Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mensen sturen mij nog altijd brieven en kaartjes”
Radiolegende Lutgart Simoens (90) krijgt het Vlaamse Ereteken
Hoogdag morgen voor radiolegende Lutgart Simoens. Bijna 44 jaar lang deelde ze met Vlaanderen lief en leed via het programma
Vragen staat Vrij, en voor die ‘bijzondere verdienste aan de gemeenschap’ ontvangt ze op 11 juli het Vlaamse Ereteken. “Verrassend, ik heb altijd gewoon mijn job gedaan.”
Een kwarteeuw geleden al nam Lutgart Simoens afscheid van de radio, maar ze kan nog altijd de straat niet op zonder herkend te worden. Niet dat ze zo vaak buitenkomt. “Ik ben wat slechter ter been en mijn zoon doet de boodschappen, maar mijn publiek is me niet vergeten. Toen bekendraakte dat ik de onderscheiding kreeg, ontving ik heel wat brieven en kaartjes met felicitaties.”
Levensles
Die post komt bovenop de stapel met duizenden brieven die ze ontving over haar zondagse verzoekplatenprogramma op Radio 2, maar ook voor haar vrijdagse Platenpoets. Programma’s waardoor ze contact had met heel Vlaanderen. “Zo heb ik een groot respect opgebouwd voor iedereen, uit welk milieu mensen ook komen, welke opleiding ze ook hebben genoten. Nooit oordelen en al zeker niet veroordelen, dat is mijn levensles. Ik heb zelf ook nooit het gevoel gehad iets speciaals te doen. Daarom was ik verrast dat ze me het Vlaamse Ereteken zouden geven.”
Simoens kreeg de bijnaam ‘Engel van Vlaanderen’, dankzij haar warme stem en haar medeleven met de luisteraars. Al had die naam aanvankelijk niets met haar programma’s te maken. “De Nederlandse presentator Frits Spits heeft die naam voor me bedacht omdat ik een tijdje anoniem heb meegewerkt aan zijn avondspitsprogramma. Ik ‘vloog’ toen over de autowegen in Nederland en gaf allerlei fictieve commentaren op de files. Die naam is dan overgewaaid naar Vlaanderen en werd aan gekoppeld. Ik zat er niet op te wachten, het klinkt me een beetje te veel als Moeder Teresa, niet?”
Vragen staat Vrij
Namen googelen
Voor sommige luisteraars was ze dat wel een beetje: een toevlucht. Terwijl ze zelf ook haar deel kreeg. Ze verloor twee echtgenoten, een kleinkind en begin dit jaar haar dochter. “Ik moest afscheid nemen van mijn tweede man vlak nadat ik met pensioen ben gegaan. Dat was hard, maar er zit niets anders op dan doorzetten. Ik ben sindsdien alleen, maar eenzaam heb ik me nooit gevoeld. Meer zelfs, ik ben gelukkig. Ik heb alles gehad, veel mooie dingen.”
Al voelt ze, op haar negentigste, wel dat ze achteruitgaat. “Je wordt afhankelijker. Wat er nog komt, pik ik graag mee, maar een eeuwigheid hoeft het voor mijn part niet meer te duren.”
Intussen is Lutgart Simoens al
Lutgart Simoens
Oud-radiomaker
“Ik vind radio nu wat te snel gaan. En met alle respect, maar de muziek van tegenwoordig is me wat te eentonig.”
25 jaar met pensioen, een leven op zich. “En dat heb ik ingevuld met de dingen die me altijd al interesseerden: wetenschap, cultuur en filosofie. Ik lees veel en ik luister naar de radio. Soms nog wel eens Radio 2, maar veel vaker Klara. Ik hou van klassieke muziek en Klara is rustig. Het ligt allicht aan mijn leeftijd, maar ik vind radio nu wat te snel gaan. En met alle respect, maar de muziek van tegenwoordig is me te eentonig. Niet dat ik niet met mijn tijd mee wil, hoor. Ik gebruik bijvoorbeeld een computer. Voor niet veel meer dan om namen te googelen, maar het is wel handig.”
Rode Duivels
De namen van de Rode Duivels, waarschijnlijk. “Of ik vanavond naar Frankrijk-België ga kijken? Reken maar! Ik heb ook BraziliëBelgië gevolgd. Ik ben nooit een groot voetbalkenner geweest, maar mijn tweede man hield van voetbal. Dus voor ik morgen naar de ambtswoning van de Vlaamse minister-president trek, ga ik vanavond voor onze nationale ploeg supporteren.”