Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Gelukkig had ik al een mooi netwerk”
Stefaan Vanroy (47): van boekhouder tot sportief directeur van Malinwa
U zag hem al poseren met De Camargo, Berrier, Kaya, noem maar op. Maar wat weet u eigenlijk over de man op wiens kaartje ‘Sports Director KV Mechelen’ staat? Aan de vooravond van het nieuwe seizoen: Stefaan Vanroy (47), de architect van de ploeg, voor het eerst zélf aan het woord.
“Toen ik vorig jaar als aandeelhouder/bestuurder mee in het verhaal KV Mechelen stapte, was het niet voorzien dat ik sportief directeur zou worden. Dat was moeilijk, ik run samen met mijn vrouw en enkele vennoten een accountancybedrijf, Finivo, met drie vestigingen. Maar ik heb dan toch snel aangegeven aan Olivier (Somers, red.) dat ik een actievere rol wilde gaan spelen. En ik kreeg dan de flexibiliteit bij Finivo om die rol te kúnnen spelen. Ik heb nog altijd mijn dossiers als accountant, maar ik schik mijn agenda. Ik begin nu vroeger te werken en vaak ben ik tot kort na de middag op kantoor, en dan kom ik naar hier. Maar er kwamen ook al makelaars en spelers langs op mijn kantoor, het loopt een beetje door mekaar. Er is alleszins al redelijk veel tijd ingekropen. Ik laat nu andere hobby’s een beetje vallen.”
Mannaert en Preud’homme
“Sowieso ben ik meer een manager dan dat ik zelf de voetbalknowhow aanlever. Maar ik wilde dit doen, omdat ik altijd al in het voetbal heb gezeten, ik ben altijd met voetbal bezig geweest. Ik speelde zelf in provinciale, bij Peutie en Diegem onder meer, al focuste ik op het einde meer op mijn tennis. En ik heb tien jaar bij KSC Grimbergen gewerkt. Daar deed ik, weliswaar niet alleen, ook al de transfers. De cijfers waren veel kleiner, maar de basisprincipes zijn dezelfde: een evenwichtige kern samenstellen en de posities dubbel bezetten. We promoveerden toen ook van vierde naar derde klasse. En ik heb in die periode heel veel clubs en spelers leren kennen, die ik nu nog tegenkom. We speelden zelfs nog tegen Meunier, die toen bij Virton zat! Enfin, drie jaar geleden ben ik daar gestopt. De twee degradaties heb ik gelukkig níét meegemaakt. (lacht) Maar ik vind het wel jammer, want ik ben zelf van Grimbergen en heb nog altijd sympathie voor de club.”
“Ik zit ook al jaren in de tribunes in België. Ik ging elk weekend wel twee matchen bekijken, ook naar KV Mechelen af en toe. Met Finivo hadden we een abonnement voor de hoofdtribune. Ook met het jeugdvoetbal kom ik in contact. Mijn zoon speelt bij Eppegem, daar ga ik elke zaterdag kijken. En ik heb mijn contacten. Ik hád eigenlijk al een mooi netwerk in het voetbal. Bij Club Brugge ken ik Vincent (Mannaert, red.) bijvoorbeeld al twintig jaar. Michel (Preud’homme) is nog zo iemand die ik al heel lang ken. Toen Ferrera ontslagen werd, was ik degene die hem belde met de vraag of hij naar Mechelen wilde komen. Het was een lastige vraag om te stellen, maar ik heb ze toch gesteld. Ik had ook alle begrip voor zijn antwoord. Hij heeft er effectief over nagedacht om hier trainer te worden, maar ik kon begrijpen dat hij het níét deed. Soit, zoals je ziet: ik kan wel wat mensen bellen indien nodig. Toen ik hier als sportief directeur begon, ben ik links en rechts ook gaan luisteren bij enkele clubs. Om te zien hoe zíj werken. Ook op Anderlecht heb ik bijvoorbeeld mijn relaties.”
Onafhankelijker van makelaars
“Eind vorig jaar volgde ik enkele dossiers van Rik (Vande Velde, red.) mee op en observeerde ik vooral. In de wintermercato ben ik dan echt begonnen. We moesten meteen heel wat spelers halen, want er was een onevenwicht. Achteraf gezien: van Sylla hopen we dat hij blijft, Mera is een vaste waarde, Bagayoko is goed, Tainmont is goed,… De enige die zich minder kon aanpassen is Beqiraj, die nu weg mag. Dat is al met al dus vrij positief.”
“Voor alle duidelijkheid: ik doe die transfers natuurlijk niet alleen. Het was belangrijk om een nieuwe werking te installeren. Om bijvoorbeeld veel minder afhankelijk te worden van enkele makelaars. Onze sportieve cel - die ook wekelijks met de coach vergadert - is daar het resultaat van. Ik laat me bijstaan door mensen
“Michel Preud’homme is iemand die ik al heel lang ken. Toen Ferrera ontslagen werd, was ik degene die hem belde met de vraag of hij naar Mechelen wilde komen.”
“Olivier Somers en ik kennen elkaar al van toen we twaalf jaar waren. Ik zat naast hem op de schoolbanken. We zeiden toen al lachend dat we ooit iets samen zouden doen, liefst in het voetbal.”
die voetbaltechnisch meer ondervinding hebben, met Tom Caluwé en Dennis Henderickx. Tim Willockx is onze screener. Bij hem begint het. We krijgen ook spelers aangeboden, maar hij volgt alle competities en filtert spelers aan de hand van software die toont hoeveel goeie passes ze geven of hoeveel assists, via SciSports hoeveel potentieel ze hebben… En wie potentieel hééft, komt op een grote lijst. Dan schieten onze videoscouts in actie. Zijn de rapporten positief, dan check ik meteen bij de club en de makelaar: is die speler haalbaar? Is het antwoord ‘ja’ en is ook de field scouting positief, dan komt hij op mijn lijst - een schaduwelftal van drie tot vijf spelers per positie. Zo konden we na het uitvallen van Berrier snel schakelen. Kaya kent iedereen, maar hij stond wel degelijk al op onze lijst. Hier en daar las ik dat het een paniekaankoop was - ik ben nog jong, ik volg sociale media een beetje. (grijnst) Maar het móést gewoon snel gaan.”
“Er zijn ook nog een aantal specifieke taken. Zo ontfermt Dennis zich over SoccerLAB, een digitaal platform waar álles in staat: de spelersfiches, de beelden vanop training, de scoutingverslagen… Tom focust meer op het voetbaltechnische en staat in contact met de staf. Ik coördineer en vanwege mijn ervaring met meetings en financiën ga ik rond tafel met spelers en makelaars. Uiteraard komt finaal Olivier er nog bij om af te ronden. Ik ben ook de link met de raad van bestuur, waar ik zelf in zetel. Voor we met spelers onderhandelen, geven Olivier en Dieter (Penninckx, de hoofdaandeelhouders,
red.) altijd hun ‘go’. Maar zij vertrouwen erop dat ik mijn job met gezond boerenverstand uitvoer. De clubs en de spelers weten intussen dat we geld hebben, dat er met de verkoop van Bandé en Cobbaut heel wat binnen kwam. ‘En dan gaan jullie discuteren over een aantal details’, zeggen ze dan. Oké, we snappen wel dat als we Bandé voor 8,5 miljoen verkopen, we met 50.000 euro niet toekomen voor Togui (die 250.000 euro kostte, red.).
Maar ik moet wel als een goeie huisvader waken over de centen.”
Samen in de klas
“Ik zit zelf ook met wat geld in de club natuurlijk. En net als Olivier en Dieter zit ik hier voor de lange termijn, voor de komende twintig jaar. Tenzij ze mij erop afrekenen als het misloopt. (lacht) Dan sturen we wel bij. Maar het onderlinge vertrouwen is er en dat is belangrijk. Olivier en ik kennen elkaar dan ook zeer goed. Al van toen we twaalf jaar waren. Ik zat naast hem op de schoolbanken, in het atheneum van Vilvoorde. We zijn nadien altijd vrienden gebleven. Van jongs af zeiden we al lachend dat we ooit iets samen zouden doen, liefst in het voetbal. Dat is nu uitgekomen. Máár: we zijn correct tegenover elkaar. Als het niet goed is, gaat hij het me sowieso zeggen. We zijn met de club bezig, hè, met de supporters.”
”Als sportieve cel staan we in elk geval honderd procent achter onze kern. Er is op elke positie een mix van jonge en ervaren spelers. De mentaliteit is ook goed, er zijn amper akkefietjes. We hebben nu enkele leiders, dat ontbrak toch vorig seizoen. Castro en Swinkels zijn echte aanjagers. De verlengstukken van de coach, die de jonge gasten moeten aanzetten tot presteren. In 1B moet je er natuurlijk elke match staan, is het iets moeilijker om iemand een kans te geven. Maar ik ben zeker dat we ook de jongeren aan het werk gaan zien. En met deze kern moeten we uiteraard meedoen voor de titel. De spelers geloven daar ook in. We hebben velen kunnen overtuigen om een deel van hun loon in een titelbonus te steken. Dat moet je als toch durven. Maar mannen als Cocalic en Schoofs zijn hier graag en zijn mee met het verhaal KV Mechelen. Ze nemen dat - hopelijk ene - jaar in 1B erbij. En de nieuwe jongens vonden ons project toch ook aantrekkelijk. Wie voor Mechelen kiest, speelt voor een mooi publiek, in straks weer een mooie competitie, en kan zichzelf in de vitrine zetten. Dat blijft zo.”
Kritiek op Facebook
“Ik heb hier al heel veel geleerd, maar bon, volgende zomer gaat het iets rustiger zijn. Dénk ik. (glimlacht) We hebben ook aan de toekomst gedacht. Bijna iedereen ligt tot minstens 2020 vast. We hebben een aantal dertigers, maar die kunnen nog een paar jaar mee, en veel jongens kunnen ook 1A aan. Ik hoop dat het nu een tof jaar wordt, dat we ons gaan amuseren, en dat we straks weer staan waar we horen te staan. Ik zie het positief in. En wees gerust: ik ben ook klaar voor kritiek. (grijnst) Gert Van Dyck (van het Supportersorgaan, red.) toont me af en toe al leuke quotes vanop het forum of Facebook, maar daar kan ik tegen. Kijk, iedereen moet weten dat wij allemaal het beste voor de club willen. En dat de nieuwe structuur echt een meerwaarde kan brengen.”