Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“De hele wereld lacht ons uit”
Over bijna een jaar wordt de Brexit van kracht. En in Frankrijk merken ze nu al de gevolgen. Op het Franse platteland staan de Britten in de rij om een huis te kopen.
Een lieflijk theesalon met schilderijtjes van roze bloemen en een dressoir vol taartjes en cakejes. Buiten kabbelt het riviertje Le Dropt voorbij. Binnen hangt een bord aan de muur waarop het ontbijt wordt aangeprezen.
Voor tien euro kan je in dit idyllische Franse plaatsje ’s morgens je buikje rond eten. Maar niet met warme croissants. ‘Bacon, sausage, fried eggs, mushrooms, baked beans and toast’, staat op het bord.
“Het is echt niet alleen voor Engelsen hoor! Zelfs de french ladies komen hier graag voor een kopje echte Engelse thee”, zegt David White schalks lachend.
De Brit opende met zijn vrouw Denise een jaar geleden het typische Engelse theesalon ‘Roses’ in het Franse plaatsje Eymet, in de Dordogne. “Het loopt enorm goed. We hebben de hele dag aanloop”, vertelt hij terwijl hij een glazen stolp optilt en met een taartschep een crumpet op een bordje legt.
De klanten komen voor ontbijt, lunch en – natuurlijk – de high tea. “Sinds kort zien we hier een nieuwe groep klanten binnenkomen: Britten die op zoek zijn naar een huis.”
Stukje Engeland in Frankrijk
Eymet is al decennia een soort ‘Little England’ in Frankrijk. Zo’n 10% van de ruim 2.000 inwoners is Brits. In het centrum ligt een Britse pub, met een Britse eigenaar. Om de hoek is er een Engelse kruidenierswinkel. En op de wekelijkse markt lijkt Engels wel de voertaal. In de kraampjes van Britse verkopers liggen scones en sausages. Zelfs de gemeenteraad van Eymet heeft een Britse volksvertegenwoordiger.
De laatste maanden meldt zich een nieuwe golf van belangstellenden: Brexit-vluchtelingen. “Wij verkopen nu zo’n 30% meer huizen aan Britten dan normaal”, zegt de Britse makelaar Terrie Simpson in Eymet. “Dat heeft alles te maken met de Brexit.’’ Haar makelaarskantoor sluit nu zeven tot twaalf kooptransacties per maand met Engelsen af, vertelt ze. Dat betekent dat er gemiddeld elke drie dagen een huis in Eymet aan Britten wordt verkocht door haar kantoor alleen al. “Het is echt een heel opmerkelijke stij- ging”, aldus Simpson. “De meeste klanten zijn jonge gezinnen. Die willen weg uit Engeland. In juni van dit jaar had ons makelaarskantoor al 70% van zijn jaaromzet binnen.”
De aanwas in Eymet staat niet op zichzelf. Steeds meer Britten lijken er voor te kiezen hun vaderland te verlaten, vóór de Brexit volgend jaar een feit is.
In 2016 – het jaar van het Brexitreferendum – namen ruim 6.500 Britten een andere Europese nationaliteit aan: twee keer zoveel als het jaar ervoor. En in 2017 zette de groei door. De BBC rekende uit dat vorig jaar meer dan 13.000 Britten zich definitief in een ander land vestigden.
“Ik heb het echt hé-le-maal gehad met de Britse regering, met premier May!”, zegt Dawn Red, die zichzelf een kopje thee met melk inschenkt, aan tafel in ‘Roses’. Ze besloot vorige week een huis te kopen in Eymet. “Vanwege de Brexit, ja. Straks kunnen we misschien helemaal geen huis meer kopen in Europa. Niemand weet het. De Brexit is een ramp en de hele wereld lacht ons en Engeland uit.” Ze schenkt zich nog eens bij, met de chique blauwwitte theepot op tafel. “Ik wil kunnen reizen in Europa, en ik wil niet dat een stelletje apen in Londen mij vertelt wat ik wel en niet mag doen, zoals wonen in Frankrijk.”
Het is de onzekerheid die de Britten parten speelt, beaamt makelaar Terrie Simpson. “Niemand weet hoe de regels er straks uit gaan zien. Nu kunnen Britten hier nog aanspraak maken op de Franse gezondheidszorg. Hun kinderen mogen naar de Franse school. Maar volgend jaar valt dat misschien allemaal wel weg, als de Britten geen EU-burger meer zijn”, aldus Simpson. “Ze vestigen zich hier nu het nog kan, straks is het misschien te laat.”