Na 10 jaar comeback van de nationale ploeg

Vier keer zilver en twee keer brons. Dat is het prachtige palmares van de Belgische waterpoloploeg op de Olympische Spelen. Maar de laatste medaille dateert wel van de Spelen van Berlijn in

1936, toen de nazi’s de plak zwaaiden in Duitsland. Een van de sterspelers van de Belgische ploeg was toen Gérard Blitz, de joodse Antwerpenaar die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Franse verzet tegen de nazi’s zou opduiken en erna de ondertussen wereldberoemde vakantieparken van Club Med zou oprichten. Gérards vader Maurice won eerder al olympische medailles in 1920 in eigen stad en in

1924 in Parijs. Maurice Blitz stichtte in 1948 dan weer Zwemclub Scaldis die in 1996 fusioneerde met de Koninklijke Zwemclub Antwerpen tot de huidige KAZSC. Na de oorlog waren de hoogdagen van het Belgische waterpolo echter al voorbij. Onze laatste kwalificatie voor de Olympische Spelen dateert alweer van meer dan vijftig jaar geleden, 1964 in Tokio. Op internationaal vlak ging het overigens van kwaad tot erger met het Belgische waterpolo. De voorbije tien jaar was er zelfs geen nationale ploeg meer. “Dat had veel te maken met Michel Louwagie”, zegt Swa Dams. De manager van AA Gent was tot eerder deze week ook de voorzitter van de Belgische zwembond, waaronder ook de waterpoloploeg valt. “Louwagie besteedde amper tijd aan zijn voorzitterschap. Het leek alsof hij het enkel deed om als delegatielid van de zwemploeg gratis te mogen meegaan naar de Olympische Spelen. Hij had niet de minste interesse in waterpolo. Gelukkig is onze voorzitter, Daniel Motton, deze week tot de nieuwe voorzitter van de zwembond verkozen. Dat zou een groot verschil voor onze sport moeten maken.”

Toeval of niet, maar dit weekend maakt ook de nationale ploeg haar comeback. In Praag speelt België een toernooi, waar het is ingedeeld in een groep met Wales, Ierland, Singapore en ZuidAfrika. Drie spelers van Antwerpse zijn erbij: kapitein Niels Bus, keeper Dries Stoot en Nick Poelmans.