KATIE SAYS GOODBYE

Olivia Cooke, Mary Steenburgen, Jim Belushi

Gaat het niet al te goed in de VS? Het rijtje sociale drama’s dat vanuit dat land ook de Europese kijker bereikt, groeit maar aan. Heel vaak kiezen de filmmakers in kwestie voor een jonge vrouwelijke protagoniste die met pure wilskracht het lot tart. Denk aan Andrea Arnolds American Honey, aan The Florida Project van Sean Baker of langer geleden aan Winter’s Bone, de film die de carrière van Jennifer Lawrence een kickstart gaf. Katie Says Goodbye hoort thuis in dat rijtje. In een troosteloos gehucht in Arizona verdient de piepjonge dienster Katie de kost voor zichzelf en haar verlopen moeder. Om rond te komen, heeft ze soms – zonder zich daarbij veel vragen te stellen – seks met mannen. Maar niets in dat uitzichtloze bestaan kan haar droom kapot krijgen: met de man van haar dromen in San Francisco een opleiding als kapper gaan volgen. De naïviteit van de jonge vrouw doet bij de kijker de alarmbellen al snel afgaan. Ondanks de steun van vrienden als diner-uitbaatster Mary Steenburgen en trucker (en ‘klant’) Jim Belushi, voel je dat ze als een sneltrein tegen de muur van de realiteit zal botsen. Dat het zo overduidelijk fout gaat lopen, maakt Katie Says Goodbye voorspelbaar, maar de hele film zit je gebiologeerd te kijken naar de Britse hoofdrolspeelster Olivia Cooke, die slechts in één scène lijkt te bezwijken onder het gewicht van wat haar overkomt. Op dat moment breekt je hart.