Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Einde taboe: smartphone zoekt nu ook uw vakantielief
Taboe rond online daten smelt als sneeuw voor de zon, concludeert Antwerpse doctoraatsstudent
Zon, zee, strand, en Tinder. En swipen maar. Een lief zoeken kan ook buiten de landsgrenzen. Want de negatieve bijklank rond online daten verdwijnt meer en meer, vertelt Lara Hallam, Antwerpse doctoraatsstudent in online dating. “De technologie laat ons toe om ook in het buitenland online de liefde te vinden.”
Zijn alle datingapps- en websites een goeie tool om een vakantielief te vinden?
Veel datingapplicaties zoals Tinder of Grindr maken gebruik van geolocatie. Met behulp van de registratie van je eigen locatie zoeken ze kandidaten in een bepaalde straal. Dat kan een goed hulpmiddel zijn om op vakantie op zoek te gaan. Er bestaan ook applicaties, zoals Happn, die twee mensen met elkaar in contact brengen op basis van hoe vaak ze elkaar in het echte leven al gekruist zijn. Ook die zijn interessant op reis. Zo leer je mensen kennen die bijvoorbeeld op hetzelfde evenement zijn geweest. Sites die op basis van hobby’s of interesses werken zijn minder van toepassing op vakantie.
Zorgen die apps voor nieuwe manieren van contacten leggen op reis?
Ze maken de drempel weer iets lager. Je kan daar heel ver in gaan. Er zijn al verhalen van mensen die hun volledige reis sponsoren door via Tinder op zoek te gaan naar een nieuwe slaapplaats. Dat houdt natuurlijk veiligheidsrisico’s in. Je zou via zo’n datingapp ook gewoon lokale mensen kunnen leren kennen en er een gids aan overhouden; al dan niet met benefits. Ook expats of mensen die een tijdje in het buitenland wonen maken gebruik van de mogelijkheden van online dating.
Een relatie vinden via een website of een app, is dat intussen algemeen aanvaard?
Meer en meer. Uit recente cijfers van het Amerikaanse onderzoeksbureau Pew Research Center blijkt dat het stigma aan het verdwijnen is. Als er nog een stigma bestaat, leeft dat alleen nog bij mensen die de apps of sites nog nooit gebruikt hebben en de werking ervan niet kennen. Je zal over het algemeen geen scheef oog meer krijgen als je vertelt dat je je partner online hebt leren kennen. Iedereen heeft intussen wel iemand in de vriendenkring bij wie het zo gegaan is. Terwijl online daten vroeger beschouwd werd als iets voor hopeloze gevallen of eenzame mensen.
Populaire apps zoals Tinder worden sneller gelinkt aan onenightstands, terwijl websites als Parship.be eerder worden beschouwd als tools om een langetermijnrelatie te vinden. Is dat terecht?
Uit mijn meest recente onderzoek blijkt dat die perceptie fout is. Als die bewering zou kloppen, zouden mensen met een voorkeur voor willekeurige, niet-gebonden seks sneller naar apps grijpen dan individuen die op zoek zijn naar een romance op lange termijn. Maar uit mijn studie blijkt dat de socioseksuele oriëntatie – dat is de preferentie voor korte- of langetermijnrelaties – niet samenhangt met het gebruik van een website of een applicatie. De keuze voor site of app wordt meer bepaald door de leeftijd van de gebruiker. Websites zijn populairder bij oudere gebruikers, terwijl jongeren sneller grijpen naar applicaties. Dat kan te wijten zijn aan het feit dat jongeren beter kunnen werken met de nieuwere technologie van applicaties.
Is er een verschil tussen de intenties van mannen en vrouwen bij online daten?
Eerder onderzoek wees uit dat mannen meer gemotiveerd zijn om Tinder te gebruiken voor seks zonder meer, terwijl vrouwen meer gemotiveerd zijn voor een langetermijnrelatie. Voor mijn onderzoek ondervraagde ik 254 online daters over hun motivatie en onderzocht ik ook hun socioseksuele oriëntatie. Dat wees uit dat er eigenlijk geen verschillen tussen mannen en vrouwen zijn wanneer je het type relatie dat online daters zoeken in rekening brengt. Wie op zoek is naar een vaste relatie gebruikt online dating, wie uit is op een betekenisloze nacht evenzeer. Het is niet omdat ik een vrouw ben, dat de hoop op een langetermijnrelatie mijn motivatie is om aan online dating te doen.
U onderzoekt de wereld van het online daten al meer dan vier jaar. Is er veel veranderd?
Ik merk, zoals eerder gezegd, vooral dat het taboe gaan liggen is. Ook is het aanbod enorm uitgebreid. Vandaag heb je apps en websites voor alles en iedereen. Zo is Jdate gericht op joden, Moslima.com op moslims en Second Love op mensen die willen vreemdgaan.
De apps blijven ook veranderen en nieuwe functies verzinnen. Recent zijn apps als Once en Do I Date met het idee gekomen om hun gebruikers een recensie te laten schrijven over de persoon met wie ze op date geweest zijn. Bij Once mogen alleen vrouwen recensies over mannen schrijven.
Tegelijk stijgt ook de populariteit van de Minder Tinder-feestjes, waar jongeren samenkomen om elkaar in het echte leven te leren kennen. Is dat een nodige tegenbeweging? Lara Hallam
Doctoraatsstudent
Ik zie die feestjes niet als tegenbeweging. Evenementen waar singles elkaar kunnen ontmoeten hebben altijd al bestaan. Dat zijn populaire concepten om je feestje wat aantrekkelijker te maken. De drempel om iemand aan te spreken is op zo’n evenement lager dan elders. Dat maakt het interessant voor de aanwezigen.
Zal het echte daten ooit vervangen worden door online daten?
Dat denk ik niet. We moeten online daten niet als vervanging zien. De twee zijn complementair. Het online daten biedt veel kansen. Online iemand zoeken is bijvoorbeeld heel makkelijk voor mensen die niet meer elke week op café kunnen gaan. Bijvoorbeeld vrouwen van 57 die gescheiden zijn, een fulltime job en kinderen hebben. Jonge generaties komen vaker op café samen en hebben nog genoeg offline mogelijkheden om elkaar te leren kennen.
‘‘Er zijn al verhalen van mensen die hun volledige reis sponsoren door via Tinder op zoek te gaan naar een nieuwe slaapplaats. Dat houdt natuurlijk veiligheidsrisico’s in.’’