Wout van Aert sluit wegseizoen af met hoopgevende bronzen medaille

Het was een experiment, zijn wegseizoen 2018. Een geslaagd experiment is het geworden. Van zijn eerste wedstrijd – de Omloop Het Nieuwsblad – tot het EK gisteren in Glasgow, Van Aert stelde zelden of nooit teleur. Integendeel, het eindrapport is veel beter dan verwacht.

Van Aert vond het maar niets, die bronzen medaille. Begrijpelijk voor iemand die al meerdere gouden WK-medailles in de schuif heeft liggen. Maar als Van Aert vandaag de film van zijn eerste internationale wegselectie opnieuw afspeelt, dan zal hij zien dat hij de bijna perfecte wedstrijd heeft gereden. In een team met olympisch kampioen Greg Van Avermaet en de altijd ambitieuze Jasper Stuyven als coleiders slaagde Wout van Aert er toch maar netjes in zijn stempel op het gebeuren te drukken. Terwijl Van Avermaet en Stuyven in de achtergrond nagelbijtend moesten toekijken, streed Van Aert lekker mee om de zege. Toeval, noemde hij zijn aanwezigheid in de kopgroep. Toch slaagt Van Aert er op de een of andere manier altijd in perfect aan te voelen waar en wanneer de beslissing valt. In de Strade Bianche was hij niet te bang om van ver aan te vallen, ook gisteren niet. Van Aert koerst met ballen en wordt daar heel vaak voor beloond. Van Aert mag denken dat het toeval is, wij vinden van niet.

Het bewijst nog maar eens wat voor potentieel de Kempenaar heeft op de weg. Natuurlijk is hij een begenadigd veldrijder maar na dit eerste uitgebreide seizoen op de weg mag duidelijk zijn dat de toekomst van Van Aert evenzeer op de weg als in het veld ligt. En hij is niet alleen: ook Mathieu van der Poel bewees gisteren wat voor een immense mogelijkheden hij op de weg heeft. Als Van Aert naar het beton uitwijkt om zijn eeuwige concurrent uit het veld af te schudden, dan zal hij na Glasgow beseffen dat hij niet zo makkelijk van zijn kwelgeest zal afraken. Ze zullen elkaar nog vaak tegen het lijf lopen, Wout en Mathieu. En wij vinden dat niet erg.

Van Aert begint morgen zijn voorbereiding op het nieuwe veldritseizoen, ook voor Van der Poel gaat de focus langzaam maar zeker naar het veld. Als gisteren een voorbode was van wat de winter ons gaat brengen, dan vrezen wij dat voor de andere veldrijders niet veel meer dan wat kruimels zullen resten. Van der Poel en Van Aert zijn zonder lichamelijke ongemakken een klasse apart.

Geboren en getogen in de Kempense wielergrond en met meer dan een decennium ervaring in het peloton richt wielerjournalist Guy Van Den Langenbergh zijn eigenzinnige blik op de koers.