Spreken is zilver, Google Translate is goud

“Je kan beter struikelen dan je verspreken”, wil een Russisch gezegde. Vrij vertaald: “Let op wat je zegt.” En daar houden de vriendelijke Russen zich aan. Struikelen over het Engels, dat durven ze nauwelijks. Dan liever de technologie inschakelen. Dus kreeg ik na een maaltijd een smartphone onder mijn neus geduwd die zei: “Did you enjoy your meal?” Jazeker, maar dienden we Google Translate nu een fooi te geven of toch de verlegen ober?

Kennis van het Engels beperkt zich vaak tot ‘bye, bye’.

Of bij de iets ouderen: ‘Auf

Wiedersehen’. In dit land beland je makkelijk lost in

translation. Een Franstalige collega moest bij de immer grondige veiligheidsprocedure aan de stadions - metaaldetector plus fouilleren een pluchen popje verantwoorden. Hij wilde de Russen erop wijzen dat het een geschenk was, maar hij zei:

“Prison, prison.” Niet het handigste om aan een security-agent te zeggen, maar de handboeien bleven op zak.

Nog lastiger: uitleggen aan een ober dat je al een kwartier op dat drankje wacht dat je bij een vrouwelijke collega hebt gevraagd. Waarop de man onbegrijpend vraagt: “You ordered a

girl?” Neen, we hebben geen meisje besteld, wat denkt die wel? In dat geval kan je toch maar beter zwijgen. Of zoals de Russen plachten te zeggen: “In een gesloten mond belandt geen vlieg.”