Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik stond 6 uur tot aan mijn nek in het water, we zaten als ratten in de val”
Getuigen die ontsnapten aan het inferno doen hun verhaal
Oorlogsgebied. Zo noemen reddingswerkers het door bosbranden zwaar getroffen Mati. Wie in het Griekse dorpje aan de dood ontsnapte, beseft hoe het geluk – en een verschil van soms luttele seconden – aan zijn zijde stond. Maar er is ook het diepe verdriet. Om de 76 doden, de meer dan 180 gewonden en de 30 vermisten. Een man heeft nog niks gehoord van zijn ouders en zijn tweelingdochters. “Maar we hebben hier nog geen levende ziel kunnen redden”, klinkt het bij de hulpverleners.
Een verloren kindersandaaltje. Zwartgeblakerde sleutels en smartphones. Een gestorven parkiet in een inderhaast meegenomen vogelkooi. Het strand in Mati verraadt nog dat hier twee dagen geleden honderden inwoners en toeristen in angst toestroomden, halsoverkop op de vlucht geslagen voor het inferno dat van landinwaarts kwam en stroken van honderden meters lang en tientallen meters breed als verschroeide aarde achterliet. Als de roetlucht die op je adem pakt, de nog hete bodem die je schoenzolen laat smelten en de tot as herleide auto’s en afgebrande huizen dat al niet doen. Een reddingswerker omschrijft Mati als oorlogsgebied. Alleen leeft Griekenland niet in staat van oorlog.
Alleen de zwartste rook Een van die vluchters die in de vloedlijn veiligheid zochten, is
Konstantinos Basdekis (65), een gynaecoloog uit Athene met een weekendhuis in Mati. “Stel je de donkerste nacht voor. Een nacht zonder maan. Wel, die viel hier in geen tijd. Plots zag ik niets meer. Rond mij was alleen de zwartste rook.” Op een bepaald moment moest hij zelfs zijn vluchtauto achterlaten omdat de vuurzee hem inhaalde door de sterke wind. “Ik koos voor mijn leven, niet voor mijn auto. De mensen achter me wel. Ik zag in mijn vlucht hoe het vuur zich meester maakte van hun voertuig. Ik heb hen nadien niet meer gezien. Afschuwelijk.”
Het was voor de dokter niet de enige keer dat zijn overlevingsinstinct het van hem overnam, hoewel mensen redden zijn hoogste doel in het leven is. “Ik ben er niet trots op, maar ik heb een man met een beperking achtergelaten. Ik sleepte hem naar het strand. Maar we zouden het allebei niet hebben overleefd als ik bij hem was gebleven. Gelukkig waren er nog veel andere behulpzame mensen. Ook al waren ze zelf in gevaar, iedereen hielp elkaar zo veel als mogelijk.”
Dood in de ogen
Zo ook Josianne Scheldewaert (72) uit het West-Vlaamse Sijsele, die haar vriendin Anita Meesseman (74) ondersteunde tot ze veiliger oorden bereikten. “Ik heb zes uur lang tot aan mijn nek in het water gestaan. We zaten als ratten in de val. Mijn gezicht en ogen beschermde ik met een natte handdoek tegen de hitte en het rondvliegende roet.”
Toch koos de vrouw er als een van de weinige toeristen niet voor naar huis terug te keren. “Hier keek ik de dood in de ogen, hier probeer ik het trauma ook te verwerken.”
Maar zo veel verhalen van mensen die aan de dood ontsnapten,
Josianne Scheldewaert Vlaamse toeriste “Hier keek ik de dood in de ogen, hier probeer ik het trauma ook te verwerken.”
zo veel verhalen ook van slachtoffers die het niet haalden. Zoals het 13-jarige meisje dat uit complete wanhoop van de klif de dood tegemoet sprong omdat het de enige manier was om aan de vlammen te ontsnappen. Zij is een van de 76 dodelijke slachtoffers die al werden geborgen.
Of het verhaal van de Griek Yiannis Philippopoulos, die wanhopig op zoek is naar zijn 9-jarige tweelingdochters Sophia en Vasiliki en zijn eigen ouders. De vier genoten van het vakantiehuis van de familie in Mati, maar zijn spoorloos.
Sinds maandag zoekt hij alle mortuaria en ziekenhuizen af. Even was er hoop dat de meisjes op beelden stonden van een reddingsactie per boot. Maar een andere vader sloeg de hoop aan diggelen door te bevestigen dat het zijn kinderen waren op de video.
“En dat terwijl de lokale autoriteiten ons nochtans hadden voorgehouden dat het vuur ons kustdorp nooit zou bereiken”, zegt een misnoegde Jason Fragos, die in de villa woont waar 26 van de doden vielen (zie hiernaast).