Was die vrijdagrit nu saai?

Michel Wuyts noemde de 230 kilometer lange rit naar Chartres een ‘ode aan de saaiheid’. De schamele vluchters die het probeerden, hadden nooit een kans; het peloton ging op een drafje richting finish; een massaspurt was alweer onvermijdelijk. Maar moet je dit per se saai noemen?

JA

“Natuurlijk is dit saai”, foeterde Hilaire Van der Schueren, ploegleider van Wanty Groupe Gobert. “Voor de mensen is hier niets aan te zien. Maar wat kunnen wij eraan doen? Mijn renners doen tenminste nog hun best. Vanaf het begin gingen ze in het peloton aan 25 per uur rijden. Ik heb direct gezegd: daar gaan we niet aan meedoen. Maar als wij aanvallen, volgt er niemand. Offredo heeft meer dan 100 kilometer alleen vooruit gereden. En dan geven ze de strijdlust nog aan iemand anders. Hoe leg je dat uit?”

Dat er de laatste vijftig kilometer helemaal niets meer gebeurde, betreurt Van der Schueren al evenzeer. “Maar wat moeten wij doen? Nog eens aanvallen? ‘Hoe belachelijk is dat’, roepen ze dan. Ik snap het allemaal niet meer. Alle ploegen zoeken geld en sponsors. Maar dat krijg je alleen maar van bedrijven die publiciteit willen maken via de koers. Wel, mààk dan koers.”

NEEN

“Bwa. Ik ben nochtans redelijk naar de kl*ten”, antwoordde Yves Lampaert op de vraag of hij het saai vond. “Dit was een etappe die je niet mag onderschatten. 230 km, constant nerveus gedoe en meer dan 2.500 hoogtemeters.”

Julien Vermote trad zijn ex-

ploegmaat bij. “Dit was echt geen evidente rit. Op papier was het een vlakke rit, maar het was constant op en af, links en rechts. En een paar pittige momenten.” Die pittige momenten waren onder andere toen Trek - Segafredo en AG2R-La Mondiale op 98 km van de streep een waaier trokken.

“Het was toen overal alle hens aan dek. Helaas blies de zijwind vooral in het nadeel. Was het zuidwestenwind geweest, kregen we misschien een dolle rit met een gemiddeld van 50 km/u met waaiers langs alle kanten. Dan spraken de mensen misschien over de mooiste rit van de Tour. Van mij moeten ze zo’n ritten zeker niet afschaffen.”