DE QUEER SLEEVES TOP VIJF

Judy Garland

The Best of (1990)

Mark Sergeant: “De zangeres en actrice was lang voor er sprake was van een georganiseerde Lgbt-beweging al een heldin van Amerikaanse homomannen. Ze gingen naar haar concerten, keken naar de films en gebruikten onderling citaten uit die prenten die hetero’s vaak niet snapten. Op 27 juni 1969, de dag dat Judy Garland werd begraven, was er voor de zoveelste keer een gewelddadige politierazzia in de Stonewall Inn, een bekende homobar in New York. Veel bezoekers waren net naar haar begrafenis geweest en dus nog erg emotioneel. De inval was olie op het vuur. Ze pikten die brutaliteit niet langer en hebben de politie uit de club geklopt. De Stonewall riots waren meteen ook het begin van een georganiseerde Lgbtbeweging en van de eerste Gay Pride-optocht, een jaar later. Haar liedje Over the Rainbow uit The Wizard of Oz was trouwens een rechtstreekse inspiratie voor de regenboogvlag.”

Lou Reed

Transformer (1972)

“Misschien de vreemde eend in de bijt want Lou Reed is allesbehalve homo, maar volgens mij is dit een van de meest gaye platen ooit gemaakt. Nadat zijn groep The Velvet Underground het voor bekeken had gehouden, maakte hij een eerste, teleurstellende soloplaat. Dit is zijn tweede, met David Bowie als producer. Toen begon Lou Reed ook op te treden in lederen outfits en met make-up; hij legde het er eigenlijk nogal dik op, inclusief wufte maniertjes. En die sfeer zit ook heel erg in Transformer. Denk maar aan Walk on the Wild Side. Dat gaat over al de rare figuren in de entourage van Andy Warhol en zijn Factory, onder wie transseksuelen en homohoertjes.”

La Esterella De Gouden Stem van Esterella (1956)

“Nog een icoon, maar deze keer uit Antwerpen. Niet zozeer tijdens haar eigenlijke carrière, die stopte toen haar echtgenoot en manager overleed, maar vooral tijdens haar comeback in de jaren 80 en 90. Toen zong ze vaak op homofeesten. Haar bekendste concert was ongetwijfeld dat van tijdens de viering van het wettelijke partnerschap tussen Tom Lanoye en René Los in 1996, het eerste in België. Lanoye had daar een hele vertoning van gemaakt. Ik denk dat La Esterella gays vooral aansprak omdat ze als oudgediende en een ster met veel allure zo graag voor hen optrad. Dat ze die moeite wilde doen, maakte binnen de gemeenschap veel indruk.”

Diana Ross

Diana (1980)

“Ze was en is een grote inspiratie voor travestieten, die haar nog steeds graag imiteren. Maar ook in het begin van de jaren 80 was Diana Ross bij gays al erg populair, iets wat ook Nile Rodgers en Bernard Edwards van de groep Chic was opgevallen. Die hebben samen deze plaat voor haar geschreven. Tijdens het uitgaan kwam Rodgers op het idee voor het nummer I’m Coming Out. Of ook wel: ‘uit de kast komen.’ Hij ging namelijk graag naar homodiscotheken, waar hij vaak mannen in dameskleren Diana Ross zag nadoen. Dat hij daar zijn inspiratie haalde, heeft hij wel nooit tegen de zangeres, die bekendstond als een braaf, burgerlijk meisje, of haar platenlabel Motown verteld.”

Christine and the Queens

Chaleur Humaine (2014)

“Achter dit Franse project gaat zangeres Héloïse Letissier schuil. Haar debuut werd door verschillende media tot ‘plaat van het jaar’ bestempeld. Ze maakt niet alleen prima muziek, ook haar choreografieën en theatrale aanpak zijn uniek. Het is echt een uitzonderlijke artieste. Ze heeft daarnaast altijd al een androgyn kantje gehad, wat vooral tijdens haar concerten opviel. Maar recent is haar lichaamshouding nog veel mannelijker en stoerder geworden. Op de nieuwe single wordt de naam trouwens geschreven als Christine And The Queens. Zou ze (of hij) de luisteraar daarmee iets willen vertellen? Er is in ieder geval iets aan de hand, maar om te weten wat precies zullen we moeten wachten tot haar volgende album uitkomt. Ik ben alvast heel benieuwd!”