Met alle dash die ze kunnen vinden

Hij is er inderdaad uit, de dash uit deze regering. Wie gisteren naar het voorzittersdebat in De Zevende Dag heeft gekeken, weet het nu wel zeker: we hoeven niet al te veel meer te verwachten van deze regering. De partijvoorzitters die er deel van uitmaken lijken dat niet eens zo erg te vinden. Moeilijke beslissingen nemen enkele maanden voor de gemeenteraadsverkiezingen en minder dan een jaar voor de federale en gewestelijke stembusgang, niemand heeft er zin in.

Op de vraag of ze deze regering zouden willen verderzetten, antwoordde alleen Gwendolyn Rutten (Open Vld) min of meer positief. Wouter Beke (CD&V) en Bart De Wever (N-VA) verwezen – terecht – naar de wil van de kiezer. De Wever gaf ook meteen aan dat het moeilijk wordt om nog onpopulaire maatregelen te nemen zo kort voor de verkiezingen. Een nieuwe pensioenregeling en nieuwe bezuinigingen om de begroting rond te krijgen, hoeven we dus blijkbaar niet meer te verwachten, want De Wever blijft bij zijn standpunt dat de dash uit deze regering is verdwenen. Wat nog haalbaar is, “zal moeten blijken”, zei hij laconiek.

Als de volgende maanden blijkt dat De Wever gelijk heeft, zitten we dus volgend jaar nog altijd met een niet eens halfafgewerkte pensioenhervorming opgescheept, met een begroting die niet futureproof dreigt te zijn en met heel veel banen die we niet ingevuld krijgen. Bovendien moeten we dan nog een jaar lang een regering aan het werk zien waarin een interne machtsstrijd woedt, met een premier die voortdurend moet optreden tegen de voorzitter van de grootste partij in zijn regering. Want Bart De Wever heeft dit weekend maar weer eens bewezen dat het hem helemaal niet aan dash ontbreekt om de premier te negeren of tegen te spreken.

En zo hopen deze regeringspartijen dan stemmen te winnen, in ieder geval meer stemmen dan met de politieke moed en de eensgezindheid om ook de moeilijke plannen uit het regeerakkoord tot een goed einde te brengen.

Kiezers kun je niet verwijten kortzichtig te zijn of alleen aan hun eigen portemonnee te denken, politici wel. Michel, De Wever en de anderen moeten gewoon werken. Samen. En met alle moed en dash die ze kunnen vinden. Dat is hun verdomde plicht.