Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Op het podium speel ik geen rol”
Schiet acteur uit ‘24’ ook raak tijdens zijn Belgisch debuut als country-rocker?
KIEFER SUTHERLAND DI 19/06 | ZAPPA | MERKSEM | WWW.ZAPPA.BE, KIEFERSUTHERLANDMUSIC.COM
Jack Bauer rockt! Als die geheimagent hing Kiefer Sutherland negen seizoenen lang de held uit in de bekroonde tv-serie 24. Momenteel is de acteur niet alleen te zien als de Amerikaanse president in de politieke dramaserie Designated Survivor. Sutherland gordt tegenwoordig ook de gitaar om. Dinsdag maakt hij in Antwerpen zijn Belgisch podiumdebuut.
“Wat als mensen tijdens mijn optreden om Jack Bauer roepen? Dan grap ik dat hij er niet is geraakt. Aanvankelijk gebeurde dat een keer of twee per avond, tegenwoordig steeds minder”, zegt Kiefer Sutherland (51). Een probleem heeft hij daar niet mee. “Bauer blijft een van de mooiste personages die ik heb mogen vertolken”, vindt de Brits-Canadese acteur, die zich tegenwoordig ook in een andere gedaante toont. Sinds hij in 2016 zijn debuutalbum Down
in a Hole uitbracht, is Sutherland bijna onafgebroken op tournee geweest. Op zijn huidige, tweede trip door Europa doet hij voor het eerst ook ons land aan. Zijn carrière als country-rocker dankt de acteur aan vriend en collega-muzikant Jude Cole. “Nadat ik voor hem in 2002 een studio had gebouwd, hebben we samen Ironworks opgericht, een platenlabel waarmee we getalenteerde artiesten proberen te lanceren. We laten hen kosteloos platen maken, in de hoop dat ze vervolgens bij een groter label onderdak vinden.”
Al die tijd schreef Sutherland ook zelf songs. “Toen ik die vijf jaar geleden aan Jude liet horen, met de bedoeling ze door anderen te laten opnemen, vond hij dat ik er zelf mee aan de slag moest. Eerst had ik daar geen oren naar. Ik wou niet gestigmatiseerd worden als de zoveelste acteur die muziek gaat maken. Na een avondje doorzakken had Jude me toch zo ver dat ik het een kans wou geven. Het resultaat beviel me zodanig dat ik er vertrouwen in kreeg.”
Dol op toeren
“Alleen, ik acteer al 35 jaar en hoop dat te kunnen blijven doen tot ik sterf. Zeker in de VS zit niemand te wachten op een acteur die er even iets anders bij doet. Daarom heb ik hier nooit eerder werk van willen maken. De afgelopen 3,5 jaar hebben mijn groep en ik wel zowat 300 concerten gegeven. Nu ben ik dol op toeren én blij dat ik overal een genereus publiek tref. Dit is organisch gegroeid, niet vanuit een plan om een miljoen platen te slijten en stadions uit te verkopen. Laat mij maar in kleine clubs spelen. Ik geloof graag dat ik daar een degelijke show kan neerzetten.” Muzikaal bouwt Sutherland voort op de Amerikaanse country- en rootstraditie. “Ik ben opgegroeid met artiesten zoals Johnny Cash, Merle Haggard, Bob Seger, Tom Petty, Willie Nelson en Kris Kristofferson. Ik ben ook een grote Pink Floyd-fan, maar die groep gebruikt veel metaforen. Als Johnny Cash A Boy Named Sue zingt, hoor ik een verhaal met een begin, een midden en een einde. Dat beïnvloedt mij als songschrijver meer. Ik ben dol op veel muziek, van AC/DC en Led Zeppelin tot Steely Dan, Sly & The Family Stone, Marvin Gaye en Stevie Wonder.”
Worstelen met de fles
Sutherlands huidige tournee Reckless verwijst niet naar het gelijknamige doorbraakalbum van zijn landgenoot Bryan Adams, wel naar zijn te verschijnen tweede plaat. “Die gaat Reckless and Me heten. Het titelnummer gaat over een paard waarmee ik van de ene rodeo naar de andere trek. Tot ik me afvraag of ik wel over een paard dan wel over mijn eigen persoonlijkheid zing.” De meeste van zijn songs zijn autobiografisch, vertelt Sutherland. Ook zijn populairste nummer, Not Enough Whiskey.
“Toen ik songteksten begon te schrijven, was alcohol mijn dierbaarste vriend”, bekent de acteur, die tussen 1989 en 2007 viermaal werd gearresteerd voor rijden onder invloed en daarvoor een celstraf van 48 dagen moest uitzitten. “Ik heb veel vrienden met de fles zien worstelen. Daarover schrijven, is mijn manier om ermee af te rekenen.”
Wat acteren en optreden voor Sutherland bindt, is dat hij graag verhalen vertelt. “Het verschil is dat ik op het podium geen rol speel, daar ben ik mezelf. Altijd heb ik mijn privéleven afgeschermd. Dat ik mezelf nu in mijn muziek blootgeef, is iets waaraan ik heb moeten wennen. Tijdens concerten merk ik wat voor een positief effect dat op mensen kan hebben.”
“Ik besef best dat de meesten naar mijn concerten komen omdat ze mij van tv kennen en mijn plaat mogelijk niet eens hebben gehoord. Niet erg, ik al blij dat ze opdagen. Zo dagen ze mij uit om hen te overtuigen. Hopelijk laten ze tegen het eind van de show hun vooroordelen varen en stellen ze vast dat we meer gemeen hebben dan ze hadden vermoed.”
“Van op een podium een publiek op mijn eigen muziek kunnen laten dansen, lachen of huilen, schenkt me evenveel voldoening dan wanneer ik als acteur een personage vertolk dat mensen beroert. Niet dat ik hiermee nu een tweede carrière najaag, maar ik wil wel graag muziek blijven maken tot ik mijn laatste adem uitblaas, zelfs al is dat louter voor familie en vrienden.”
‘‘Niemand zit te wachten op een acteur die er even iets anders bij doet. Daarom heb ik hier nooit eerder werk van gemaakt.’’