ER ZIJN NOG 14.000 WACHTENDEN VOOR U

Hanna Steenwegen van het Vlaams Agentschap voor personen met een handicap (VAPH) kan alleen maar beamen dat er een wachtlijst is van 14.000 mensen voor een persoonsvolgend budget. “Onze middelen zijn nu eenmaal schaars, al is het budget al fors opgetrokken. Veel van deze mensen krijgen wel al enige hulp via andere systemen”, zegt ze. “Een probleem is dat zij niet weten wanneer ze aan de beurt kunnen komen. Daar proberen we nu iets aan te doen. Ze zouden toch ongeveer moeten weten waar ze aan toe zijn.” In 2017 zijn 1.529 nieuwe budgetten toegekend. In totaal hebben nu 24.200 personen met een beperking een persoonsvolgend zorgbudget. De meesten van hen zitten in een bestaande instelling of voorziening, die anders in de financiële problemen zouden komen. “Maar het budget is niet gebonden aan een plaats. De gezinnen kiezen zelf hoe ze het geld aanwenden. Ze kunnen ook kiezen voor dagbegeleiding of hulp thuis.” Hanna kent nog projecten zoals Maud & Co. “Zij organiseren zelf opvang, meestal vertrekkend van een eigen zoon of dochter, en streven naar begeleiding die op maat is gesneden, met steun van lokale netwerken en initiatieven.”

Het is volgens de woordvoerster de taak van de overheid om deze projecten te ondersteunen. “Het zijn ook sociale ondernemers.” Hoe dan? “Dat is niet zo eenvoudig, we kunnen niet prioritair aan hen persoonsbudgetten toekennen, dat zou niet eerlijk zijn tegenover de anderen. We moeten met hen overleggen, hun werking evalueren, naar beleidsvoorstellen toewerken.”

Kathleen Van Wynsberghe van Maud & Co begrijpt dat de overheid niet kan toveren. “Maar het is toch moeilijk te accepteren. Stel je voor dat ze dit zouden doen in de gezondheidszorg: ‘Sorry, u komt in aanmerking voor een borstreconstructie na een amputatie, maar er zijn nog duizenden wachtenden voor u. Het kan nog een paar jaar duren.’ Dat zouden we niet accepteren. Mensen met een handicap moeten het wel aanvaarden, of zelf hun plan trekken.