Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Einde interlandcarrière Mesut Özil zorgt voor rel
Beslissing zet integratiedebat in vuur en vlam
De mededeling van topvoetballer Mesut Özil dat hij na een “racistische” behandeling door de Duitse voetbalbond niet langer voor de Mannschaft uitkomt, lokte gisteren nogmaals een Duits debat over migratie en integratie uit. Bondskanselier Merkel respecteert Özils besluit, maar liet ook weten dat de meerderheid van de drie miljoen Duitse burgers met een Turkse achtergrond “goed geïntegreerd” zijn. De antimigratiepartij AfD noemde Özils daad dan weer een “typisch voorbeeld van mislukte integratie”.
De Duitse kranten ontruimden zondagavond alsnog hun voorpagina’s voor de mededeling van Mesut Özil dat hij niet langer voetbalt voor de Duitse nationale ploeg. De 29-jarige middenvelder van Turkse origine voelt zich niet gerespecteerd door de top van de DFB, de nationale voetbalbond. “Wat mij het meest frustreert, is de slechte behandeling door voorzitter Reinhard Grindel. In de ogen van Grindel ben ik een Duitser als we winnen en een immigrant als we verliezen”, aldus Özil. Hij beschuldigt de DFB-top ook van racisme. Grindel zat tot 2016 in de Bondsdag voor de CDU – waar hij als uitgesproken conservatief ook kritisch stond tegenover het migratiebeleid van kanselier Merkel
Twee harten
Rond Arsenal-voetballer Özil was al voor de afgang van de Mannschaft op het WK heibel ontstaan toen de officiële website van de Turkse president Erdogan eind juni, vlak voor de verkiezingen die hij triomfantelijk won, een foto publiceerde van het staatshoofd met Özil en nog een Turks-Duitse voetballer. Duitse media pikten de foto meteen op. Vooral voor boulevardkrant Bild was ze aanleiding om Özils plek in de Mannschaft in vraag te stellen. Steunde hij ‘dictator’ Erdogan? Was hij wel loyaal aan Duitsland? De krant vond dat hij beter niet geselecteerd werd. In een mededeling legt Özil uit dat hij half mei met de president op de foto ging tijdens een feest in Londen – niet uit politieke voorkeur maar uit trouw aan zijn land van herkomst: “Ik heb twee harten, een Duits en een Turks.”
Daarmee maakte hij zijn besluit meteen tot politiek item op het hoogste niveau. Angela Merkel liet gisteren via haar woordvoerster weten dat ze respect had voor Özils beslissing, maar dat de overgrote meerderheid van de Duitse burgers van Turkse herkomst “goed geïntegreerd” waren in de Duitse samenleving. Alice Weidel, de leidster van de antimigrantenpartij Alternative für Deutschland (AfD), trok een andere conclusie uit het “typische voorbeeld van mislukte multiculti”: “De integratiedroom werkt zelfs niet bij voetbalmiljonairs.”
De bekendste Duitse politicus van Turkse afkomst, de voormalige leider van de Groenen, Cem Ozdimir, koos Özils kant tegen de DFB-top, maar merkte ook op dat de affaire in de kaart speelt van de AfD en ook Erdogan goed uitkwam. Dat laatste bleek uit de steun die Özil gisteren uit de hoogste Turkse regeringskringen kreeg. Minister van Justitie Abdelhamit Gül feliciteerde de voetballer met de “mooiste voltreffer tegen het virus van het fascisme”.