Gazet van Antwerpen Stad en Rand
15 jaar, te jong om te drinken,oud genoeg om profvoetballer tezijin
Vanaf dit weekend kunnen Belgische clubs nog jongere talenten vastleggen
In België is de wettelijke leeftijd om seks te hebben of om alcohol te consumeren 16 jaar. 15-jarigen mogen dus niet vrijen en/of drinken, maar vanaf dit weekend kunnen ze wel een profcontract als voetballer tekenen. Daarvoor wordt de leeftijdsgrens verlaagd van 16 naar 15 jaar om te verhinderen dat onze grootste talenten vroegtijdig worden weggeplukt door buitenlandse topclubs. Een goede zaak? We stelden vier vragen aan enkele specialisten.
Blijven de Charly Musonda’s van deze wereld nu in België?
De wetgeving wordt veranderd omdat de voorbije jaren onder meer supertalenten als Charly Musonda Jr. en Adnan Januzaj net voor hun zestiende werden weggeplukt bij Anderlecht door respectievelijk Chelsea en Manchester United. Vraag is of de buitenlandse topclubs nu niet gewoon zullen proberen om die gasten al voor hun vijftiende te lokken.
“We moeten als Belgische clubs nadenken hoe we talenten langer bij ons kunnen houden”, aldus Bart Verhaeghe, ondervoorzitter van de voetbalbond en voorzitter van Club Brugge. “De leeftijd voor profcontracten verlagen is een goeie zaak om talent vroeger vast te leggen, maar het volstaat niet. Een goeie opleiding bieden, sterke jeugdtrainers aanstellen, onze U21 in 1B laten spelen… kan voor jonge toppers een reden zijn om toch in België te blijven. We moeten systemen blijven bedenken, want die buitenlandse clubs zullen nu wel proberen om talenten of beter gezegd hun ouders vroeger te verleiden.”
De clubs willen spelertjes doen inzien dat het buitenland niet altijd beter is. Rode Duivels als Romelu Lukaku en Youri Tielemans braken eerst door in België, terwijl Mathias Bossaerts na zijn passage bij Man City nu weg moet bij KV Oostende.
Is dit innovatief in vergelijking met andere Europese landen?
België wil met deze nieuwe wetgeving sterker staan tegenover andere Europese landen zoals Engeland, Frankrijk, Italië… waar tieners wel al mochten tekenen vanaf 15 jaar.
“Het is logisch en goed dat we eenzelfde regelgeving willen zoals in andere Europese landen”, zegt Frank Hendrickx, professor arbeidsrecht aan KULeuven. “Een profcontract geven op 15 of 16 jaar maakt niet zoveel verschil. Het gaat natuurlijk wel om minderjarigen, maar als alles met toestemming van de ouders gebeurt, is 15 jaar een aanvaardbare leeftijd in het arbeidsrecht. Al is het wel een ondergrens. Nog jonger en we spreken van kinderarbeid.”
Komt er nu een einde aan desterkmakingen?
Het doel is ook om de strijd aan te gaan met de zogenaamde sterkmakingen. Nu laten clubs de ouders vaak al vroeg een overeenkomst tekenen waarbij ze beloven dat hun talentvolle zoon op zijn zestiende een profcontract zal tekenen. In ruil neemt de club alle kosten van de opleiding - lidgeld, medische
begeleiding, vervoer… - op zich. Vaak gaat dat al om 5.000 à 10.000 euro per seizoen. Soms krijgen de ouders er nog een som geld bovenop. Maar als ze de belofte verbreken en hun kind tekent het profcontract dat de club voorstelt niet als hij 16 wordt, moeten ze wel alles terugbetalen of zelfs een boete betalen.
“Die sterkmakingen zijn een omzeiling van de wetgeving en in mijn ogen zeer bediscussieerbaar tot niet legaal”, vervolgt professor Hendrickx. “Ik heb liever dat ze de minimumleeftijd verlagen voor profcontracten dan dat ze die sterkmakingen aanvaardbaar maken.”
Of de nieuwe regels een einde zullen maken aan die praktijken is hoogst onzeker. Vaak worden sterkmakingen al onderhandeld als het voetbaltalentje 12, 13 of 14 jaar is.
Is dit positief voor de ouders?
Ouders staren zich soms blind op die profcontracten. De clubs zwaaien met geld, maar soms wordt niet vermeld dat er belastingtechnische gevolgen zijn. Eens een tiener zelf een profcontract tekent, verliezen zijn ouders een kind ten laste, verliezen ze het kindergeld en dan worden ze verrast door de hoge(re) belastingen die ze moeten betalen. Af en toe weegt dat niet op tegen dat eerste profcontractje.
“Als een arbeidsovereenkomst onderhandeld wordt moet dat gebeuren in een sfeer van onderling vertrouwen”, besluit professor Hendrickx. “Er is een informatieplicht en de ouders moeten zich bewust zijn van de gevolgen.”