Gazet van Antwerpen Stad en Rand
‘Stille Waters’: hoe de serie het Scheldeland een nieuwe naam gaf
Eigenlijk heet de regio Scheldeland. Maar sinds 2001 heeft iedereen het over het Land van Stille Waters. En het idyllisch langs de Schelde gelegen paviljoen De Notelaer is bij dichte drommen fietsers en wandelaars even genoegzaam bekend als Villa Vorlat. Geen enkele tv-serie drukte ooit zo’n toeristische stempel op een streek als Stille Waters.
‘‘Er zit zoveel van mij in de serie dat ik als beloning ook even mocht meespelen. In aflevering zes. Als klant in een hoerenkot.’’
Zo’n twintig jaar geleden kreeg veerman Ronny Van Hemelrijk er in het pittoreske Sint-Amands een regelmatige bezoeker van zijn veerdienst bij. De passagier was Ward Hulselmans, wiens successerie Heterdaad net was afgelopen. Witse was nog niet geboren en de scenarist broedde op een serie die zich zou afspelen in Klein-Brabant, langs de Schelde. Over de clash tussen de rijke industrieel Vorlat (Jo De Meyere) en de jonge Jana (Antje De Boeck), die de verdachte dood van haar vader (Jan Decleir) onderzoekt. “Jan Decleir speelde een veerman, en Hulselmans wilde dat de serie op technisch vlak ook helemaal klopte. Daarom maakte hij regelmatig mee de oversteek. We babbelden heel veel met elkaar. Dat werkte blijkbaar inspirerend. Wie de serie bekijkt, kan mij in de personages herkennen.” “De titel van de reeks komt ook van mij. Ik vertelde Hulselmans dat er twee keer per dag ‘stil water’ is, bij het keren van het tij. Hij vond dat geweldig klinken. Er zit zoveel van mij in de serie dat ik als beloning ook even mocht meespelen. In aflevering zes. Als klant in een hoerenkot”, lacht Ronny. Bij de veerman was de scenarist aan het juiste adres: hij is vergroeid met de streek en de Schelde. “Ik ben afkomstig van het vissersdorp Mariekerke, en ik stam uit een vissersfamilie. Toen er aan het vissen een eind kwam, ging mijn vader in de binnenvaart. Ik ben op het schip opgegroeid. Vader nam later het veer in Sint-Amands over en ik volgde hem op. Mijn zoon is intussen ook in mijn voetsporen getreden. Hij vaart in Sint-Amands, ik in Baasrode. Elke dag van acht tot acht. Dat vraagt discipline. Maar ik ben nog altijd blij dat ik deze keuze gemaakt heb.”
Op een emmer naast Antje De Boeck
Ronny was niet alleen een inspiratiebron voor de serie, hij was ook nauw betrokken bij de opnames. “Negen maanden hebben ze hier in de streek gefilmd. Het meest contact had ik met Antje De Boeck, want zij moest het vaakst met de veerboot varen. Na een tijdje kon ze dat zelf, maar bij elke opname zat ik naast haar. Zie je Antje Boeck op het scherm aan het roer, dan zat ik net buiten beeld op een emmer naast haar. Komt Jan Decleir langs de achterkant in beeld? Dan zie je niet hem, maar mijn broer, want die speelde stand-in.” “Alleen al vanwege al die topacteurs was Stille Waters uniek. Nand Buyl bleek een geweldig mens. Ook voor Jo De Meyere kreeg ik enorm veel respect. Met Jan Decleir dronken we ’s avonds regelmatig nog iets. Hij nam dan een duikboot: een pintje met een druppel erin.” “Hij bleek ook enorm attent. Op een bepaald moment was er een heupfles nodig, dus haalde ik thuis mijn eigen ‘pulle’. Maar Jan liet die per ongeluk in het water vallen tijdens het varen. Ik dacht dat ik mijn ‘pulle’ kwijt was, maar Jan liet de opnames stilleggen: de boot moest terugvaren om te zoeken. Geweldig dat zo’n groot acteur daar mee begaan is.” Niet alleen op Ronny maakte de serie een onuitwisbare indruk. “Iedereen wou het Land van Stille Waters leren kennen. Met hele busladingen kwamen ze, uit gans Vlaanderen. Ik werd soms gek van de drukte. We zijn nu zeventien jaar later, en nog steeds komen heel veel mensen deze streek ontdekken. Ik zit twaalf uur per dag op de rivier en zie het niet meer, maar voor bezoekers blijft de streek net zo mooi als Stille Waters belooft.”