Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Hier wil ik me op een hoger niveau bewijzen’
Kameroens talent wil doorbreken in Jupiler Pro League
Hij was een van de rastalenten die in de gerenommeerde nationale Kameroense voetbalschool werd opgenomen, testte even bij Anderlecht, werd verder opgeleid in Rijsel, proefde van profvoetbal in de Franse tweede klasse en nu staat Didier Lamkel Zé (21) met véél ‘goesting’ op de Bosuil. “Antwerp is voor mij een perfecte stap vooruit.”
“Mijn voetbalopleiding is niet bij Lille begonnen, maar in ‘L’Ecole de Football Brasseries du Cameroun’.” Didier Lamzel Ké zegt het met nadruk. En met fierheid. Want voetbalschool EFBC is een instituut in Kameroen, de plek waar nationale helden als Eto’o en Song hun eerste voetbalstappen zetten. “Mijn eerste ervaring buiten Kameroen was als 16-jarige bij Anderlecht, waar ik een maand testte. Maar uiteindelijk ging ik dus naar Lille, waar ik in de jeugdopleiding verder werd gevormd.”
Om uiteindelijk zijn eerste profcontract te tekenen bij Chamois Niortais, de – voor het overige onbekende – Franse tweedeklasser die tot in de eeuwigheid zal kunnen pronken met de titel van ‘eerste Europese club van Abédi Pelé’, de Ghanese superster uit de jaren tachtig en negentig van vorige eeuw. Maar voor alle duidelijkheid: dat zijn geen garanties, beseft ook Lamkel Zé zelf. “Ik heb nog een weg te gaan. Antwerp is voor mij in de eerste plaats de volgende stap vooruit. In een kampioenschap met een goed niveau, beter dan in Frankrijk, waar ik verder kan groeien.”
Groeien, dat staat voor een aanvaller gelijk aan ‘betere statistieken’ halen. “Vorig seizoen scoorde ik bij Chamois Niortais 7 keer en gaf ik 4 assists. Niet slecht, maar dat kan nog beter.” Maar zette zijn Franse werkgever hem begin dit jaar niet vier wedstrijden op non-actief om ‘disciplinaire’ redenen? “Dat was in januari. Ik kreeg toen al verscheidene aanbiedingen en wilde eigenlijk vertrekken. Maar de voorzitter weigerde dat en zette me even uit de ploeg, tot de wintermercato gedaan was. Dat was alles.”
Ook deze zomer waren er verschillende pistes, maar de keuze voor Antwerp was snel gemaakt. “Na twee goede seizoenen bij Chamois zocht ik naar de juiste club voor mijn volgende stap hogerop, waar ik me op een hoger niveau kon bewijzen. En dat werd dus Antwerp. Zij drongen ook het hardste aan. En het gesprek met Luciano D’Onofrio was ook doorslaggevend. Dit is een mooi project, waarbij ze ook nadrukkelijk kansen willen geven aan jongeren, zoals ik. Niet alleen in woorden. Ik had me ook wat geïnformeerd over de club zelf: een mooie, familiale club met vurige fans, met bovendien een prima infrastructuur. Dat nam mijn laatste twijfel weg.”
Waar hij het mooie weer zal maken op het veld maakt hem niet zo veel uit. Die keuze laat hij aan coach Bölöni. “Mijn favoriete plek is de nummer 10, net achter de spitsen. Maar ik ben polyvalent en kan ook elders spelen: als flankaanvaller of in de spits. Als het maar offensief is