Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Fel protest na dood peuter door politiekogel
Koerdisch meisje Mawda (2) toch geraakt bij achtervolging
“Al wat we wilden was een veilige thuis voor onze kinderen”. De ouders van Mawda Shawri (2), de kleine Koerdische kleuter die stierf door een kogel na een politie achtervolging, zijn verpletterd van verdriet. “Het maakt het alleen maar erger, dat er eerst gelogen werd over de dood van onze dochter, en dat er vervolgens niemand excuses heeft aangeboden.”
“Mawda was een vrolijke peuter. Heel actief, en altijd aan het lachen”, vertelt de moeder van het meisje. De ouders verblijven met het 3-jarige broertje van Mawda sinds donderdagavond in een opvangtehuis van het OCMW van Bergen. “Ze was zo speels. Ons meisje wist helemaal nog niet hoe de wereld in elkaar zit.” De moeder vertelt het in de tuin van het opvangtehuis, op een picknickdeken. De hele tijd klemt ze de stiftjes van haar zoon vast in haar handen.
“Mawda is in Europa geboren, in Duitsland”, zegt haar vader, een twintiger die bouwvakker was in Ranya, een Koerdisch dorp in Irak. Zijn vrouw was er huisvrouw. In 2015 vertrokken ze naar Europa, op de vlucht voor de oorlog. “We zagen geen toekomst in Irak. Als het er één dag goed gaat, kunnen er de volgende dag alweer bommen vallen.” “We zijn met onze zoon naar Europa vertrokken. We wilden een veilige thuis voor onze kinderen. Goed onderwijs, zodat ze zich kunnen ontplooien als mens.”
Naar familie in Groot-Brittannië
De familie vertrok vorig jaar uit Duitsland, en ze slaagden erin om via Frankrijk naar Groot-Brittannië te reizen. Daar woont een groot deel van hun familie. Foto’s op Facebook
tonen het gezin in het station van Blackburn, een stad in het noorden van het land.
Maar begin dit jaar werd het gezin onverwachts Groot-Brittannië uitgezet, en terug naar Duitsland gestuurd. Allicht omdat ze in Duitsland een asielaanvraag indienden, en volgens de Europese regels daar de procedure moeten doorlopen.
De ouders bleven proberen om opnieuw naar Groot-Brittannië te reizen. Sinds vijf weken woonden ze opnieuw in het vluchtelingenkamp van Grande Synthe, nabij Duinkerke over de Franse grens. “Woensdagavond zijn we opnieuw met ons vier vertrokken. We zouden proberen om ergens in België een vrachtwagen te vinden waarmee we de oversteek konden maken”, zegt de moeder. “Ik was er op voorhand niet gerust in. Ik was bang. De Belgische politie heeft een slechte reputatie. Iedereen is altijd bang om België te doorkruisen. In de kampen doen verhalen de ronde over agenten die vluchtelingen slaan, of hun gsm afpakken.”
“Twee keer geschoten”
Met dertig mensen, 26 volwassenen en vier kinderen, zaten ze woensdagnacht in witte be- stelwagen . Ze reden van parking naar parking. Maar op het parkeerterrein van Huplanche bij Namen trokken ze de aandacht van de politie door de valse nummerplaten. De chauffeur sloeg op de vlucht, en de politie zette de achtervolging in over de E42. Zeventig kilometer verder eindigde de rit op de parking van Maisières. Volgens het parket van Doornik probeerde de bestelwagen een politievoertuig te rammen. Daarop vuurde een agent een schot af. Volgens het gerecht gaat het om een afgeketste kogel, die van baan veranderde en ongewild het meisje raakte.
“Er is twéé keer geschoten”, zegt de moeder stellig. “Toen we over de snelweg reden, is er een eerste keer geschoten. De bestelwagen is toen gestopt. Maar toen de auto stilstond en er mensen uitstapten, heeft een agent nog een tweede keer geschoten. Mijn man kon de kogel ontwijken. Maar Mawda, die in mijn armen lag, had geen kans. Er is geen sprake van een afgeketste kogel”.
Gestorven in het ziekenhuis
Gerechtelijke bronnen konden deze versie tegenover ons niet bevestigen. Het parket van Doornik wou gisteravond niet reageren, en verwees naar het geheim van het onderzoek. “Het Comité P voert een onderzoek naar de schietpartij.”
Volgens de ouders duurde het veertig minuten vooraleer een ambulance ter plaatse was. “Al die tijd heb ik mijn dochter vastgehouden in mijn armen. Ik was verstijfd van angst, en wilde alleen maar dat er zo snel mogelijk hulp zou komen.” In het ziekenhuis werd het overlijden van Mawda vastgesteld. “Meteen daarna werden we gescheiden van ons kindje en in een cel gestopt.”
Gelogen over haar dood
De ouders kregen hun dochter gisterochtend voor het eerst opnieuw te zien, in het opvangtehuis. “Ze was opgemaakt, zodat je de kogelwonde niet kon zien. Dat er eerst gelogen werd over haar dood en vervolgens geen enkele vorm van excuses kwamen van de politie, maakt het alleen maar erger. We willen erg graag spreken met die agent. We zouden hem willen vragen hoe hij zich zou voelen als zijn kind zou worden neergeschoten.”
“Tegelijkertijd willen we de Belgische bevolking vragen hoe ze zouden reageren als dit een Belgisch kind was geweest? Zou die agent dan ook nog op vrije voeten rondlopen? Of zou hij onmiddellijk voor een rechter gebracht worden? Zouden de ouders ook in een cel vliegen? Door alles wat er gebeurd is, hebben we het gevoel dat Mawda helemaal niets waard is. Voor alle duidelijkheid: we willen geen geld. We willen gerechtigheid.”
Begrafenis
Het OCMW van Bergen wil de Koerdische kleuter volgende week woensdag begraven op de begraafplaats van Jolimont. Maar de ouders zijn er nog niet klaar voor. “We kunnen ons nu niet concentreren op die plechtigheid. We willen eerst gerechtigheid voor ons kind. Dan pas kan er een begrafenis zijn.”