Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Te land, ter Seine en in de lucht
Is Tom Cruise een acteur of een stuntman? Niets is hem te gewaagd in Mission: Impossible Fallout, een wervelende trip die je hartkloppingen bezorgt. En klamme handjes.
Toen de 78-jarige moeder van Tom Cruise in 2015 zag hoe zoonlief zich in de openingsscène van Mission: Impossible - Rogue nation vastgreep aan een opstijgende Boeing, stond haar hart even stil. Het zal je oogappel maar wezen. Ach mens, denkt u vast, het was maar film. Maar bij Tom Cruise is dat slechts deels waar. De man is een notoire waaghals – een volslagen gek, zo u wil – die ervoor kiest om zijn stunts zelf uit te voeren. Ook nu weer, op zijn 56ste, in deze Mission: Impossible Fallout, inmiddels de zesde film in de reeks.
Reken er maar niet op dat u deze zomer nog een andere blockbuster ziet die even moeiteloos de adrenaline door uw lijf doet gieren. Tom Cruise en regisseur Christopher McQuarrie, die ook bij de vorige film aan het roer stond, komen met popcornentertainment in zijn meest zuivere vorm. Als geheim agent Ethan Hunt doet Tom Cruise waarvoor hij geboren is: de wereld van de ondergang redden, en dan liefst met groot vertoon. Kijk mama, zonder handen.
Actiefranchises van dit kaliber koketteren steevast met een reisrond-de-wereld van toeristische hotspots. Nu even Berlijn, dan weer Belfast. Een achtervolging op de Seine? Waarom niet. Tom Cruise scheurt op de motor door de Parijse straten, stuurt zijn tweewieler tegen de rijrichting in rond de Arc de Triomphe. Een helm? Tom draagt geen helm.
Geen ‘green screens’
Almaar groter, almaar opzichtiger. Het is een valkuil voor tal van langlopende franchises. Ingegeven door de vrees dat de kijker er vroeg of laat genoeg van zal krij-
gen, wordt het vertrouwde recept opgeblazen. Niet zelden tot de filmreeks zichzelf op epische wijze versmacht. Kijk maar naar Jurassic World: Fallen Kingdom.
Mission: Impossible neemt ook die overtreffende trap, maar te pletter storten doet Ethan Hunts IMFteam niet. Hebben McQuarrie en Cruise getoverd? Veeleer het tegengestelde. M:I houdt vast aan noest vakwerk. Hier geen gespierde computergegenereerde hocus pocus, maar aloude stunts op locatie. Wie houdt zich daar vandaag nog mee bezig? Wel, deze jongens.
Verbeten grijpt Tom Cruise een touw dat onder een wegvliegende helikopter bungelt. Geen studioopnames voor green screens, de Hollywoodacteur hangt daar écht.
Dat de hallucinante slotscène in India – aldus het verhaal – in werkelijkheid op locatie in Noorwegen werd gefilmd, illustreert evenwel op welk vlak de makers waarachtigheid nastreven. Het spektakel blijft te allen tijde de brandstof. Voor een feitelijk leugentje draait deze blockbuster de hand niet om.
320 km/u
Redelijk verbluffend is hoe cameraman Rob Hardy de kijker in Imax-formaat deelgenoot maakt van het spektakel. Wanneer mister niets-is-onmogelijk op 8.000 meter hoogte uit het vliegtuig duikt, beleeft u dat vanop de eerste rij. Overigens is dat geen ordinaire sprong, maar wat in militaire kringen een HALO-sprong heet – nog gevaarlijker dan een gewone sprong, vraag maar na bij uw nonkel-de-para. Tegen snelheden tot 320 kilometer per uur razen ze richting aardkorst, cameraman en koene held, en dat op amper een meter van elkaar. In een fractie van een tel kan het misgaan. Uiteindelijk kwamen er zo’n honderd sprongen aan te pas om deze hachelijke onderneming perfect in beeld te krijgen. Honderd, maar wat een scène. Wat een stunt.
Het verhaal knoopt aan bij de vorige film. Ook daarin was de Brit Sean Harris al te zien als Solomon Lane, een heerlijk sinistere booswicht. Rebecca Ferguson keert terug als de raadselachtige Ilsa Faust en ook Alec Baldwin is weer van de partij. Hij is niet langer de CIA-directeur die Ethan Hunt en het IMF-team wilde opdoeken. De man heeft zijn kar gekeerd en leidt nu die roemruchte equipe. Angela Bassett heeft zich op zijn oude stoel genesteld.
Adrenalinehonger Maskers, identiteiten en intriges in overvloed, met dubbele agenda’s en nucleaire bommen die in verkeerde handen vallen. Het zijn ingrediënten waarmee Mission:
Impossible al eerder jongleerde, maar in feite doet dat er allemaal niet zo toe. Uw bioscoopticket koopt u om uw adrenalinehonger te stillen. Neem het van ons aan: u zult op uw wenken bediend worden.
En toch knaagde er een gemis. Jaren terug kampte het spionagegenre nog met een imagoprobleem, tot het zich onverwachts wist te herbronnen en de lat hoger kwam te liggen. Met Jason Bourne stond er een vechtjas op die naast knokige vuisten ook over een geweten beschikte. En Bond bleek even later feilbaar, een mens van vlees en verlangens. Ze spurten nu over het witte doek in spektakelfilms die slim en uitgekiend zijn. Ondertussen blijft Ethan Hunt onveranderlijk een man op missie. Geraffineerd, ironisch? In Mission:
Impossible komen hooguit de aktetassen met dubbele bodems. Emotioneel gaapt de leegte. Hunts geliefde Jules (Michelle Monaghan) mag dan sporadisch weer opduiken, het voelt nep.
Heeft deze kerel de boot gemist? Daar breekt hij zich het hoofd niet over.