Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Dichter Holvoet-Hanssen betreurt communicatie
De vernieuwing van de Scheldekaaien luidt het einde van de oude waterkeringsmuur ter hoogte van het Zuid in. Met die afbraak verdwijnt ook het gedicht van Peter Holvoet-Hanssen uit het straatbeeld.
Welkom pierewaaiers. Zo heet de meer dan 3 kilometer lange woordenstroom die Peter tijdens zijn periode als stadsdichter op de oude waterkeringsmuur aanbracht. “Enkel de laatste zin is van mezelf”, benadrukt hij. “De rest heb ik te danken aan de meer dan 500 Antwerpenaren die hun gedichten instuurden. Ik noem het dan ook geen stadsgedicht, maar een gedicht van ’t Stad.”
Peter betreurt vooral de communicatie rond de afbraak. Niet voor zichzelf, maar voor het grote publiek. “Ik wist van bij het begin dat het gedicht op deze muur geen eeuwig leven beschoren zou zijn”, zegt hij. “Publieke ruimtes veranAan deren nu eenmaal. Uit de reacties van mensen leid ik evenwel af dat velen van hen uit de lucht komen vallen. Zij concluderen dat er in de stad weinig respect is voor immaterieel erfgoed, terwijl ik ervan overtuigd ben dat het gewoon niet anders kon.”
“De huidige muur volstond niet om de stijgende waterstanden op te vangen”, bevestigt Sarah Verhaegen van De Vlaamse Waterweg. “Het lijkt ons als beheerder wel tof om het gedicht ook op de nieuwe kaaien een plaats te geven. We willen daarover zeker in dialoog gaan met de stad.”
Ook cultuurschepen Caroline Bastiaens (CD&V) staat daarvoor open: “Elke vorm van cultuur is een verrijking voor de stad. We juichen die houding dan ook toe en denken graag mee na over de plek van poëzie na de werken.” Peter heeft er vertrouwen in: “Er komen nieuwe initiatieven, want in deze stad is heel veel mogelijk.”