De Hoogstraat het hart van ’t Stad is bezig aan een metamorfose

In de Hoogstraat heeft de laatste brocantezaak, Ballade, de deuren gesloten. Het einde van wat ooit een straat vol brocantes en antiquariaten was. Horeca neemt de straat steeds meer over. Dat wil allerminst zeggen dat er alleen restaurantjes en cafés zijn. De Hoogstraat ‘gevarieerd’ noemen, is een understatement. En het tempo waaraan de straat verandert, is op z’n minst opvallend.

“Er blijven zaken sluiten”, zegt Danny Vernoens (55), uitbater van café Kleine Tunnel. Hij ziet de huidige situatie somber in. Dat komt misschien deels doordat zijn kroeg op de hoek van de Hoogstraat en Sint-Jansvliet ligt. Het plein, waar de Voetgangerstunnel op uitkomt, is opgebroken voor een grondige heraanleg, waardoor zijn terrasstoelen al maanden in torens naast de deur staan.

“Het laatste jaar zijn er veel faillissementen geweest. Daarom zijn er hier en daar lege gaten tussen de huizen, een pak minder aangenaam om door te wandelen. De reden daarvoor is dat de huurprijzen zo hoog zijn. En al die werken de laatste tijd zorgen ervoor dat er minder passage is.” Gelukkig zitten er nog vier vaste stamgasten aan zijn toog te wachten op een volgende pint.

“Maar als het goed weer is, dan draait alles gelukkig goed”, vertelt Danny. “De Grote Markt, de Hoogstraat en de Kloosterstraat hangen nauw samen. Het is een vast uitstapje voor toeristen, maar ook voor de Antwerpenaren zelf.” “Ik ben en werk hier erg graag”, zegt Danny Aerts (41), die een ander zicht heeft op de situatie. Hij is dagelijks te vinden tussen zijn stapels cursussen en romans in Boekenmarkt De Markies. “Voor mij gaan de zaken goed”, zegt hij tevreden. Over de recent geopende restaurantjes is Danny opgetogen. “Je kan nu op drie plekken falafel eten, een heel mooie toevoeging aan onze straat. Bovendien is het eten in die zaken gewoon ook heel erg lekker.”

Bruisende strook

“En het blijft uiteraard nog steeds een straat met veel passage. Dat zal niet snel stoppen, want de Hoogstraat loopt van de Grote Markt naar de Voetgangerstunnel, het hartje van de stad. Zeker op zondag is de straat een fascinerende, bruisende strook. Alle winkels zijn dan open.”

Volgens hem is er geen overdaad aan horeca. “Je moet er niet in overdrijven. Het zou inderdaad jammer zijn als er alleen maar bars en restaurants te vinden zijn, maar dat is niet het geval. Er is nog steeds een goed evenwicht tussen verschillende soorten winkeltjes en horeca. Er hangt hier een aangename sfeer.”

Een ding is zeker: de zaken volgen elkaar in sneltempo op. Tegenover Boekenmarkt De Markies kan u sinds kort kebab in alle soorten en maten krijgen in Topkapi. “Ik ben in december met m’n zaak begonnen”, zegt Ferdi Kara (40). “We maken al onze producten zelf en koken op een houtskoolgrill, zoals in Turkije. Van 11 tot 12u ’s nachts

Ferdi Kara Zaakvoerder Topkapi

“In het weekend zijn we tot 3u open. Mensen mogen niet met honger gaan slapen.”

kunnen de mensen hier kebab komen eten. In het weekend tot 3u.” Van hard werken gesproken. “Ik vind niet dat de mensen met honger moeten gaan slapen. We zijn er voor hen”, glundert Ferdi. Hij telt 3.000 euro per maand neer voor de huur van het pand. “Het is niet makkelijk, maar het lukt wel. Gelukkig heb ik al wat vaste klanten.”

Nederlanders

Vlak bij de kruising van de Hoogstraat en de Reyndersstraat ligt bloemenwinkel Bloem-Bloem. Een verkoelend zaakje, de temperatuur wordt er voor de planten bewust laag gehouden. De winkel werd overgenomen door Nederlanders die hun kans schoon zagen. “Een heel relaxte straat”, zegt werkneemster Elle Van Leeuwen (51) in een fleurige jurk, die perfect past bij de zaak. “Het is precies een dorpje in de stad. Je hebt het gevoel dat iedereen tijd heeft.” Naast bloemen heeft Bloem Bloem ook fruit te koop. “Alles wat wij niet in ons fruitassortiment hebben, vind je hiertegenover wel. Dus sturen we klanten door als ze iets specifiek willen. In de omgekeerde rich- De Hoogstraat, een bruisende as tussen de Voetgangerstunnel en de Grote Markt. “Het is precies een dorpje in de stad. Je hebt het gevoel dat iedereen hier tijd heeft.” ting gebeurt dat ook. De winkeliers hier hangen goed samen.” De Hoogstraat mag dan wel de reputatie hebben van een volkse straat, het kan nog altijd ietsje losser. Dat merkt Robert Hendrickx (59) dagelijks op terwijl hij zijn cuberdons – of neuzekes – van de hand probeert te doen. “Framboos, bosbes, aardbei, appelsien, appel en citroen”, toont hij ons. Robert is een rasechte Antwerpse marktkramer met jaren ervaring. “Een neuzeke proeven, madam?”, roept hij uit wanneer een norse vrouw langs zijn kraam wandelt. Het moet voor hem ondertussen een soort ingebouwde reflex zijn. De vrouw doet alsof ze het niet hoort en loopt door, haar blik verraadt een rothumeur. “Zo veel serieuze mensen hier”, zegt Robert. “Ik probeer hen blij te maken, maar je krijgt niet eens een glimlach terug. Op de markt ging dat veel vlotter. De mensen beseffen ook niet wat neuzekes precies zijn.”

Robert staat met zijn mobiele kraam voor de deur van het voormalige pand van de Krak. Hij promoot er de toekomstige Antwerp

Danny Vernoens

Uitbater café Kleine Tunnel “Het laatste jaar zijn er veel faillissementen door de huurprijzen.”

Market. Er zal opnieuw een kleine Krak openen achteraan in het pand, maar het grootste deel wordt ingenomen door zestien kleine pop-upruimtes voor kleine ondernemers met artisanale producten. De Antwerp Market zou eind juni open gaan. Nogmaals een bewijs dat de Hoogstraat aan een rotvaart transformeert.

Hier en daar staat een onvergankelijke rots in de branding. Keurslagerij Goeminne is ondertussen een begrip in Antwerpen. “Mijn opa heeft de slagerij opgestart in 1964”, weet slagersdochter Sofie Goeminne (25). “Ondertussen is het een en ander veranderd. De

Franstalige Brusselaars

Aanpassen is dus de boodschap. “Er zijn veel zaken die al lang in de straat zijn. Toen ik hier opgroeide, heb ik iedereen leren kennen. Af en toe gaan we iets drinken in café ’t Parlement of Den Billenkletser. Dit is een straat van de kleine ondernemer, dat maakt het eens zo tof. Hier zijn geen ketens te vinden.”

De Hoogstraat is een logisch onderdeel van de toeristische wandelroute. In BazartApart zijn twee Duitse dames aan het shoppen. Een zaak met, zoals de naam doet vermoeden, een apart aanbod aan producten: van zakmessen over kleedjes tot veganistische kaarsen. De enige voorwaarde is dat het ‘made in Europe’ is. “We hebben een internationaal publiek”, zegt zaakvoerster Susha (60). “Maar ook veel Franstalige Brusselaars bijvoorbeeld, die houden echt van Antwerpen. Maar toch zijn het vooral de Antwerpenaren zelf die bij mij over de vloer komen.” En dat heeft een reden volgens Susha. “In onze straat is gewoon alles aanwezig. Van 1-eurowinkeltjes tot de iets duurdere falafelzaken en de oudste uniformenwinkel van ’t Stad. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.”

mensen eten bijvoorbeeld minder vlees. We verkopen nu ook groenten in de winkel voor wie snel een gerecht moet samenstellen om thuis klaar te maken.”

Robert verkoopt ‘neuzekes’. En ook al krijgt hij er niet altijd een terug, hij staat steevast met een glimlach achter z’n kraam.

Ferdi voorziet de hongerigen van eten in z’n pitazaak Topkapi. “We koken op een houtskoolgrill, zoals in Turkije”, zegt hij.

Danny van Boekenmarkt De Markies. “Zeker op zondag is de straat een fascinerende, bruisende strook. Alle winkels zijn dan open.”