Ideaal scenario voor Duivels (want Tunesië móét punten pakken)

Als de Duivels vanavond winnen, hebben ze zes punten. De enige manier om hen dan de zekerheid voor de tweede ronde te ontzeggen, is dat Panama zondag wint van Engeland. En zeg nu zelf: hoe groot is die kans? We zagen Panama tegen België spelen en Engeland tegen Tunesië. Laten we het eufemistisch stellen: dit Panama is lang niet zo sterk als Engeland.

Het zou mooi zijn voor onze Duivels: na twee wedstrijden al zekerheid over de tweede ronde. Rusland, Uruguay, Frankrijk en Kroatië hebben die ook al. Voorwaar een mooi kransje. Als België daar kan bijhoren, beleven we hoe dan ook een goede start van dit tornooi. Die laatste wedstrijd, komende donderdag tegen Engeland, spelen we dan om de eerste plaats in groep G. Een luxepositie zou het zijn, de tegenstander in de tweede ronde heb je dan voor het uitkiezen. Het is overigens niet noodzakelijk aangewezen om eerste te worden in de groep. Logistiek is het aangenamer om tweede te worden, want dan gaat het geografisch als volgt: Moskou (tweede ronde), Samara (kwartfinale), Moskou (halve finale) en opnieuw Moskou (finale). Als groepswinnaar gaat het er ‘wilder’ aan toe. Rostov (tweede ronde), Kazan (kwartfinale), SintPetersburg (halve finale) en Moskou (finale). Veel meer reizen dus. Als groepswinnaar kom je bovendien, als het zijn groep wint, in de kwart

finales Brazilië tegen. Maar we gaan te snel. Eerst de wedstrijd tegen Tunesië.

Meer ruimte

We laten ons tot bovenstaande optimistische vooruitblik verleiden, omdat onze Duivels voor de wedstrijd tegen Tunesië in een comfortabele zetel zitten. Het is niet onverwacht, maar wel mooi meegenomen dat ze de wedstrijd tegen Tunesië als leider in de groep kunnen aanvatten. Bij bondscoach Roberto Martinez en de Rode Duivels heerst de zekerheid dat de Tunesiërs op zoek gaan naar de drie punten. Altijd aangenaam, een in principe minder sterke tegenstander die moet komen. Het creëert ruimte en daar spint elke voetballer garen bij. Zeker goede voetballers zoals de Rode Duivels. Het wordt wel een aanpassing, want de Belgen zijn gewoon dat de tegenstander de kat uit de boom kijkt. Vandaag dus niet. Vanwege de Tunesische puntennood. Het ligt sowieso niet in de NoordAfrikaanse aard om af te wachten tot de tegenstander overmoedig wordt, om vervolgens op een diefje toe te slaan. Tunesië aast op de bal, want het speelt graag dominant. Zo hebben de Duivels het ook graag: een gevecht om de bal en dan de ruimte in. Hazard, De Bruyne en vooral Lukaku: dit is jullie op het lijf geschreven. Hazard met de snelle voortzetting, De Bruyne met de perfecte diepe pass en sneltrein Lukaku om het af te maken. Een snel doelpunt zet de Duivels helemaal op rozen. Maar ook nu gaan we te snel. Tunesië is een behoorlijk sterk team, veel sterker dan Panama. Er is geen enkele vergelijking mogelijk. Sneller, fysiek en technisch sterker. Rijper ook. Zeker in staat tot een verrassing. Een snelle goal voor de Tunesiërs kan ook. Dat zou het veel lastiger maken.

Beetje voorzichtiger

Bondscoach Roberto Martinez gaat nog altijd uit van balbezit en dominant voetbal, maar hij zal toch ook wat voorzichtigheid inbouwen. Meunier en Carrasco mogen op de flanken minder vaak ten aanval trekken dan tegen de hulpeloze Panamezen. Een schijnbaar moeizame prestatie van de Belgen: daar valt deze keer meer begrip voor op te brengen dan voorbije maandag. De bondscoach handhaaft zijn elf van tegen Panama. Met Boyata dus. Hij zal wel wat meer op de proef worden gesteld. Kompany en Vermaelen zijn nog niet speelklaar. Martinez heeft al sinds de voorbereiding een samenstelling in zijn hoofd en zal daar niet te snel meer van afstappen, hoe kwaliteitsvol sommige bankzitters ook zijn. Het geeft aan dat ook Martinez in een fauteuil zit. Hij heeft keuze genoeg. Qua resultaat, prestatie en spelers. Tunesië heeft die keuze veel minder: het moet winnen.