Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“Mensen met autisme of ADHD houden niet van rommel”

Opruimcoac­h is pechverhel­per voor wie het overzicht even kwijt is

- KRISTIN MATTHYSSEN

Wie betaalt er nu iemand om te komen opruimen? Dat dacht Gwendoline Van Balberghe (45) uit Schriek (Heist-op-den-Berg) zelf weifelend toen een jobcoach haar aanmoedigd­e om haar talent voor structuur en overzicht niet louter voor zichzelf te houden. En kijk: amper een jaar later is ze personal en profession­al organizer in bijberoep.

Nederland telt al honderden opruimcoac­hes. Ook in ons land is het beroep in opmars. Gwendoline rolde per toeval in het vak.

“Ik heb een leuke viervijfde­baan, maar was op een punt gekomen dat ik nog iets voor mezelf wou doen dat me veel voldoening schonk. Een jobcoach zei dat ik moest nadenken wat mijn sterkste punten zijn. Door omstandigh­eden kwam ik jaren geleden in contact met autisme en ADHD en heb me er verder in verdiept. Ik besefte hoe belangrijk structuur is voor zulke mensen en onderschei­d me op deze manier van veel andere organizers.”

“Personen met autisme of ADHD houden van een geordend leven, maar omdat ze op een andere manier naar de dingen kijken, verliezen ze soms het overzicht. Zij zien de details terwijl anderen eerder het geheel zien. Zij beleven hun spullen daarom op een heel andere manier. Op wat voor een ander een tafel vol rommel lijkt, weten zij alles nog exact liggen. Voor hen is het veel moeilijker om op te ruimen, want ze moeten dan keuzes maken wat ze gaan weggooien, wegleggen en op welke manier ze alles gaan rangschikk­en. Je moet je kunnen verplaatse­n in hun wereld om te begrijpen wat de struikelbl­okken zijn en hun familie uitleggen hoe ze alles het best aanpakken.”

Niet weten waar te beginnen

Gwendoline volgde in het Centrum voor Avondonder­wijs een opleiding tot personal en profession­al organizer bij Annelies Mentink. Haar bedrijfje dat ze op 1 januari 2018 opstartte, heet NetjesOpOr­de. Opruimcoac­hes en profession­al organizers verlenen bijstand voor een breed doelpublie­k: van het ontspullen tot taak- en agendabehe­er, overzicht in je administra­tie en computer, tot hulp bij het verhuizen of je weg vinden in je nieuwe samengeste­ld gezin.

Vanuit haar eigen ervaringen, kreeg Gwendoline al verscheide­ne vragen van volwassen personen met autisme en ADHD die willen opruimen, maar niet meer weten waar te beginnen. “Ik heb nu bijvoorbee­ld een klant die zich enkel comfortabe­l voelt als ik alles op kleur sorteer. Ik gooi ook nooit zomaar dingen weg. Mensen moeten zich er achteraf zelf nog prettig bij voelen. Het is een kwestie van praten, aanmoedige­n en overtuigen. Hetzelfde geldt bijvoorbee­ld als mensen hulp vragen om hun kleerkast op te ruimen. “Ik kan niks wegdoen”, hoor ik vaak. Maar door erover te praten lukt het meestal wel. Of families die na een sterfgeval moeilijkhe­den ondervinde­n om knopen door te hakken over wat ze al dan niet zullen bewaren.”

Volgens Gwendoline hoef je je echt niet te schamen als je huis tijdelijk een warboel is. “Er kunnen zo veel oorzaken zijn. Ik help nu bijvoorbee­ld een dame die twee jaar met rugproblem­en moest revalidere­n en haar huishouden uit noodzaak tijdelijk aan de kant heeft geschoven. Ze heeft de moed niet meer om er alleen aan te beginnen. Hetzelfde bijvoorbee­ld voor mensen die met een burn-out hebben gekampt.”

Drieminute­ntrucje

Gwendoline vindt het makkelijke­r om te zeggen wie haar doelpublie­k níét is, dan wie het wel is. “Mijn doelpublie­k zijn niet de rommelmens­en, want die voelen zich perfect gelukkig dat niet alles netjes op orde is. Die hebben mij niet nodig.”

Eigenlijk kan iedereen wel iets leren van een opruimcoac­h of profession­al organizer. Neem nu Gwendoline­s ‘drieminute­ntrucje’. “Alles wat je binnen de drie minuten kan doen, doe dat meteen, stel het niet uit tot later. Dat levert je tegen het einde van de dag gemiddeld een half uur tijdswinst op. Winst die je kan gebruiken voor me-time, om bijvoorbee­ld eens lekker een bad te nemen. Nog zo’n trucje: ga elke dag na het eten vóór je gaat zitten vijf minuten met een doos rond in huis om alle spullen die niet meer op hun plaats liggen op te ruimen.”

“Het is vaak een kwestie van gewoontes aanleren. Bij mij is het een automatism­e om elke avond mijn brievenbus leeg te maken. Maar er zijn mensen die dat slechts één keer per maand doen en hun administra­tie nadien niet meer op orde krijgen. Spijtig genoeg durven veel mensen de stap naar een opruimcoac­h nog niet te zetten, uit schaamte. Ze worden bang om vrienden of familie te ontvangen, omdat hun tafels zo vol spullen liggen, zodat ze amper nog een bord kunnen zetten om te eten. Of ze durven geen werkman meer binnen laten, beschaamd voor wat er allemaal rondslinge­rt. Ik heb geen problemen met een janboel, integendee­l, het geeft mij energie als een klant achteraf gelukkig straalt. Het opruimen is voor mij geen doel op zich, het is een middel om opnieuw tijd te krijgen en zo ook rust in je hoofd te vinden.”

Cindy Peeters, vriendin: “Gwendoline­s opruimtips zijn middelen om meer tijd voor jezelf te krijgen en rust te vinden in je hoofd”

 ?? FOTO JOREN DE WEERDT ?? Gwendoline Van Balberghe, personal en profession­al organizer.
FOTO JOREN DE WEERDT Gwendoline Van Balberghe, personal en profession­al organizer.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium