Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik kreeg zelfs braakneigingen als ik in de buurt van mijn werk kwam”
Manager Griet Timmermans (36) vindt zichzelf opnieuw uit als kookcoach voor drukke mama’s
Griet Timmermans Homemade By Griet ‘‘Het heeft veel te lang geduurd voor ik naar mijn lichaam luisterde.’’
Sandra Bekkari, Pascale Naessens: kookgoeroes met hopen zou je denken. Maar een kookcoach voor drukke mama’s, die bestaat nog niet. Als het van Griet Timmermans (36) afhangt vult zij die leemte in. Na een zware burn-out vindt Griet zichzelf opnieuw uit.
Griet Timmermans ontvangt ons in haar nieuwe gezinswoning in Pulderbos (Zandhoven). De muren zijn pas geverfd in een blauwe pasteltint en ze moet nog wat wennen aan het vrij drukke verkeer op de weg. “We slapen aan de straatzijde en woonden vroeger in Grobbendonk in een heel rustige buurt, vandaar.”
Dat Griet en haar man Wietse Beterams toch verhuisden, komt omdat ze meer ruimte wilden voor hun twee kinderen Wout (8) en Lize (2), maar toch ook omdat Griet al twee jaar herstellende is van een zware burn-out. In haar nieuw huiskantoor kan ze nu alles op alles zetten om haar eigen zaak Homemade By Griet uit de grond te stampen, als personal
foodcoach om jonge mama’s te ondersteunen.
“Ik ben altijd ambitieus geweest”, vertelt Griet. “In 2006 studeerde ik af als handelsingenieur. Mijn doel? Manager worden. Een mooi loon, een auto, laptop en gsm van de baas: daar ging ik voor.”
Griet begon te werken bij Atlas Copco. Toen ze na twee jaar vond dat er daar niet genoeg doorgroeimogelijkheden waren, veranderde ze van job.
“Zo kwam ik bij de Amerikaanse multinational Federal-Mogul terecht. Hier kreeg ik wel voldoende kansen. Na enkele jaren werd ik teamleader en uiteindelijk groeide ik door tot global inventory manager met een baas in Amerika. I did it!”
Griets eerste promotie viel samen met de geboorte van Wout, acht jaar geleden. “Door de slechte verbinding tussen ons huis in Grobbendonk en het kantoor in Kontich, vertrok ik steeds vroeger naar mijn werk om de files op de E313 en de Antwerpse Ring voor te zijn. Het was de enige manier om ’s avonds nog op tijd thuis te zijn.”
Om vijf uur opstaan
Op de duur stond Griet elke dag om vijf uur op, zodat ze al rond zes uur achter haar bureau zat om te werken. “Daarnaast moest ik ook geregeld naar het buitenland. Maar ik deed mijn job graag en ik was er goed in.”
Hoewel sommigen zich toch vragen begonnen te stellen bij Griets werkritme, wou ze niet opgeven. “Ik kón dit. Dat bleef ik tegen iedereen zeggen die mij gek verklaarde. Ik was ook trots op wat ik bereikt had.”
Wietse en Griet wilden intussen graag een tweede kindje. “Maar dat lukte niet. Ik kreeg ook meer en meer kwaaltjes, van maagontstekingen over migraine tot chronische vermoeidheid.”
Na een reorganisatie die ze moest leiden op het werk, kreeg ze een eerste fameuze dip. “Dit voelde niet goed. Er werden dingen van mij verwacht waar ik niet achter stond. Ik besloot om tijdens de grote vakantie drie maanden voltijds ouderschapsverlof op te nemen. Er effe helemaal
tussenuit: dat zou mij goed doen.”
Zwanger
Na enkele weken vakantie was Griet plots zwanger. “Na allerlei behandelingen die we de voorbije vier jaar hadden geprobeerd, was het nu ineens zomaar gelukt. Ik blijf geloven dat dit kwam omdat ik mijn lichaam eindelijk wat rust had gegund in plaats van het volledig uit te putten.”
Op dat moment besloot Griet dat het tijd was om het iets rustiger aan te doen. “Maar toen ik na drie maanden ouderschapsverlof opnieuw ging werken, had ik net een nieuwe managersfunctie gekregen. Al heel snel zat ik weer vast in hetzelfde ritme. Na de geboorte van Lize bleef ik vijf maanden thuis. Maar bij mijn terugkeer, liep het vanaf de eerste dag fout. Ik begon te braken op kantoor en kreeg het niet gestopt.”
Griet bleef een week thuis. “Ik dacht dat ik misschien een virus had opgescharreld van Lize. Maar toen ik opnieuw ging werken, begon ik weer over te geven. En ook thuis bleef het voortgaan. Mijn lichaam reageerde enorm. Zelfs als ik in de buurt van mijn werk kwam, werd ik misselijk.”
Griets man en vriendinnen smeekten haar om het rustiger aan te doen. “Zelf was ik nog altijd zeker dat het wel zou overgaan. Er volgde een periode van bloedonderzoeken, echografie en gastroscopie. De maagontsteking die het braken veroorzaakt had, stak opnieuw de kop op. De dokter opperde dat dit wel eens van de stress op het werk kon zijn. Mijn hoofd wou nog steeds gaan werken, maar mijn lichaam niet. ”
Paniekaanvallen
Mensen die zich afvragen hoe een burn-out eruitziet, kunnen iets opsteken van Griets ervaring. “Ik had paniekaanvallen, kon niets meer onthouden, vergat Wout van school te halen, wist de geboortedatum van mijn dochter niet meer. Als ik in de winkel een ingrediënt niet kon vinden, raakte ik in paniek. Ik liet mijn kar staan en liep wenend naar de auto. Uiteindelijk werd het allemaal duidelijk toen ik therapie begon te volgen.”
Twee jaar geleden ging ze op ziekteverlof. “Ruim een jaar kon ik niets meer. Tot ik iets ging doen met mijn passie voor koken. Ik werd chef voor FLAVR, een onlineplatform waarbij je thuis bereide porties kunt verkopen. Spijtig genoeg stopte dat platform na een tijdje. Ik had wel gemerkt dat het koken voor anderen mij veel energie gaf. Intussen begon ik een Facebookpagina en een blog met kooktips.”
In mei zette Griet haar contract stop en stapte ze uit haar comfortzone. “Bedrijfswagen, smartphone, laptop: ineens laat je die gouden kooi los. Ik vroeg een ondernemingsnummer aan en liet mij bijstaan door twee coaches om een businessmodel uit te werken om andere drukke mama’s te helpen bij het bereiden van gezonde maaltijden die kinderen graag lusten”
De ruggengraat van haar businessmodel is H.E.T. R.E.C.E.P.T, ontwikkeld voor Homemade By Griet. “Elke letter heeft een betekenis. Ik verkoop producten via mijn website, en voor een klein abonnementsbedrag per maand krijg je wekelijks leuke tips, kindvriendelijke recepten, recensies van kookboeken en kindvriendelijke restaurants. Voor mijn onlineledenplatform maak ik kookvideo’s van Wout en mezelf in de keuken. Homemade By Griet moet een community worden. Ik ben ook kok aan huis voor communieen andere feesten. Een
personal foodcoach zijn voor mama’s: dat is nu mijn doel, in plaats van een manager met bedrijfswagen.”
Van burn-out tot burning noemt Griet haar comeback. “Het heeft veel te lang geduurd voor ik naar mijn lichaam luisterde.”