Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Al zestig jaar lief en leed
Negen vriendinnen kennen elkaar al sinds kleuterklas en bouwden intense vriendschap op
Negen kleuters worden vriendjes en blijven dat tot in het middelbaar onderwijs. Jonge vrouwen blijven stevig contact houden en worden uiteindelijk vriendinnen voor het leven. Het is het verhaal van negen dames van intussen 62 jaar. Nog elke maand ontmoeten ze elkaar.
In een zomerse sfeer zitten acht van de negen vriendinnen bij Griet Lauwers in de tuin te genieten van een aperitief. Wat later steekt de groep de straat over om te barbecueën bij Ann Campaert. De levensweg leidde twee van de negen vriendinnen naar Stabroek. De anderen zijn trouw gebleven aan hun geboortegemeente Hemiksem.
“In de kleuterklas zaten we al samen in de meisjesschool van toen. Het Onze-Lieve-Vrouw Middelares is ondertussen natuurlijk al decennia een gemengde school, maar ‘in onze tijd’ was dat helemaal anders”, zegt Griet Lauwers. De anderen knikken van ja.
“Als kleuters of later als kinderen van de lagere school waren we al goede vriendinnen. Niet alleen op school, maar ook in de jeugdbeweging. We komen bijna allemaal uit een groot gezin, wat in die tijd niet abnormaal was. Dus kenden we natuurlijk ook alle broers en vrienden van die broers, wat als pubers niet onbelangrijk was”, gniffelt Magda Van Den Bergh.
Toch is er niemand van ons getrouwd met een van de broers. Dat was natuurlijk wel leuk geweest, want dan waren we niet alleen vriendinnen, maar ook familie. Als we vonden dat iemand van ons een verkeerde vriend aan de haak had geslagen, waarschuwden we wel heel nadrukkelijk”, vult Annemie De Wit aan.
Steun bij ziekte
“Met het ouder worden bouwden we onze eigen gezinnen uit. Werken en ons gezin combineren slorpt veel tijd op, maar toch zijn de contacten nooit verwaterd. Integendeel. Elk gezin heeft op een gegeven moment zijn problemen. Drie van ons zijn heel zwaar ziek geweest. In die moeilijke periode ondervind je hoe belangrijk het is om terug te kunnen vallen op vriendinnen. Die steun helpt heel veel en krikt de moed weer op”, zegt Ann Campaert.
Toen de vriendinnen hun veertigste verjaardag vierden, hielden ze een grote retrofuif in Hemiksem. “Met bijna alleen muziek uit onze tijd. Het werd zo’n succes dat velen nadien vroegen om elk jaar zo’n fuif te organiseren. Elk jaar leek ons te veel, dus besloten we om de vijf jaar een retrofuif te organiseren. Binnen drie jaar komt er een nieuwe editie, want dan worden we allemaal 65”, belooft Nicole Meeus.
Volgende maand trekt de groep op ontdekkingstocht naar Brussel. “Andere keren trekken we er met de fiets op uit of staat er een fikse wandeling op het programma. Afspreken is nu makkelijker omdat iedereen met pensioen is.”
Annemie De Wit
‘‘Als iemands vriendje niet in de smaak viel, waarschuwden we haar nogal nadrukkelijk.’’