Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Onze analyse
Het huiswerk is nog verre van klaar. Zo is het vertrek van Alexander Corryn niet te onderschatten. Als linksback die door Bölöni werd omgeschoold tot centraal middenvelder groeide hij vorig seizoen uit tot een van de basispionnen bij Antwerp: enkel Bolat, Haroun, Borges en Hairemans speelden meer minuten. Een harde werker en technisch begaafde voetballer die gemist zal worden.
Net als Sébastien Siani. Misschien zelfs nog meer dan Corryn uitgegroeid tot een vaste waarde op het Antwerpse middenveld. Hij was amper zes maanden op de Bosuil, maar drukte ontegensprekelijk z’n stempel: technisch en fysiek een topper, rustige controleur en – vooral – prima in de opbouw. Met hem speelde Antwerp beter voetbal dan zonder hem.
En in de plaats van dit tweetal kwam er… niets. De optie op Yata baré werd gelicht, dat wel. En met zijn pas verworven nummer 10 is Hairemans klaar om nog meer de lieveling van de Bosuil te worden. Daarnaast toonde ook Nazaryna dat zijn soms moeizame kennismaking achter de rug is en dat de jonge Oekraïener (nog altijd maar 21 jaar) alle potentieel heeft om mogelijk al dit seizoen uit te groeien tot een topper in de Jupiler Pro League. Net als de nog enkele maanden jongere Malinees Niangadou. Een ruwe diamant, zonder twijfel, maar net als Nazaryna nog te frêle schouders om meer dan zichzelf te dragen.
Aan de andere kant van de leeftijdsladder staat Faris Haroun, dé ruggegraat van het Antwerpse middenveld. Maar inmiddels ook al bijna 33 jaar. Kan hij zijn kilometervreten nog lang volhouden? Het is te hopen voor Antwerp. Maar sowieso: versterking is noodzakelijk.