“Als ik mijn topniveau niet haal, word ik altijd een beetje lastig”

Elise Mertens ondanks duidelijke zege niet tevreden met spelpeil

Onze last girl standing in Parijs heet Elise Mertens. Niet onverwacht, gezien haar ranking, voorafgaande graveltraject en loting. Eerst Varvara Lepchenko (WTA 92), gisteren Heather Watson (WTA 80, 6-3, 6-4): de Mertens van 2018 struikelt daar niet snel meer over, al mopperde de perfectioniste in haar dat het een aard had. Zaterdag doemt met Daria Gavrilova, het nummer 24 van de wereld, een zwaarder kaliber op.

De vroege 0-3 uit de eerste set liet het beste vermoeden, tegen een tegenstander die zich vertilde aan directe fouten, matige opslagen en een handvol kilootjes te veel. Een stel wilde klappen viseerde zelfs eerder de Eiffeltoren dan de overkant van het terrein. Met een blanco spelletje stak Mertens de eerste set op zak: 3-6. 1-4 in de herneming liet een snelle afloop vermoeden, maar Watson begon voor het eerst tegen te stribbelen. Ook een nieuw racket kon Mertens’ haperende service niet op gang brengen en Watson kwam op gelijke hoogte: 4-4. “Mijn opslag – de timing, mijn positie is duidelijk een werkpunt. Daar ga ik vrijdag op trainen. Als ik focus, kan één dag het verschil maken”, meldde ze.

Een eindspurtje naar 4-6 stelde alsnog orde op zaken, maar blikken vol ergernis toonden dat het nog niet optimaal draaide. “Bij momenten was ik een beetje gefrustreerd, ja. En dat had niets te maken met terrein, wind of tegenstander, maar gewoon met mezelf. Dan richt ik me naar mijn entourage om wat stoom af te laten. De tornooizeges van Rabat en Lugano, dat is voor mij de norm. Als ik dat niet haal, word ik een beetje lastig. Ik ben sowieso iemand die altijd beter wil spelen. En die ook rotsvast gelooft dat dat kan. Is dat niet de juiste mentaliteit? Ja toch.”

Powernap

Al bij al werkte ze zich zonder averij naar de derde ronde, waarmee ze haar resultaat van vorig jaar evenaart.

“Dat doet dan weer wel deugd, winnen zonder schitteren.”

Ze had bovendien nog voldoende energie om vijf uur later te dubbelen. Tussendoor had ze een powernapje gehouden, aangevuld met wat fietsen, stretchen en een hapje eten.

“Ach, ik speel gewoon doodgraag tennis. En dat dubbelen bevordert mijn reflexen, mijn opslag, mijn opstelling… In overleg met mijn coach kiezen we daarvoor de tornooien uit.”

Naar aloude Parijse traditie bevolkten Belgen talrijk de tribunes aan de chique Boulevard d’Auteil.

“Leuk hé. Een paar vriendinnen zijn afgekomen, net als twee trainers van de Academie in Bree. Mijn moeder blijft hier ook nog. Mijn vriend Robbe niet, neen. Die moest werken.”

Bescheiden maar hoopgevend, de statistieken van Elise Mertens ten aanzien van de 24-jarige Australische Daria Gavrilova, haar volgende tegenstander. Drie confrontaties, twee zeges. En telkens waren dat overwinningen met enige gravitas. Op de Australian Open 2018, het moment van Mertens’ grote doorbraak. En op Roland Garros 2017, dezelfde grond als morgen.

“Ik heb dus een goed idee hoe Gavrilova speelt. Ze werkt hard, retourneert veel en bezit een pak energie. Maar ik weet ook dat ze op moeilijke momenten wel eens het hoofd laat hangen. Aan mij om daarvan te profiteren. Maar ik besef ook dat ze zich het best voelt op gravel en herinner me dat het telkens moeilijke matchen waren.”

FOTO BELGA Elise Mertens juicht, ze heeft haar plaatsje in de derde ronde beet.