Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Danny: “Ik sta weer met één been op straat”
Bijna zes maanden geleden nam Axel Daeseleire afscheid van ‘zijn’ vijf daklozen, die hij met 10.000 euro een nieuwe kans op een normaal leven gaf in het televisieprogramma Project Axel. Ondertussen moeten ze het alleen zien te redden en dat is niet altijd
Voor Danny kon Project Axel niet beter eindigen: met een appartement én een job in de keuken van De Peerdestal. In december kookte hij zelfs mee aan een diner voor daklozen. Maar zijn contract werd niet verlengd. “Ik geef niet snel op, maar nu heb ik het wel heel moeilijk.”
Danny is een beetje later. We zouden om 10u ’s morgens koffiedrinken op de Groenplaats, maar hij moest eerst nog even naar de vakbond. Papieren in orde brengen. “Heel die administratie weer”, zucht Danny als hij aankomt met de fiets. Hij verontschuldigt zich voor zijn verwilderd kapsel. Geld voor de kapper heeft hij niet meer.
“Ik heb serieus wat tranen gelaten de afgelopen tijd”, zegt hij. “In het begin werkte ik bijna zeven dagen per week. Ik heb álles gegeven. Maar op een bepaald moment liep mijn proefcontract af. Het kon niet worden verlengd, maar ze vertelden me wel dat ze me absoluut niet kwijt wilden. Ze hadden me nodig.”
Toch werd Danny steeds minder ingeroosterd. “Op 5 april werd ik boven geroepen. De baas liet weten dat hij iemand anders vast in dienst had genomen die er al langer werkt. Alle begrip daarvoor, maar hij vroeg toen ook of ik al aan het solliciteren was. Plots kon ik nog maar twee dagen per week werken en kort daarna al helemaal niet meer. Tijdens de zomer is het er minder druk omdat ze geen terras hebben. En iemand van 18 jaar is nu eenmaal goedkoper. Mijn vertrouwen heeft op die manier wel een flinke deuk gekregen. Op den duur begon ik te denken dat ze me alleen een job aangeboden hebben om zelf op tv te komen. Zoiets doet pijn. Ik ben een werkbeest, geen ongedierte. Ik voel me behandeld als een stuk stront.”
Huishuur
De huur voor de maand mei heeft Danny nog niet kunnen betalen en de huisbaas dreigt ermee om het contract te verbreken als dat niet snel gebeurt. “Ik sta met één been weer op straat. Ik heb met tegenzin mijn dop moeten aanvragen. Ik zou liever werken, maar het is moeilijk om een job te vinden in een team waar ik in pas. Bovendien ben ik voor veel werkgevers te duur.” Danny heeft al gebeld met Axel Daeselei-
Axel Daeseleire
Programmamaker “Ik heb met alle deelnemers nog contact. Dirk heeft een job in de bouw. Thom kan moeilijk een baan behouden, omdat hij het niet zo nauw neemt met zijn tijd vermoed ik. Danny heeft nu weinig werk en laat de moed wat zakken. Maar tegenslagen horen bij het leven.”
re en iemand van de productie. “Ook zij kunnen mij niet helpen, terwijl ik ze nu zo hard nodig heb. Dat is een desillusie. De moed zakt me in de schoenen. Ik ga elk weekend vragen of ze mij toch niet kunnen gebruiken in De Peerdestal, maar ik sta niet meer ingeroosterd. Ze geven dan wel iets te eten mee, maar dan voel ik me opnieuw die dakloze van vroeger.” Uitbater Mike Vlasman vindt het zelf jammer dat hij Danny geen contract kon aanbieden. “De kok die hij verving, kwam terug en ik had geen plaats over. Ik heb altijd gezegd dat het om een tijdelijk contract ging. Ik moet het zakelijk bekijken, want ik ben nu eenmaal geen sociale instelling.”
Mike Vlasman was wel tevreden over Danny’s werk. “Ik heb hem een paar keer terecht moeten wijzen en ik heb hem een keer geld geleend dat hij netjes heeft terugbetaald. Toch moet hij nog wel een aantal zaken leren, wat niet wegneemt dat ik hem zeker zou aannemen als ik iemand nodig heb. Nu kan hij ook sporadisch bij ons aan de slag. Maar ik hoop vooral dat deze ervaring een opstapje was naar het gewone leven. Met die ervaring kan hij gemakkelijker een job vinden.”
Op tijd komen is moeilijk
Bij de andere deelnemers lopen de verhalen erg uiteen. Sahra (zie kader) en Dirk doen het heel goed. Dirk trok zich al tijdens het televisieprogramma terug uit het project. Hij was naar Oostende verhuisd, maar wilde zich niet meer door de camera’s laten volgen. Onder andere omdat hij in de pers beschuldigd werd van oplichting in het verleden. “Hij woont nog steeds in zijn appartement en heeft een job in de bouw”, vertelt Axel Daeseleire, die nog wel contact met hem houdt. Ook de andere deelnemers spreekt Axel nog. “Bij Thom gaat het wat moeizamer. Hij heeft verschillende jobs gehad, in de horeca en in een winkel, maar kan moeilijk zijn werk behouden. Onder andere doordat hij het niet zo nauw neemt met zijn tijd, vermoed ik.”
Ook Thoms ontslag bij Den Uil in Wilrijk, waar hij in december werk kreeg, heeft daarmee te maken. “Hij is een hele lieve jongen en hij had een goede band met de klanten, maar de zaak is enorm druk en het tempo was hem iets te hoog”, zegt uitbater Janine Hentzen. “Ik heb hem een aantal kansen gegeven, maar het was toch te lastig. Ik heb hem uitgelegd dat verantwoordelijkheid nemen heel belangrijk is. Als al mijn personeel te laat zou komen, dan kom ik in de problemen. We hebben in alle vriendschap afscheid genomen. Hij is hier ook nog welkom om een pint te komen drinken. Ik hoop dat hij ander werk heeft gevonden. Een klein café past misschien beter bij hem.”
Over de problemen van Danny zegt Axel dat hij best wat meer zelfvertrouwen mag hebben. “Tegenslagen horen bij het leven. Hij laat de moed te snel zakken. Hopelijk kan hij zichzelf motiveren om voluit voor een nieuwe job te gaan.”
Lies Maesschalck van VIER zegt dat ook zij proberen om contact te houden met de deelnemers van het programma. “Al is dat niet altijd evident. Soms is het moeilijk om hen te bereiken.”
Voorlopig zijn er nog geen plannen voor een nieuwe reeks.