Het vonnis van Francken

Dat Theo Francken (N-VA) werk maakt van het uitwijzen van mensen die hier illegaal zijn en die veroordeeld werden voor een misdrijf, is een goede zaak. Wie hier onderduikt en dan nog eens de criminele toer opgaat, heeft geen half been meer om op te staan. Als gemeenschap ben je zo iemand ook liever kwijt dan rijk.

Maar dat de Dienst Vreemdelingenzaken nu ook al in de plaats treedt van Justitie en naast het gerecht door werkt, dat is een andere kwestie.

Gisteren is de Albanees Agron G. uit de gevangenis naar een gesloten centrum overgebracht. Agron G. was een kleine drugsdealer in Gent. Zijn zus had 5.000 euro als borgsom betaald voor zijn vrijlating in afwachting van zijn proces. Als hij dan zou opdagen, zou dat geld teruggestort worden. Maar Vreemdelingenzaken is er dus tussen gekomen. Net als bij de zware crimineel Safet Rustemi, die vorig jaar naar Albanië werd uitgezet. Hij had hier vele jaren gevangenisstraf gekregen, maar in afwachting van zijn celstraf was hij vrijgelaten. Safet Rustemi had jarenlang prostituees, concurrenten en horeca-uitbaters geterroriseerd in Brussel, maar in plaats van achter tralies te boeten, is hij nu een vrij man in Albanië.

In Gent is de onderzoeksrechter boos over de uitzetting van Agron G. omdat hij hem in het onderzoek naar de grotere vissen nog kan gebruiken. Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) wijst erop dat Vreemdelingenzaken in beide dossiers tegen het oordeel en de wensen van onafhankelijke rechters inging.

Dat is op zich niet onwettig, onderstreepte Francken op Radio 1. Maar hij zei ook: “Er wordt dus heel veel voorwaardelijk vrijgesteld, ook bij mensen bij wie je daarover bedenkingen kan hebben. Dat zijn dan mensen die illegaal hier zijn … Hoe ga je die later terugvinden? Dan zet ik die uit als ik de mogelijkheid krijg.”

Dit is glad ijs. Dat het Brusselse gerecht een verschrikkelijk heerschap als Rustemi voorlopig vrijlaat, is inderdaad niet te vatten. Maar zet je Vreemdelingenzaken nu ook al in om recht te trekken wat rechters krom laten? Wat in het geval van Rustemi in het voordeel van de misdadiger is? Bij Argon G. wordt ongewild het onderzoek doorkruist. Geens en Francken zijn al in gesprek over betere samenwerking. Zelfs de beste communicatie kan niets veranderen aan kronkels van rechters die gevaarlijke figuren vrijlaten. Maar het zou toch weer een stap vooruit zijn.