Gazet van Antwerpen Stad en Rand
‘Den Elfde van den Elfde’: terug naar Prosperpolder
In het spoor van Tom Van Dyck in Prosperpolder, het dorp van ‘Den Elfde van den Elfde’
“Als ik terugdenk aan de opnames, krijg ik weer tranen in de ogen.”
Acteur en regisseur Tom Van Dyck houdt van fietsen. Even de Schelde over en de Kempenaar geniet van kilometers Wase weiden en dijken. Tijdens zo’n tocht ontdekte hij Prosperpolder. Genietend van een Prosperke in café Den Angeluus rijpte het idee om dit aantrekkelijke polderdorp te gebruiken als decor voor de tragikomische carnavalsreeks Den Elfde van den Elfde. Prosperpolder – op televisie werd dat Knorrendonk – dat is het idyllische stukje Vlaanderen waarvan we denken dat het alleen nog bestaat in de boeken van Ernest Claes. Authentieker dan dit bijzondere dorpszicht is niet te vinden. Het is sinds 2012 beschermd als waardevol erfgoed. Er mag niet geraakt worden aan de neogotische kerk, die al van ver te zien is. Maar ook handen af van het huis van dokter Pol én het daartegenover gelegen café Den Angeluus uit de Eén-serie Den Elfde van den Elfde.
“Dat is maar goed ook: zo’n mooi dorpszicht moet behouden blijven. Het hoort bij onze gemeenschap. Net als toen hangen de mensen hier nog aan elkaar”, beseffen Jan De Wolf en Hilde Weemaes, het koppel dat per ongeluk cafébaas werd. “We hadden een schrijnwerkerij in Doel, maar daar moesten we weg omdat het dorp zou verdwijnen. En toen kregen we de kans om Den Angeluus te kopen, in de schaduw van de kerk van Prosper.” “Het café werd gebouwd in 1911, maar in 1986 ging het dicht. Deze week is het precies acht jaar geleden dat we het café heropenden. We dachten af en toe een fietser als klant te hebben, maar het was van bij de start corvee. En sinds Den elfde van den
Elfde is het fietstoerisme sterk toegenomen”, vertellen ze met de brede glimlach. “Hilde is van Doel, ik kom uit het aanpalende Kieldrecht. We zijn vergroeid met de polder, dus we zijn gelukkig dat we hier kunnen blijven.” Uit
Bedankbrief
Op de opnames van Den Elfde blikt het koppel met veel warmte terug. “Daags voor de eerste aflevering op tv kwam, bekeken de makers, de bewoners van Prosperpolder en de figuranten uit de polder ze hier samen op groot scherm. De volgende dag schreef ik een bedankbrief aan Tom Van Dyck. Ik was zo ontroerd. Als ik terugdenk aan de opnametijd, krijg ik weer de tranen in de ogen”, snikt Hilde.
Terwijl ze haar tranen wegwerkt, vertelt Jan waarom de serie de bewoners zo aangreep. “Door de mooie locatie vonden al vaker opnames plaats in Prosperpolder. Maar dit was helemaal anders. Tom Van Dyck en zijn team kwamen niet gewoon filmen, ze waren begaan met onze gemeenschap. Dat zorgde voor een nauwe band. En dan heb je er iets meer voor over. We hadden net het huis naast de kerk gekocht en dat wilden we verbouwen. Dat betekende dat het huis in de stellingen zou staan. Maar Tom wou dat huis gebruiken als woning voor buschauffeur Frank, gespeeld door Peter Van Den Begin. Dus stelden we de verbouwingen een halfjaar uit, want zo lang duurden de opnames.”
Speciale fietsroute
Veel moeite moest Tom Van Dyck niet doen om figuranten te vinden. Precies door de hechte band figureerde heel Prosperpolder in de serie. Op twee mensen na. “Wij zijn niet te zien in de serie. Er is nochtans een dag of tien gefilmd in het café. Maar dat begon ’s ochtends vroeg. Dat paste niet helemaal bij onze eigen carrière als cafébaas”, lachen Jan en Hilde. “In Prosper doen we niet aan carnaval. Maar in buurge- meente Kieldrecht leeft dat enorm. Dus verhuisde Kieldrecht voor één keer naar Prosper voor de carnavalsopnames.” De serie had een blijvende impact op Prosper. “De streek is in opmars als fietsregio. Er is zelfs een speciale route rond
Den Elfde van den Elfde. Sommige fietsers komen speciaal voor de serie. Anderen herkennen de straat, maar weten niet meer precies waarvan. Wij frissen met plezier hun geheugen op. Ons café ziet er helemaal uit als vroeger. Inclusief sanseveria’s. En de ongedwongen sfeer, waardoor iedereen met elkaar aan de praat raakt alsof ze elkaar al jaren kennen.”