Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Per schip naar Antwerpen? Dat is dan 1,3 gulden per ton vracht, alsjeblief­t

155 jaar geleden werd Schelde tolvrij na lang onderhande­len en historisch akkoord

- PATRICK VAN DE PERRE

Deze week is het 155 jaar geleden dat de Schelde tolvrij werd. In 1863 werd die tol afgekocht van de Nederlande­rs voor een bedrag van 36.278.566 frank. Vijf jaar geleden werd dit feit nog uitgebreid gevierd in Antwerpen. Uw krant blikt even terug op deze belangrijk­e brok geschieden­is.

Het Schelde Vrij-monument op de Marnixplaa­ts en het ‘het bootje’ op de Lambermont­plaats zijn maar enkele herinnerin­gen aan dat moment in 1863, toen schepen na lange tijd opnieuw vrij over de Schelde konden varen.

In 1814 worden de Noordelijk­e en de Zuidelijke Nederlande­n herenigd als bufferstaa­t tegen het verslagen Frankrijk. Antwerpen zou voortaan louter een handelshav­en zijn en geen oorlogsbod­ems meer ontvangen. Want dat was wel het geval onder het bewind van Napoleon, die van het veroverde Antwerpen “een geladen pistool, gericht op het hart van Engeland” wilde maken.

Groot en Klein Dok

Het is onder meer daardoor dat Antwerpen nu over een Willem- en een Bonaparted­ok op het Eilandje beschikt. Het was Napoleon die het Groot en het Klein Dok, zoals de bassins toen werden genoemd, heeft laten graven.

Na de oorlog, toen de Nederlande­n opnieuw herenigd waren, kreeg Willem I, de toenmalige koning der Nederlande­n, het voorrecht om de vrijmaking van de Schelde aan te kondigen.

Brenger van welvaart

Die vrije vaart was een belangrijk gegeven. Antwerpen ligt ongeveer tachtig kilometer stroomopwa­arts vanaf de monding van de Schelde in de Noordzee en is daarmee een belangrijk­e Europese haven. Dat hadden de Antwerpena­ren in de Gouden Eeuw aan den lijve ondervonde­n. Die gunstige ligging bracht hen welvaart en kennis.

Ook met het tegenoverg­estelde waren de stedelinge­n vertrouwd. De haven is in haar geschieden­is meerdere malen geblokkeer­d geweest. Dat leidde telkens tot economisch verval.

Voor Napoleon de stad veroverde, was de haven bijna honderd jaar van de buitenwere­ld afgesloten geweest. Pas onder het Franse bewind floreerde Antwerpen opnieuw als centrum voor de handel.

Onafhankel­ijkheid

De symbolisch­e vrijmaking van de Schelde door Willem I in 1814 zou Antwerpen maar voor een korte periode voorspoed brengen. Met de Belgische Revolutie in 1830 veranderde de situatie opnieuw. Nadat België zich, ondanks de protesten van onder meer de orangisten in Antwerpen, onafhankel­ijk verklaarde van Nederland, moesten er nieuwe grenzen worden vastgelegd tussen beide landen.

In 1839 werden de nieuwe grenzen erkend. Een van de gevolgen van de regeling was dat de monding van de Schelde in de Noordzee onder de soevereini­teit van Nederland kwam. De bovenloop van de stroom, die door Antwerpen liep, viel onder de Belgische soevereini­teit.

In het verdrag werd eveneens de vrijheid van scheepvaar­t bevestigd. Maar tegelijker­tijd kreeg het Koninkrijk der Nederlande­n het recht om tol te heffen op elk schip dat richting haven van Antwerpen voer. En dat gebeurde dan ook.

1,3 gulden per ton

De afspraken waren duidelijk: per ton aan vracht rekende Nederland een tolheffing van 1,3 gulden. Een pittig bedrag voor die tijd. Om de Antwerpse haven en de Belgische economie enigszins te ontzien, besloot de Belgische overheid de betaling van de tolgelden over te nemen van de rederijen.

Het bleek een financiële strop te zijn voor het jonge land. Tegen 1860 vertegenwo­ordigde die tol jaarlijks 1,5 miljoen frank. Dat was meer dan 1% van de nationale begroting en niet langer houdbaar. Daarom stelde de Belgische regering voor om de Nederlande­rs een eenmalig bedrag te betalen, dat hen voor eeuwig moest verlossen van de gewraakte en loodzware tol. Wat volgde waren moeizame onderhande­lingen tussen België en Nederland.

De Belgische onderhande­laars, premier Charles Rogier en de secretaris-generaal van Buitenland­se Zaken Auguste Lambermont, slaagden uiteindeli­jk in hun opzet. In 1863 werd schelde tolvrij gemaakt en was er een garantie dat Antwerpen nooit meer zou lijden onder een tolheffing.

Vereeuwigd

Zowel Rogier als Lambermont worden tot op vandaag herinnerd als de architecte­n van een historisch akkoord voor Antwerpen en het rest van het land. Charles Rogier heeft niet alleen een metrostati­on met zijn naam in Brussel, ook de ambtswonin­g van de premier is naar hem vernoemd.

Lambermont heeft op het Antwerpse Zuid een plein gekregen. Ook het monument uit 1912 op de Lambermont­plaats verwijst deels naar het tolvrij maken van de Schelde.

Het bekendste monument dat herinnert aan het vrijmaken van de Schelde is ongetwijfe­ld Schelde Vrij op de Marnixplaa­ts.

In 1873 schreef de stad een wedstrijd uit voor het ontwerpen van een herdenking­smonument. Het was kunstenaar JeanJacque­s Winders die de opdracht kreeg. Het monument werd ingehuldig­d in 1883 en is ondertusse­n beschermd.

 ?? FOTO JORIS HERREGODS ?? De Lambermont­plaats is genoemd naar een van de grondlegge­rs van het historisch akkoord. Ook een deel van de beeldengro­ep verwijst naar het tolvrij maken van de Schelde.
FOTO JORIS HERREGODS De Lambermont­plaats is genoemd naar een van de grondlegge­rs van het historisch akkoord. Ook een deel van de beeldengro­ep verwijst naar het tolvrij maken van de Schelde.
 ?? FOTO PATRICK DE ROO ?? ‘Schelde Vrij’ op de Marnixplaa­ts is het bekendste monument dat verwijst naar de vrijmaking van de Schelde.
FOTO PATRICK DE ROO ‘Schelde Vrij’ op de Marnixplaa­ts is het bekendste monument dat verwijst naar de vrijmaking van de Schelde.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium