines is indrukwekkend”, zegt Bert.
“Zolang alles vlot verloopt en je van in je machine de bomen kan bewerken, is er geen probleem. Maar soms moet je naar buiten om een botte ketting of een zaagblad te vervangen. Ondanks het thermische ondergoed en de beschermende kledij is dat temperatuurverschil vreselijk. Na enkele minuten ben je verkleumd”, zegt Daan. Met hun machines verwerkten Daan en Bert vooral sparren en berken. Bosbouw is in Finland een belangrijke economische sector. “Hoewel het in de late namiddag al helemaal donker is, liep ik geregeld de shift van 12.30 tot 21u. Felle spotlights zijn dan absoluut nodig. Het is er na vier uur zo donker dat je bijna niets meer ziet. De winterperiode is ideaal om bos te ontginnen. De ondergrond is zo hard bevroren dat de zware machines de grondstructuur niet kapotmaken”, aldus Bert.
“We waren blij dat we ’s maandags konden werken. In het dorpje waar we verbleven, viel helemaal niets te beleven. In de eindejaarsperiode zijn we naar Lapland en Helsinki geweest. Soms moet je met de auto stoppen omdat de weg geblokkeerd is door rendieren”, herinnert zich Daan. Daan keerde na drie maanden terug. Bert bleef een halfjaar. “Aan motivatie ontbrak het me zeker niet, maar ik vond het moeilijk om er mijn draai te vinden. Dat gevoel werd nog eens versterkt door de donkere eindejaarsperiode. Toch ben ik blij dat ik in die drie maanden heel wat heb bijgeleerd”, besluit Daan.