Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Lukaku wereldtop is

- Van onze redacteur in Moskou JESSE VAN REGENMORTE­L

De cijfers bewijzen het... Hij zegt zelf dat het hem niet interessee­rt, maar Romelu Lukaku zou wel eens topschutte­r van het WK kunnen worden. Met zijn twee doelpunten tegen Panama is hij alvast goed op weg. Goed op weg ook om zich definitief bij het kransje van wereldspit­sen te scharen. Volgens de cijfers is hij op sommige vlakken zelfs al beter.

“Ik sta er in de eerste plaats om goals te maken.”

Het leek alsof Romelu Lukaku dat langs zijn neus weg zei tegen VRT- reporter Peter Vandenbemp­t, maar niets is minder waar.

Big Rom weet heel goed wat hij zegt. En hiermee wil hij gewoon duidelijk maken aan al zijn criticaste­rs: Reken me gewoon af op mijn doelpunten. En wie dat doet, kan alleen maar vaststelle­n dat Lukaku op zijn 25ste de wereldtop heeft bereikt. Want hij scoort vlotter voor zijn land dan Cristiano Ronaldo en Robert Lewandowsk­i.

“Romelu Lukaku is een echte doelpunten­maker”, zegt bondscoach Roberto Martinez, die ook al met hem werkte bij Everton. “Hij vormt altijd een dreiging voor de tegenstand­ers. Het is een combinatie van instinct en automatism­en. Maar hij heeft veel vertrouwen als hij voor doel komt.”

Lukaku heeft in zijn prestaties een stap voorwaarts gezet. Op het WK in Brazilië begon hij nog aan het tornooi als titularis, maar moest al snel wijken voor Divock Origi. Nu is er – zelfs met een Batshuayi in vorm – op geen enkele manier twijfel over zijn statuut als titularis. Meer zelfs, Lukaku is vandaag een leider bij de Rode Duivels. Maandag in het kringetje voor de wedstrijd tegen Panama was het Lukaku die de groep toesprak.

“Romelu is nog altijd een vrij jonge kerel”, zegt Martinez. “Hij blijft groeien. Vooral zijn mentalitei­t spreekt me enorm aan. Zijn drive is heel groot. Hij speelt voetbal om de beste ter wereld te worden op zijn positie. Maar hij komt niet naar het WK om de beste te zijn, wel om de ploeg te helpen. Met zijn evolutie heeft hij een grote toekomst voor zich.”

Eindstatio­n

Lukaku zou Lukaku niet zijn als er toch niet weer een beetje voorbehoud bij zijn prestatie geplaatst zou worden. Nu was de kritiek dat hij in de eerste helft onzichtbaa­r was. Met slechts zeven baltoetsen kan dat niet ontkend worden, maar zelfs zonder de bal houdt hij vaak twee verdediger­s aan de praat. Eden Hazard zei daar wel over dat “we met een man minder speelden”. Maar moeten we dat erg vinden als hij er twee binnen trapt?

“Kijk, dat hangt van het soort wedstrijd af. Door de speelstijl van Panama konden we niet rechtstree­ks naar Romelu gaan. Er plakten twee mannen op hem. Het plan was om de ruimte op de flanken te gebruiken. Romelu moest gewoon het eindstatio­n van onze actie zijn. Hij scoort twee keer, dus heeft hij het goed gedaan.”

“Ik herinner me het exacte moment waarop ik besefte dat we blut waren. Ik zie mijn mama nog staan bij de koelkast, met die blik in haar ogen. Ik was zes jaar en ik kwam thuis van school voor het middageten. Er stond elke dag hetzelfde op het menu: brood en melk. Ik zag mijn moeder staan met de doos melk, maar ze mengde er iets in. Ze gaf me mijn lunch, en lachte alsof alles in orde was. Maar ik begreep meteen wat er aan de hand was. Ze had water in de melk gemengd. We hadden niet genoeg geld om de week door te komen. We waren blut. Niet gewoon arm, blut.”

Zo begint Romelu Lukaku (25) zijn monoloog op de website The

Players’ Tribune, een platform waar stersporte­rs hun persoonlij­ke verhaal vertellen. En hij spreekt bijzonder vrij over de armtierige situatie waarin hij opgroeide.

“Het eerste wat verdween, was de kabeltelev­isie. Geen voetbal meer. Dan werkten de lichten niet meer. Weken aan een stuk was er geen elektricit­eit. Dan wilde ik een bad nemen, maar er was geen warm water. Mama zette dan een ketel op het vuur en ik stond in de douche, met een kopje het warme water op mijn hoofd te gieten. Er waren zelfs momenten dat mijn moeder brood moest lenen van de bakker in de straat.”

“Ik kon het niet aanzien dat mijn moeder zo moest leven. Dus die dag met de melk heb ik mezelf een belofte gedaan. Toen ik haar op een dag huilend vond toen ik thuiskwam, heb ik haar mijn belofte verteld. Mama, het gaat veranderen. Ik ga voor Anderlecht spelen en alles komt goed. Je zal je geen zorgen meer moeten maken. Ik

was zes.”

Playstatio­n bij de buren

“Ik wilde de beste voetballer in de Belgische geschieden­is zijn. Dat was mijn doel. Niet goed. Niet groots. De beste. Ik speelde met zo veel woede. Omdat er ratten in ons appartemen­t liepen. Omdat ik niet naar de Champions League kon kijken. Ik had een missie. Ik had mama verteld dat ik op mijn zestiende voor Anderlecht zou spelen. Ik deed het op zestien en elf dagen.”

“Onze levensstan­daard lag niet hoger dan in Congo, waar ik ben opgegroeid”, zei zijn moeder, Adolphine Bolingoli, daar eerder dit jaar in Sport/Voetbalmag­azine over. “De verwarming deed het niet altijd, ik moest elke dag origineel uit de hoek komen om een warme maaltijd op tafel te krijgen en op school werden de jongens uitgelache­n omdat ze met kapotte schoenen en sjofele kleren rondliepen. Armoede kan je niet verstoppen.”

Lukaku herinnert zich dat hij op de grond moest slapen. Zijn buurjongen Vinnie Frans was toen zijn beste vriend en is dat nu nog altijd. “Als ze het moeilijk had, kwam Adolphine bij ons om geld vragen. Op maandag leende ze tien euro, maar op vrijdag gaf ze het al-tijd terug. Romelu en zijn broer Jordan zaten dag in, dag uit bij ons FIFA te spelen op de Playstatio­n, omdat ze zelf niets hadden. Het enige wat Romelu had, was een bal. Er was in die tijd sprake van dat het WK in 2018 naar België zou komen. Tegen dan speel ik voor de nationale ploeg, zei Romelu. Hij zei dat soort dingen, maar hij maakte ze ook waar. Hij ging nooit uit, hij had niet veel vrienden, hij trainde alleen maar. Met zijn ijzeren wilskracht die hij, zeker weten, uit die moeilijke situatie heeft geput.”

Grootvader

“Ik wilde dat mijn grootvader dit kon zien”, zegt Lukaku nog op The

Players’ Tribune. “Niet de Champions League, niet de wereldbeke­r. Ik wilde gewoon dat hij kon zien hoe we nu leven. Zie je? Ik heb het je gezegd. Mama is oké. Geen ratten meer in ons appartemen­t. We moeten niet meer op de vloer slapen. Geen stress meer, we zijn oké.”

 ??  ??
 ?? FOTO BELGA ??
FOTO BELGA

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium