Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mijn mooiste moment? Voetballen in eerste klasse op de Seychellen”
Pechvogel Kwasi Appiah vreest voor einde van carrière na gruwelijke knieblessure
Terwijl Cliff Mardulier zijn carrière bij SK Wilrijk J.A.S. nieuw leven wil inblazen, lijkt de carrière van Wilrijkspeler Kwasi Appiah er zo goed als op te zitten. In de eerste finalewedstrijd van de eindronde tegen Wezel Sport sloeg het noodlot toe voor de 34-jarige middenvelder uit Ghana en werd hij geveld door een gruwelijke knieblessure. “Ik denk niet meer aan voetbal.”
Appiah moest tegen Wezel met de ambulance worden afgevoerd, nadat hij zijn knie op hoogst onnatuurlijke wijze verdraaid had.
“Aan het geluid hoorde ik meteen dat het zeer ernstig was”, vertelt Appiah. “Mijn knieschijf was volledig verschoven tot waar normaal mijn knieholte hoort te zijn. De dokters hadden het nooit eerder gezien. Binnenkort word ik geopereerd en dan zal het vermoedelijk vier maanden duren voor ik opnieuw kan stappen. De dokter zei me dat ik ooit terug zal kunnen voetballen, maar eerlijk: ik denk nu niet meer aan voetbal. Momenteel wil ik gewoon herstellen, zodat ik terug kan gaan werken. Al zal het niet gemakkelijk worden om het voetbal te moeten missen. Voetbal is altijd al mijn leven geweest.”
Globetrotter
Appiah kende een bijzonder bewogen carrière. “Op mijn zeventiende trok ik naar de Seychellen om er in de eerste klasse te voetballen. Als ik terugkijk, was dat de mooiste periode van mijn carrière. Ik was jong, ver van huis en helemaal op mezelf aangewezen, maar het was een geweldige ervaring. Als jonge Ghanees was ik er een attractie, ik stond er elke week in de kranten. Daarna speelde ik nog voor clubs in Swaziland en ZuidAfrika. Ooit stond ik op het punt om voor een club op Cyprus te tekenen, maar een blessure gooide roet in het eten.”
Identiteitsdiefstal
Toch wordt de kleurrijke voetballoopbaan van de Ghanese middenvelder overschaduwd door zijn onwaarschijnlijke levensverhaal. In 2008 werd Appiah namelijk het slachtoffer van een identiteitsdiefstal. “Toen ik mijn vader kwam bezoeken in België, merkte ik dat er tientallen aangetekende brieven op mijn naam waren aangekomen. Allemaal boetes en rekeningen waar ik niets mee te maken had. Het bleek dat de broer van de nieuwe vriendin van mijn vader mijn identiteit gestolen had, terwijl ik in Afrika zat. Hij was naar het politiekantoor gegaan met het verhaal dat hij zijn identiteitskaart verloren was en gaf daar doodleuk mijn gegevens op. Dat de politie dit zomaar liet passeren, begrijp ik zelfs nu nog altijd niet. Het duurde vijf jaar om de hele zaak volledig uit te klaren, zelfs nu krijg ik nog altijd rekeningen aan. Ondertussen is de man gestorven, maar hij heeft wel mijn carrière als profvoetballer vernield. Mijn contract in ZuidAfrika werd ontbonden, omdat ik België niet mocht verlaten zolang het onderzoek lopende was. Om diezelfde reden moest ik trouwens ook mijn avontuur op Cyprus staken.”
Gemiste promotie
Gedwongen om in België te blijven, ging pechvogel Appiah zijn geluk beproeven bij Tubantia Borgerhout en Kontich. Bij die laatste club promoveerde hij na zes seizoenen naar eerste provinciale. Afgelopen seizoen werd hij naar Wilrijk gehaald om dat kunststukje nog eens over te doen, maar dit keer draaide het anders uit. “Het is jammer dat het ons niet gelukt is om te promoveren. Maar we hebben een goed seizoen gedraaid en ik heb Wilrijk leren kennen als een warme club. Ik heb in deze moeilijke periode al veel steun gekregen van mijn ploegmaats, die me bellen en sms’jes sturen. Ook dat is voetbal.”