Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Babette van Veen
Actrice Babette van Veen verwerkt problematiek van (v)echtscheidingen in eerste kinderboek
PRINSES LEENTJE & DE WEG NAAR HET HART BABETTE VAN VEEN & ANNELINDE TEMPELMAN | MOON | 56P
Ze studeerde aan Studio Herman Teirlinck, stond oog in oog met Michaël Pas in Blueberry Hill (1989) en is de dochter van een van Nederlands grootste kleinkunstenaars. Natuurlijk ken je Babette van Veen (50) nog wel. In haar eerste kinderboek loopt een prinsesje weg van haar ruziënde ouders. “Kinderen voelen het toch als er iets scheef zit.”
Met de rol van Linda Dekker in de soap Goede tijden, slechte tijden hebt u de handen meer dan vol. Waarom besloot u een kinderboek te schrijven?
Het viel me op dat traditionele sprookjes zo vaak gaan over meisjes in problemen. En ze lossen ze niet zelf op; daar hebben ze een prins voor nodig. Waarom eigenlijk? Ik wilde aangeven dat meisjes best hun eigen boontjes kunnen doppen. Zo ontsproot het idee om een sprookje te schrijven. Een sprookje waarin een meisje zélf de sleutel vindt voor haar geluk.
Prinses Leentje gaat impliciet over scheidingen. Waarom?
Velen worstelen met de aloude vaststelling dat het gezin de hoeksteen van onze samenleving is. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik nog een kind was. En na mijn scheiding in 2010 voed ik nu mijn twee zonen ook alleen op. Heel veel stellen scheiden, en daar dragen kinderen mee de gevolgen van. In het boek heeft prinses Leentje genoeg van de ruzies van haar ouders. Ze trekt eropuit en beleeft een avontuurlijke reis met als doel haar ouders weer gelukkig te maken.
Wil het boek kinderen van gescheiden ouders een hart onder de riem steken?
Zeker, allereerst wil ik hen het gevoel geven dat ze met hun verdriet niet alleen staan. Er zijn zoveel kinderen wiens ouders apart leven. Voor kinderen is het belangrijk dat ze tegen ouders altijd eerlijk kunnen zijn over hun gevoelens. Dat ze niet de ene ouder in bescherming hoeven te nemen tegen de ander. Natuurlijk wil je kinderen vóór alles voor onheil behoeden, maar dat kan niet de hele tijd. En wie iets onprettigs meemaakt, komt er vaak sterker uit. Ik wil kinderen nog meegeven dat, ook al zijn ze even heel verdrietig, het altijd weer goed komt.
Wat met ouders die samenblijven ‘voor de kinderen’?
Doorgaans is dat geen goed idee. Kinderen voelen het toch als er iets scheef zit. Zo groeien ze op met het idee dat men zijn eigen geluk soms maar beter opzijzet. Van therapeuten hoor ik dat zo’n kinderen zich als volwassene soms rot voelen, omdat hun ouders nooit het leven geleid hebben dat ze wilden. Ik wil geen lans breken voor scheidingen, maar als het niet meer lekker loopt, is scheiden vaak de beste optie.
Hoe blikt u terug op uw scheiding van tvpresentator Bas Westerweel?
Ik heb er heel wat van geleerd. Trouwen doe je met twee, maar scheiden ook. Ik had het zelf te ver laten komen. Ik was misschien niet supergelukkig, maar ik had het ook niet slecht. Ik was te veel bezig met anderen het naar de zin te maken. Nu vind ik het prettig om mijn eigen beslissingen te nemen, en probeer ik vaker te genieten van kleine dingen. Als alleenstaande moeder krijg je natuurlijk veel op je bordje, maar ik wil geen relatie omdat ‘het erbij hoort’.
Onlangs werd u 50. Een mijlpaal?
Ik geniet er wel van, ondanks het feit dat ‘50’ toch een fors getal is. Rond mijn 35ste had ik het veel zwaarder, terwijl je dan evengoed kan denken: leuk, ik ben nog geen 40. Als twintiger ben je jong, maar je bent je niet bewust van je jeugd. Daarom heb ik me voorgenomen van elke etappe van het leven te genieten. Voor jonge vrouwen móét er zoveel, maar nu probeer ik meer tijd uit te trekken om te genieten. Ik ben ook dankbaar dat ik in goede gezondheid 50 ben mogen worden.
Ziet u zich op uw 73ste nog zo druk aan het werk als uw vader, Herman van Veen?
Goh, nee, na mijn zeventigste wil ik alleen nog leuke dingen doen (lacht). Voor papa is dat anders, voor hem vallen leven en werk samen. Zijn werk ís zijn hele bestaan. Ik acteer, spreek luisterboeken in, houd een reisblog bij en beleefde zoveel plezier aan het schrijven van Prinses Leentje dat ik nu nadenk over een boek voor pubers. Maar in het weekend, dan doe ik toch graag eens wat anders.