Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Mary is net 14, maar ze gaat al wel naar de universiteit
Voor de 14-jarige Marie Van Hauwaert zit de middelbare school er al op
Marie Van Hauwaert was amper 13 toen ze in april het laatste examen van de middelbare school aflegde. Nu is ze 14 en bereidt ze zich voor op het ingangsexamen geneeskunde op 3 juli. “Ik lees iets, ik zeg het een keer luidop en het zit vast in mijn hoofd.”
Het gebeurde op een zomers terras tijdens een vakantie in Frankrijk. Het oog van Marie Van Hauwaert, toen 4 jaar, viel op een luifel van een winkel iets verderop. “Bar Tabac”, articuleerde de kleuter, luid en duidelijk. Haar ouders Renka en Dirk verstijfden, keken elkaar eerst aan en dan hun jongste dochter. “Wat zei je?” Waarop Marie een voor een alle opschriften luidop begon voor te lezen. “We wisten niet wat we hoorden”, vertelt mama Renka.
Marie, nu ondertussen 14 jaar, moet lachen terwijl haar moeder het verhaal vertelt in hun tuin in Hove. “Ik kan het me echt niet herinneren”, zegt ze. “Vraag me ook niet hoe ik heb leren lezen. Dat gebeurde gewoon.”
Haar ouders besloten het stil te houden en het niet te vertellen op school. Ze wilden van hun kind geen buitenbeentje maken. Maar de werkelijkheid haalde hen in. Na de kerstvakantie van de derde kleuterklas, verhuisde Marie op aanraden van de directie naar de lagere school van Regina Pacis in Hove. Die school doorliep ze precies zoals alle andere leerlingen. Ook al bleek dat ze alle leerstof opvallend snel kon verwerken, ze sloeg geen staties over. “Soms verveelde ik me”, zegt Marie. “Maar het zesde leerjaar vond ik super. Op school zat ik elke donderdag in een kangoeroeklas, waarin we extra uitdagingen kregen. We werkten per project, bijvoorbeeld de Eerste Wereldoorlog. Dan mochten we daar zelf dingen over opzoeken en powerpointpresentaties maken of maakten we toffe uitstappen naar bunkers en loopgraven.”
De school heeft Marie altijd goed gesteund, zegt ze. Ook toen Marie zich in het eerste middelbaar Latijn wat verveelde, gingen ze op zoek naar manieren om haar studie in een stroomversnelling te brengen. “Online vond ik een site van de overheid over de centrale examencommissie. Daar kon je examens per graad afleggen. Dat vond ik wel het proberen waard.”
Allerlaatste examen
Terwijl ze in Hove het tweede middelbaar volgde, deed ze ook nog eens examens voor de tweede graad. Met succes. Ze mocht dus in principe dit schooljaar in het vijfde middelbaar beginnen. “Maar dat zag ik niet zitten”, zegt Marie. “Ik ben gewoon in het derde gebleven en heb ondertussen de examens van de derde graad – het vijfde en zesde middelbaar – voor de commissie afgelegd.”
Op 23 april deed ze het tweede deel van haar examen wiskunde. Meteen het allerlaatste van haar middelbare schoolcarrière. Marie Van Hauwaert was toen amper 13 jaar.
“Mijn vrienden hebben zich er nooit vragen bij gesteld”, zegt ze. “Ze vonden het alleen raar dat ik af en toe een week niet op school was. Ik kreeg vrij van de directie voor die examens. Een keer vroeg een vriendin of ik iets aan haar wilde uitleggen dat ze niet begreep. Maar dat kon ik niet. Ik ‘zie’ het gewoon, ik kan het niet onder woorden bren- gen. Ik denk niet dat ik een goede lerares zou zijn.” Marie lacht en haar mama lacht hartelijk mee.
Binnen aan de tafel zitten nog twee studenten. Marie’s zussen Justine (19) en Evelien (23) studeren allebei in Leuven en zitten volop in de blok. Justine studeert psychologie en haar andere zus Evelien geneeskunde. “En TEW”, voegt ze er nog aan toe. Ook mama Renka, hoofdverpleegkundige in het UZ Brussel, volgt nog een masteropleiding. De enige van het gezin die geen examens in het vooruitzicht heeft, is vader en fotograaf Dirk. Want Marie bereidt zich voor op het ingangsexamen geneeskunde op 3 juli.“Ik heb eens meegedaan aan een proefexamen”, verklapt ze. “Wiskunde en biologie gingen goed, maar voor fysica en chemie
heb ik nog veel werk. Een ramp.” Te jong om voltijds te studeren
Dirk vindt zijn dochter nog te jong om al meteen voltijds aan de studie te beginnen. “Stel je voor. Je ligt in een ziekenhuis en plots stapt daar een professor binnen met een 15-jarig meisje dat je begint te onderzoeken. Dat kan toch niet?”
Dochterlief geeft hem gelijk: “Ik ga er een aantal vakken uitkiezen en die volgen als vrije student. Ondertussen wil ik me meer gaan verdiepen in geschiedenis. Misschien leer ik ook Spaans. Uit interesse.” Haar geheugen moet fenomenaal zijn. “Ik lees iets, ik zeg het een keer luidop en het zit vast in mijn hoofd.” En wiskundige problemen? “Ik kijk op YouTube hoe wiskundigen het doen en daarna kan ik het ook.”
Jaloerse reacties krijgt ze niet, zeker niet van leeftijdsgenoten. Vervelende opmerkingen komen altijd van volwassenen. “Sommige mensen verwijten ons dat wij haar pushen”, zegt Renka. “Terwijl wij de voorbije tien jaar net op de rem zijn gaan staan en er alles aan gedaan hebben om Marie een gewoon kind te laten zijn.”
“Sommigen denken dat ik een wereldvreemde eenzaat ben, zonder vrienden”, zucht Marie. “Echt niet. Ik voel me niet beter dan iemand anders. Ik ben een normaal kind zoals iedereen.”
“Voor een examen zweten haar handen en is ze een beetje slecht gezind”, lacht Renka. “Typisch voor een tiener. Dat is voor mij het beste bewijs.”
Marie Van Hauwaert Ex-middelbare school studente “Ik lees iets, ik zeg het een keer luidop en het zit vast in mijn hoofd.”