Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Pas spektakel in minuut 95
Wedstrijd baart muis, maar fantastische owngoal zorgt nog voor emotie
Een grapjas veranderde zijn geboorteplaats op Wikipedia naar de Iraanse hoofdstad Teheran. Het orgelpunt van een rondje bashen op Aziz Bouhaddouz. Met een indrukwekkende owngoal in de allerlaatste minuut schonk de Marokkaan Iran de zege. Flauwe match, geweldige climax.
Altijd gevaarlijk, spitsen die willen verdedigen. 94 minuten waren er gespeeld toen de ingevallen aanvaller Aziz Bouhaddouz in zijn eigen strafschopgebied de zone aan de eerste paal wou afdekken. Iran had tot dat moment welgeteld nul schoten afgevuurd in de tweede helft, maar het zou maar eens gebeuren dat ze helemaal op het eind nog iets zouden forceren. De bal kwam van links, wegdraaiend van doel. Bouhaddouz strekte zich helemaal uit tot aan de bal, net ver genoeg om hem heerlijk in eigen doel te buffelen. Een mooier doelpunt zal de 31-jarige spits van St. Pauli in zijn carrière waarschijnlijk niet meer scoren. 0-1 voor Iran. Niet verdiend, maar wel goed voor de eerste zege in de laatste drie WKdeelnames.
Veel balbezit, geen kansen
Marokko - Iran was net als EgypteUruguay eerder die dag niet de allerbeste partij voetbal die we ooit hebben gezien. De Marokkanen probeerden in een regie van Mbark Boussoufa en – vooral – Hakim Ziyech aan te vallen, heel veel doelrijpe mogelijkheden leverde dat niet op. Iran was stug, een blokje beton achterin, terend op die ene goed vallende lange bal en wat ingestudeerde stilstaande fasen. Gevaar leverde dat amper op. En wanneer Marokko na een dik kwartier beuken een tandje kleiner schakelde, was de fut helemaal uit de wed- 64 procent balbezit hadden de Leeuwen van de Atlas, maar dat was het dan ook. Het modderde maar wat aan. Zeker in de tweede helft viel er nog amper iets te beleven. Tot die 95e minuut. Mehdi Carcela zag het allemaal gebeuren vanop de bank.
Felicitaties van Mogi
Marokko droomde in zijn eerste WK-deelname in twintig jaar van de knock-outfase. Met achttien ongeslagen wedstrijden op rij richting Rusland, openen tegen Iran, nadien één keer stunten tegen Portugal of Spanje: dat was het succesrestrijd. cept. Helaas. In de plaats kwam een herhaling van het WK 1998 toen ene Youssef Chippo ook een eigen doelpunt scoorde in de openingsmatch van de Marokkanen. Toen pakte Marokko tegen Noorwegen nog een puntje – 2-2 – maar werd het ook uitgeschakeld in de groeps- fase. Een suikerfeest in mineur voor de Marokkanen, een feest voor hun tegenstanders. Iran, dat via Twitter onmiddellijk felicitaties kreeg van landgenoot Mogi Bayat, mag zowaar dromen van meer.