“Dit is een unieke kans”

Roberto Martinez geniet van historische afspraak met Rode Duivels RUSLAND - 14 JUNI - 15 JULI

Het onophoudelijke gezoem van fototoestellen is een indicatie. Een zaal met zo’n driehonderd persmuskieten van over de hele aardkloot geeft het ook weg. De Rode Duivels staan op een historisch kruispunt en iedereen zal het gezien hebben. En Roberto Martinez? Die geniet.

Gladgeschoren, kin en knikker. De glimlach onder de arm. Galant in het begroeten van journalisten, Spaans, Brits of Belgisch. En kwistig met complimenten. Gentleman Roberto Martinez glunderde, een etmaal voor wat hij zelf een “unieke gelegenheid” noemt, voor “de ploeg en een heel land”, gevolgd door woorden als “opwindend” en “bijzonder” en zijn meest innemende lach. De Spanjaard beseft dat zijn reputatie als trainer gered/gevestigd (schrappen wat niet past) is sinds de kwartfinales en speelde crowdpleaser van een bomvolle zaal in het Sint-Petersburgstadion. Terwijl een verveelde collega Didier Deschamps enkele uren voordien een vraag over Rusland irrelevant vond en wegwuifde, ging Martinez met een brede smile in op alle vragen. Wat zou iemand klagen die geschiedenis schreef met België? Correctie, vindt Martinez, het verhaal is nog niet af. Vrees voor overmoed, of zelfs decompressie na het wonder van Kazan, koestert hij niet.

“Neen, helemaal niet. We staan in de halve finales van een WK. Dit is een unieke kans om nog beter te doen dan tegen Brazilië. Frankrijk lijkt op ons. Ze blaken ook van individuele kwaliteit zoals wij. We zullen negentig minuten geconcentreerd moeten zijn.”

Het is bijna reikhalzend uitkijken welk schaakstuk hij vanavond inzet om Frankrijk mat te zetten. Is Lukaku weer de loper in de hoeken, Hazard een onvoorspelbaar paard, De Bruyne de koningin? Of is KDB straks toch weer een ogenschijnlijk doodnormale pion en blijven we op onze honger?

“De bemerkingen bij de matchen van Kevin De Bruyne voor Brazilië vond ik niet fair. Ik vond hem tegen Panama en Tunesië als spelmaker even belangrijk. Kijk, we zijn spelmakers gewend die het tempo van de match doden, een seconde kijken tot het loopt zoals zij het willen zien. Kevin is een modérne spelmaker. Hij ziet het sneller dan waarneembaar is en zijn niveau van uitvoering is uitzonderlijk. Als hij hoger speelt, dan is zijn spel attractiever, maar in die andere rol appreciëren wij hem ook. Kevin kan overal spelen en het hoogste niveau halen. Alleen in doel niet.”

Fellaini en co

Van Martinez hoor je nu geen onvertogen woord. België heeft als klein land de wereld mee, en de coach speelt het spel mee. Inpakken, die handel. Assistent-trainer Thierry Henry werd “het ontbrekend puzzelstuk” genoemd, Marouane Fellaini “een strijder, technisch beter dan mensen vermoeden én iemand die speelt alsof elke actie zijn laatste kan zijn.” En de Belgische voetballer in het algemeen noemde hij zelfs “een unieke, technisch sterke voetballer met een ongelooflijk voetbalbrein”.

Zelfs Marc Wilmots kreeg mooie woorden. “Het werk van Wilmots is essentieel voor deze spelers. Als coach bouw je voort op wat de vorige trainer heeft neergezet. En ik denk dat we hem zijn revanche hebben gegeven voor die afgekeurde goal tegen Brazilië.” Martinez lacht, nog maar eens. De toehoorders lijken het te slikken als zoete koek. Een meesterzet vanavond volstaat en de hele wereld gaat voor de bijl.

“We hebben Marc Wilmots zijn revanche gegund voor zijn afgekeurde goal tegen Brazilië.” Roberto Martinez Bondscoach België