Primark? So last season

Het is een zonnige maandagochtend. Zoals altijd passeer ik op weg naar mijn werk de Meir. Een paar dagen geleden zijn de solden begonnen en dat is in combinatie met de vakantie en het mooie weer voor velen een reden vroeg uit de veren te zijn. Terwijl ik mij een weg baan door de mensenmassa, pronken goedlachse modellen hier en daar met de laatste stukken uit de collecties. Dat is zo gewoon, dat het mij niet meer opvalt. Wanneer ik de Primark op de Meir passeer, blijft mijn blik wel wat langer rusten op een reclamebord. Headscarves. From 4 euro lees ik, terwijl een model met hoofddoek en een tandpastalach mij vrolijk toelacht. “Goed bezig Primark”, denk ik en vervolg mijn weg. Tot iets mij te binnen schiet: er mogen helemaal geen verkoopsters met hoofddoek werken in Primark. “Zij durven wel met deze reclame”, denk ik. Op sociale media merk ik dat ik niet de enige verontwaardigde ben. Zo blijkt Filip Dewinter ook geen fan, hoewel het bij hem eerder kwestie is van ‘minder, minder hoofddoek’ en bij mij ‘meer, meer’. Daarin zijn we allebei consequent. Elke goede marketeer weet dat je communicatie net zo belangrijk is als je daden en dat als je A zegt, je ook B moet zeggen. Je kan niet opteren voor neutraliteit en met zo’n banner afkomen of zeggen dat je voor diversiteit staat, maar dat niet laten blijken in je personeelsbeleid. Je kiest voor diversiteit over de hele lijn of je doet het niet. Daarin krijgt Vlaams Belang van mij meer credit. Een twitteraar verwoordde deze hypocrisie mooi met: “Primark wil wel je geld, maar niet je hoofddoek”. Hoewel we de afgelopen jaren een enorme vooruitgang hebben gemaakt, zie ik dat we soms ook achteruitgaan. Diversiteit beleven zoals Primark het doet is onder het mom van neutraliteit twee stappen achteruit zetten. Er wordt ook wel eens gezegd dat reclame je een illusie van een ideale wereld voorhoudt. Of dit ook geldt voor diversiteit? Dat krijg je mij nooit verkocht. Het is 2018, wakker worden Primark. Je aanbod is so last season.