Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Froome BIJNA zoals Merckx
Brit goed op weg om in tijdspanne van één jaar Tour, Vuelta én Giro te winnen
Hoe gek kan wielrennen zijn? Na 184 kilometer koers draagt Chris Froome plots de roze trui en staat Simon Yates een halfuur verderop op de achttiende plaats in het klassement. Froome deed vanop de Colle delle Finestre iets wat ongelofelijk, ongezien of misschien zelfs onwaarschijnlijk is, maar bij Team Sky zijn ze niet verrast: “Dit hadden we zo gepland.”
Chris Froome reed onderweg naar Bardonecchia de meest knotsgekke, ontzagwekkende en wonderbaarlijke race uit zijn carrière. En Sky-manager Dave Brailsford moest de ontknoping nog wel volgen op het schermpje van zijn telefoon. Hij was vastgeraakt in het verkeer aan een rotonde langs de slotklim, samen met een aantal journalisten. Brailsford is sinds de schandalen rond Team Sky met veel persmensen niet
on speaking terms, maar nu legde hij uit waarom de aanval van Chris Froome helemaal niet zo wonderbaarlijk was. Team Sky had het allemaal zo gepland.
Stap één: gewichtsverlies. Froome begon aan deze Giro op 69 kilo. Zijn dieet was zo uitgestippeld dat hij één kilo lichter aan de laatste twee bergritten zou beginnen. Bergop scheelt dat een slok op de borrel. Brailsford was op dreef: de hele coup van Froome was de avond voordien uitgedacht. Met de ploegleiders was de aanval op de Colle delle Finestre kilometer voor kilometer uitgetekend. Elke renner wist precies waar hij vooraan moest zitten. Met het voedingsteam was een zogenaamde fueling-strategie afgesproken, de hele staf van Team Sky – “elke soigneur en elke mechanieker” – stond opgesteld langs het parcours om Froome bidons en gelletjes toe te stoppen. Zo zou hij nooit zonder energie vallen. Ingewikkelder is het dan blijkbaar niet, een eenzame aanval van 80 kilometer. Het is Team Sky ten voeten uit: altijd een sluitend verhaal om hun succes te verklaren. Vijf keer de Tour winnen? Dat zijn marginal
gains – de kleine dingen die zij beter doen dan de rest. “Een kennisachterstand over training bij de andere teams”, heeft Brailsford ook wel eens gezegd. Gisteren ging het dus alleen om eten en drinken. Probleem is dat het allemaal niet meer aanslaat. Niet na het rapport over cortisone en Tramadol-gebruik binnen de ploeg. Na de levering van testosteron-pleisters op het hoofdkwartier in Manchester. En al helemaal niet na de afwijkende test van Chris Froome op Salbutamol. Brailsford mocht een mooi verhaal vertellen over gewichtsverlies en
fueling, niemand die daar nog zomaar zal in meegaan. Dat James Morton, de voedingsexpert binnen Team Sky, gisteren bij de bus geen toelichting wilde geven bij het revolutionaire voedingsplan, zorgde ook niet voor veel goodwill.
Er zijn redenen om de aanval van Froome gewoon heel romantisch te benaderen: dat hij beter klimt dan Tom Dumoulin is niet wereldschokkend, zelfs niet na een wisselvallige eerste twee weken. En bovendien pakte hij veel van zijn voorsprong gewoon in de afdaling. Dat hij nadien niks toegeeft op een groep waar – met respect – Sebastien Reichenbach rustig mee trapt en zelfs kopwerk doet, is ook niet absurd te noemen. Dumoulin zei na afloop dat het een fout was geweest om op Reichenbach te wachten: “Hij daalt af als een oud vrouwtje.”
Gigantische puffer
Het maakt de demonstratie van Froome misschien minder absurd dan ze eruitzag, maar tot nader order gunt niemand de Brit het voordeel van de twijfel. Tijdens zijn rush naar het roze liep plots een fan naast hem verkleed als een gigantische astmapuffer. Froome had die naar eigen zeggen niet gezien: “Te druk bezig om op de weg te letten.” Ook bij de persconferentie na afloop was salbutamol een onderwerp van gesprek. “Ik heb niks verkeerd gedaan”, herhaalde Froome. “Het is een kwestie van tijd voor dat voor iedereen duidelijk wordt.”
In de strijd om de perceptie heeft Froome zichzelf geen cadeau gedaan door een nummer op te voeren dat zo nadrukkelijk aan Floyd Landis in de Tour van 2006 deed denken. Die viel in de rit naar Morzine van nog verder aan, goot onderweg nog veel meer flesjes water leeg op zijn hoofd, maar het scenario was wel hetzelfde: in één dag van kansloze positie naar de leidersplaats. Froome voelde zich evenwel niet aangesproken: “Of ik nu helemaal vooraan rijd of helemaal achteraan, er zullen altijd mensen zijn die kritiek hebben.”
Eerste na Merckx
Los van de controverse blijven de feiten over na de meest onwaarschijnlijke etappe die de Giro de voorbije tien jaar heeft gezien. Fabio Aru heeft opgegeven, revelatie Ben O’Connor ligt na een dramatische valpartij ook uit koers. Thibaut Pinot heeft zichzelf opnieuw op het podium gezet. Maar Chris Froome is dus op weg op om na de Tour en de Vuelta ook nog de Giro te winnen. De eerste sinds Eddy Merckx in 1972-1973 die dat klaarspeelt; Bernard Hinault won in 1982-1983 wel de Giro, Tour en Vuelta - in die volgorde - na mekaar.
Vandaag verdedigt Froome op de laatste drie cols van de Giro een voorsprong van 40 seconden op Tom Dumoulin. “Maar in deze Giro krijg je niks cadeau”, besloot Froome. “Eén ding is zeker: vanavond ga ik zeker niet vieren.”
(*schrappen wat niet past)
Chris Froome, Team Sky
“Of ik nu helemaal vooraan rijd of helemaal achteraan, er zullen altijd mensen zijn die kritiek hebben.”
Nog 75 km
Top van de Finestre. Froome heeft 41’’ voorsprong op Dumoulin en vier anderen. Nog altijd 2’12’’ verwijderd van roze trui (Froome pakte in tussensprint 1’’ meer boni dan Dumoulin)
Nog 46 km
Top van klim van Sestriere. Froome heeft 2’23’’ voorsprong op Dumoulin en co. Nog 30’’ van het roze
Nog 33 km
Verschil bedraagt 2’54’’. Froome virtueel in het roze
Finish
Froome wint met 3’00’’ op Carapaz. Dumoulin is vijfde op 3’23’’. Stand: 1. Froome, 2. Dumoulin op 40’’