Gazet van Antwerpen Stad en Rand
UW MENING
staat open voor beknopte reacties. De redactie heeft het recht uw brief te redigeren of in te korten. Vermeld steeds uw naam en adres. Lezersbrieven, Katwilgweg 2, 2050 Antwerpen of brieven@gva.be
Transitmigranten
Dat het migratieprobleem ernstig moet genomen worden hoeft niet onder stoelen of banken gestoken te worden.
Het positieve van het probleem in Zeebrugge is dat de West-Vlaamse politici dit probleem eindelijk eens serieus moeten nemen nu de migranten zich in hun achtertuin bevinden.
JULIEN COPPENS, ANTWERPEN
Kernenergie
Er gaat bijna geen week voorbij of een of ander mankement in een van de kernreactoren in ons land komt aan het licht. Akkoord, met kernenergie is het steeds alle hens aan dek en ingrijpen waar en wanneer het nodig is. De ondoorzichtige houding van de regering om de kernreactoren al dan niet (langer) open te houden en het ontbreken van een duidelijk toekomstgericht energiebeleid doet bij vele mensen vragen rijzen: kunnen we nog zeker zijn dat we in de nabije toekomst nog steeds te allen tijde over elektriciteit kunnen beschikken?
De vele geruststellende boodschappen die ons om de oren vliegen zullen ons niet meer kunnen overtuigen dat er geen vuiltje aan de lucht is.
PAUL VAN HERCK, VOSSELAAR
Verworven rechten
Blijkbaar zijn er nog steeds lieden die verworven (on)rechten met alle middelen willen verdedigen. Vastbenoemde ambtenaren hebben elk jaar recht op 21 dagen ziektekrediet. Wie gezond blijft kan dat ziektekrediet opsparen. Een gezonde ambtenaar die na 40 jaar dienst bijvoorbeeld 400 dagen ziektekrediet bijeengespaard heeft, zal gedurende 400 (werk)dagen afwezigheid zijn volledig loon behouden. Om het nog wat duidelijker te stellen, dat is ongeveer twee jaar. Een niet zo gezonde ambtenaar die het ongeluk had om die ziektedagen nodig te hebben, krijgt dat geschenk niet. En toch zijn er profiteurs, daarin gesteund door de vakbonden, die dergelijke sociale ongelijkheid willen behouden. Partijen die dat onrecht willen wegwerken, worden afgeschilderd als onmensen.
RENÉ DE RANTER, AARTSERLAAR