Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Geen bal op de tv
Het zijn helse tijden voor de niet-voetbalminnende tv-kijker die graag thuis zi(e)t. Nu Peter en Kobe elkaar binnengedraaid hebben, Leo halfdood is achtergelaten en Mayra levend dreigt te verbranden – het zal haar leren, zomaar baby’s verwisselen – zit het voorjaar er officieel op. Dat wil zeggen: enkel nog herhalingen, enkel nog herhalingen, tvfilms en Met vier in bed. Geen bal te zien dus.
En net daar wringt de shoe. Want er zijn alléén nog maar ballen te zien. Voor een voetbalfreak als ik: smullen! Voor een hater van de belangrijkste bijzaak ter wereld: een maand ellende. Eén trekt volop de WK-kaart, met uitzendingen de klok rond. Drie matchen per dag, omkaderende programma’s, Villa Sporza (een samenvattende talkshow met de matchen van de dag geanalyseerd door de gerecycleerde gasten van de dag en de Rode Duivel van de dag in gesprek met Ruben Van Gucht – of was het omgekeerd?) en… een herhaling van Villa Sporza.
Tussendoor zijn er nog nieuwsuitzendingen, met uiteraard een stevige brok WK-nieuws. Je zou voor minder uitkijken naar de Ronde van Frankrijk en de toeristische mijmeringen van Michel Wuyts en José De Cauwer. In Rusland zitten voor de VRT naar goede gewoonte Frank Raes en co voor deskundig commentaar. De ene net iets meer vervloekt dan de andere door de Belgische voetbalfan. Frank Raes is te oud, Filip Joos te encyclopedisch, Peter Vandenbempt te hevig, Stef Wynants te pessimistisch en Eddy Demarez te Eddy Demarez. En zo heeft iedereen zijn of haar favorietje. Maar vooral: zijn of haar favoriete pispaal. Maar of het nu Joos, Raes of zelfs Demarez is die zijn stem schor roept tijdens godbetert Denemarken - Australië of zich van speler vergist tijdens Iran Saudi-Arabië, ik zal een maand lang voor een televisie te vinden zijn; thuis, op het werk of op groot scherm in het Antwerpse. En nadat België op 15 juli de wereldbeker in de lucht heeft gestoken, is het opnieuw uitkijken naar het najaar. Want we willen óók zo snel mogelijk weten of Peter en Kobe echt gevoelens hebben voor elkaar, hoe dood Leo nu echt is en of Waldek die heks Jeanne d’Arc-gewijs zal laten branden in de hel. Die plek waar de niet-voetbalminnende tv-kijker zich dezer dagen waant.