Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Belgische vrouwen blijven weg van het raam
Bij Ghapro, het centrum dat prostituees ondersteuning biedt, maken ze zich zorgen over de stijging van de thuisprostitutie. “In je eentje is het een stuk moeilijker om je te verdedigen tegen een lastige klant.”
“De laatste tijd merken we dat traditionelere vormen van prostitutie op de terugweg zijn: de massagesalons, de bars en de privéhuizen met meerdere prostituees doen het minder goed dan een paar jaar geleden. En ondertussen zien we de privéannonces boomen. Dat baart ons wel zorgen voor de veiligheid van die mensen.” Aan het woord is Katleen Peleman. Zij is algemeen coördinator van Ghapro, voluit Gezondheidszorg en Hulpverlening aan Prostituees, het centrum op de Verversrui dat gesubsidieerd wordt door de Vlaamse Gemeenschap en de stad Antwerpen. Sekswerkers krijgen er medische begeleiding, maar kunnen er ook terecht voor sociale, psychologische, juridische en administratieve bijstand. “Sinds Ghapro 15 jaar geleden begon, zijn de prijzen in de prostitutie niet meer gestegen”, legt Peleman uit. “Het internet krioelt van sites die gratis seksdates beloven. En
ook de concurrentie met buitenlandse prostituees die vaak onder de prijs werken is enorm gegroeid. Voor een Roemeense bijvoorbeeld betekent 50 euro een pak meer geld dan voor een Belgische. Maar ondertussen wordt het leven er niet bepaald goedkoper op, dus de financiële druk neemt toe. Dan gaan die vrouwen liever één op één werken dan in het traditionele samenwerkingsverband, waarin ze nog een deel van hun inkomen moeten afstaan voor gemeenschappelijke kosten. Maar dáár was er wel meer sociale controle van hun collega’s. Bij een lastige klant sprongen de anderen bij. Als ze alleen thuis werken, kunnen ze op die hulp niet rekenen.”
Grijze zone
De mensen van Ghapro scannen – net als de politie – de annonces op het internet en proberen zo veel mogelijk thuiswerkers te bereiken. “Maar het is niet gemakkelijk”, zegt Peleman. “We weten uit ervaring dat ze amper reageren op mails of sms’en. Sekswerkers zitten sowieso in een grijze zone, een juridisch vacuüm, en ze zijn van nature argwanend tegenover officiële instanties. Daarom moeten we bellen en langsgaan en zo hun vertrouwen proberen te winnen. Dat is heel intensief. En helaas hebben wij daardoor ook een onvolledig overzicht van die thuisprostitutie.”
Van de raamprostitutie in het Schipperskwartier heeft Ghapro wél een volledig beeld. “Dat zijn vandaag uitsluitend buitenlanders, vaak zonder familie of vrienden hier. Belgische prostituees mijden het raam, vooral uit angst om herkend te worden. Bij uitstek zijn zíj de sekswerkers die thuis ontvangen.”