“Grootste ontgoocheling uit mijn carrière”

Soufiane Bouchikhi strandde in de finale van de 10.000m op de zesde stek. Tot diep in de finale viel hij ondanks het moordende tempo niet weg te drummen uit de top vijf. Maar in de laatste ronde had hij geen verhaal tegen de snelle jongens. “Ik ging voor goud en ga naar huis met lege handen.”

32 graden Celsius was het in het olympisch stadion van Berlijn toen het startschot van de 10.000m weerklonk om 20.20u. Dat schrikte de Spanjaarden en Turken niet af om er stevig de pees op te leggen. De snelle kilometers (doorkomsttijd na 5.000m in 14’08) eisten hun tol. De kopgroep werd steeds kleiner. Constant zat Bouchikhi in circa tweede à derde positie. De laatste 600m zat hij nog in de kopgroep van zes. Maar toen onder impuls van Bashir Abdi het tempo nog wat hoger ging, kon hij niet mee. Zwaar teleurgesteld bolde hij als zesde over de finish in 28’19”04. “Dit is de grootste ontgoocheling uit mijn carrière”, wond hij er geen doekjes om. “Ik had lange tijd een supergevoel. Ik probeerde koste wat kost vooraan te zitten omdat ik hoopte om mee te zijn met de beslissende ontsnapping”, lichtte hij zijn wedstrijdtactiek toe. “Maar dat lukte net niet. Heel even hadden we een gaatje. Ik nam zelfs even de kop. Maar acht à negen ronden voor het einde vertraagde het wat en toen was het om zeep. Op drie ronden van het einde deed ik nog een ultieme poging, maar de hitte en de wind maakten het onmogelijk. De laatste ronde voelde ik gewoon dat ik tekort kwam. De energie die ik verspeelde door constant voorin te willen zitten, kwam ik tekort. Dat had mijn eindsprint afgebot”, besefte Bouchikhi, die wel blij was dat er met Bashir Abdi toch een Belg op het podium stond. “Bashir heeft zijn wedstrijd heel slim aangepakt. In het begin hield hij zich rustig om nadien op te schuiven. Hij sprong slim om met zijn energie en zette alles op de laatste 600m. Dat bleek de goeie tactiek.” Tot hiertoe viel de 28-jarige Antwerpenaar altijd net naast de prijzen: net geen finaleplaats op het WK op de 5.000m in Londen vorig jaar, nipt gevloerd op het BK cross dit jaar nadat hij voordien iedere Crosscup-manche had gewonnen, enkele keren net naast het podium op het EK cross. “Maar deze ontgoocheling is nog groter dan al die vorige tegenslagen. Omdat ik me nu veel sterker voelde. Ik hoopte echt op goud en nu ga ik naar huis met lege handen. Voorlopig toch, want er is de 5.000m. Die race zal ik alleszins heel anders aanpakken. Ik zal een andere wedstrijdtactiek moeten toepassen. Maar ik wil in ieder geval nog heel graag revanche nemen.”

FOTO PHOTO NEWS