Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De straffe verhalen van de plakkers
Plakkers zijn meestal de mensen die het langst blijven plakken op een feestje of op café, maar tot voor kort waren het ook de mannen en vrouwen die met een pot vol behangerslijm en affiches op pad gingen in ’t Stad. Er werden hele pap-oorlogen gevoerd in de Antwerpse straten. Laag over laag werden de verkiezingsaffiches over elkaar geplakt, en achteraf hadden ze altijd veel straffe verhalen te vertellen. Het had altijd al iets ouderwets, die verkiezingsborden, en er zijn heel wat goede redenen om ermee te stoppen. En toch ga ik ze missen. Die kleurrijke borden gaven het gevoel dat er iets te gebeuren stond, wat natuurlijk ook zo was. Een groot circus in de stad, maar dan anders. Het is voor een deel cultureel erfgoed dat verloren gaat. Over veertig jaar zullen we dan maar aan onze kleinkinderen vertellen hoe dat er vroeger aan toeging tijdens verkiezingscampagnes. “Welke tijd was dat, oma? De tijd dat je nog met dieselauto’s in de stad mocht rijden?”
“Ja, die tijd. En in de file staan vonden we heel gewoon.”
“En dat je nog mocht roken in een auto met kinderen?” “Euh, dat werd in die periode wel afgeschaft.”
“En stuurden mensen toen nog kaartjes als ze met vakantie gingen?”
“Sommigen wel, ja. En er waren nog plekken in de wereld zonder draadloos internet.”
“Te gek, oma. Vertel verder.”
“We aten elke dag rood vlees als we daar zin in hadden, gingen op het strand liggen zonnen in Spanje en kregen in een restaurant nog een rietje van plastic in onze cocktails.”
“Dat meen je niet.”
“Examens werden nog afgenomen met pen en papier en stemmen deed je soms nog met een rood potlood als de computers weer eens kapot waren. Trouwens, doen jullie op de computer soms copy-paste?”
“Ja, oma.”
“Copy betekent kopiëren, daar hadden we vroeger zelfs machines voor, en paste betekent plakken. Dat deden we met lijm, een kleverig goedje waar ze dus vroeger die verkiezingsaffiches mee op grote houten borden plakten.” Om maar te zeggen dat zelfs de niet-plakkers straks heel straffe verhalen kunnen vertellen.