Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Avontuurlijk, maar ook stressvol want elke minuut telt”
Thomas Bonami werkt in baggersector waar zelfs met fikse vergoedingen meer dan duizend vacatures openstaan
Van alle openstaande vacatures bij Jan De Nul is zeker de helft voor jobs in het buitenland. Kandidaten kiezen meestal voor het avontuur, al is het loon ook mooi meegenomen. Er wordt gewerkt in een expat-contract en dan is je brutoloon ook je nettoloon. “Er is bij ons nog nooit iemand afgehaakt door het salaris”, klinkt het bij Jan De Nul.
In 2,5 jaar heeft Thomas Bonami (26) al in twaalf landen gewerkt. Van Panama tot Argentinië en van Rusland tot Ivoorkust. “Ik ben afgestudeerd als ingenieur en Jan De Nul was aanwezig op alle jobbeurzen. Het sprak me wel aan om in het buitenland te werken. Op dit moment zit ik in Indonesië. Na twee maanden in het buitenland, ben ik erna een maand thuis.”
Officieel heet zijn job ‘technical superintendent vessel maintenance’, wat inhoudt dat Thomas Bonami verantwoordelijk is voor de technische dienst op een baggerschip. Dat is toch al snel een gevaarte van 150 meter lang en 30 meter breed. “Ik werk nu op een hopper dredger, die heeft aan de twee zijkanten buizen om zand en blubber op te zuigen in de laadbak. Ik stuur de onderhoudsploeg aan, houd bij wat er gebeurt, maak planningen op en rapporteer aan het hoofdkwartier. Het zijn lange dagen. Elke minuut dat het schip stilligt, kost geld.”
In Rusland deed Thomas Bonami een offshore project voor de kust, waardoor hij zes weken lang alleen maar water en schepen zag. “Daar hebben we tijdens een nacht op een brug samen naar het Noorderlicht staan kijken. Prachtig.” Meestal overnacht Thomas aan wal, in een hotel of een appartement. Op zondag is hij vrij. “In Indonesië heb ik een boottochtje gemaakt in de mangroves, tussen de bergen en de rijstvelden. Dat is in België onmogelijk op een vrije zondag.”
Door de week ligt het tempo hoog en zijn er wel eens spannende situaties. “Een bak met stenen was op drift geraakt en we zijn er in het donker tegenaan gevaren. Er zat een gat in de boeg dat we snel hebben moeten dicht lassen met metalen platen. Als je zoiets niet op tijd opmerkt, kan het schip bij het laden vol water lopen.”
In Guatemala maakte Bonami ooit mee dat er in de haven iemand werd neergeschoten, een halfuur nadat hij daar gepasseerd was. “Dat was niet fijn, maar dat soort zaken gebeuren in Zuid-Amerika. Ik vermoed dat het een afrekening was. Meestal laten ze ons wel met rust. In een aantal landen mogen we niet zelf rijden en zijn er chauffeurs om ons overal te brengen.”
Het avontuurlijke spreekt veel mensen aan, maar er zijn heel wat werknemers die na een aantal jaar liever een vaste job in België hebben. “Daardoor blijven we continu aanwerven voor die expat-jobs”, vertelt Morgane Leten van de personeelsdienst. Jan De Nul en concurrent Deme zoeken vooral ingenieurs, die ook in trek zijn in de chemie- en engineersector. Dat is nog een reden waarom personeel vinden niet gemakkelijk is.
Sociale leven on hold
Over het loon willen De Nul en Deme geen uitspraken doen in de pers, alleen al omdat het enorm verschilt per functie en achtergrond van een werknemer. “Als mensen alleen om die reden solliciteren, houden ze het niet vol”, klinkt het. “Maar er is nog nooit iemand afgehaakt door het salaris.”
Vorig jaar vertelde een financieel analist van Deme in De
Tijd dat hij in ‘moeilijke’ landen als Nigeria of Angola tussen de 3.500 en 4.000 euro netto per maand verdiende. Toen hij erna in België aan de slag ging, was dat 2.500 euro per maand, met groeps- en hospitalisatieverzekering, bedrijfswagen en tankkaart.
Thomas Bonami is tevreden over zijn loon. “Doordat wij werken in een expat-contract is je brutoloon eigenlijk je nettoloon. Het bedrijf dekt ook alle kosten in het buitenland, terwijl je daar op die ene vrije dag per week nooit zo veel opdoet als tijdens een vrij weekend in België.”
Volgens Morgane Leten is het grootste nadeel van de jobs in het buitenland dat je sociaal leven een tijd on hold staat. “Al kun je met Skype en Whatsapp wel contact houden.” En de veiligheid, is dat nog een drempel? In 2009 werd het schip ‘Pompeï’ voor de kust van Somalië gekaapt door piraten. Dat schip werd toen gezamenlijk uitgebaat door Deme en Jan De Nul. Morgane Leten: “We doen ons uiterste best om dat te voorkomen. Veiligheid is heel belangrijk. Maar als er toch iets voorvalt, zorgen we voor psychologische bijstand.”
Thomas Bonami werkt in baggersector ‘‘Doordat wij werken in een expat-contract is je brutoloon eigenlijk je nettoloon.’’