Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik kan mezelf weinig verwijten”
Pieter Jacobs gaat in tegenaanval op kopgroep, maar geraakt niet meer in de spits
Het BK voor elite zonder contract mocht dan in eigen streek georganiseerd worden, dat heeft onze regiogenoten er niet toe aangezet om in Stabroek een hoofdrol op te eisen. Pieter Jacobs probeerde nog wel de kloof met de koplopers te dichten, maar faalde.
De titel zelf ging uiteindelijk meer dan verdiend naar Rutger Wouters. In de slotronde sprong de Limburger weg uit een kopgroep van dertien renners om met kleine voorsprong solo te zegevieren. Jonas Goemans werd tweede, Dries Vestrepen derde.
Pieter Jacobs probeerde in de finale nog naar die dertien leider te springen. Eerst met twee medevluchters, even later alleen. Hij geraakte echter niet tot in de spits en eindigde uiteindelijk op de vijftiende plaats.
“In het peloton was er merkwaardig genoeg niemand die in reactie ging op de koplopers”, zegt de naar Limburg uitgeweken ex-Loenhoutenaar. “Ik voelde me goed en heb dan maar zelfs iets geprobeerd. Ik kreeg eerst twee renners mee, maar die moesten al snel kleur bekennen en afhaken. Vanaf dan moest ik in mijn eentje verder. Ik bleef echter op twintig seconden hangen. Vorig jaar maakte de wind er een harde koers van, maar nu speelde dat minder rol. Om dan in je eentje het gat dicht te rijden op een kopgroep die goed samenwerkt, dat was net iets te veel van het goede. Jammer, maar ik kan me weinig verwijten. Ik heb tenminste iets geprobeerd.”
Thuisrijders Mattias Raeymaekers en Tom Goovaerts waren vooraf extra gemotiveerd om voor eigen publiek een mooie plaats te behalen. Het was namelijk de laatste keer dat ze daar op het BK de kans voor hadden. Maar uiteindelijk kon het tweetal geen rol van betekenis spelen. “Er zijn verschillende pogingen geweest om met een groep achtervolgers naar de koplopers te rijden”, zegt Tom Goovaerts. “Twee keer heb ik willen meeschuiven, omdat ik wist dat ik mee moest zijn met zo’n groepje als ik een mooie uitslag wilde behalen. Maar ik kon niet meer, het ging gewoon te snel voor mij. Als die betere renners zestig per uur rijden gaat dat voor mij net, maar als het dan nog eens vijf per uur sneller gaat, moet ik passen. Jammer, maar het is nu eenmaal zo.”
Goovaerts’ ploegmaat bij R.Antwerp BC, Mattias Raeymaekers, kon het enkel beamen. “In de slotfase heb ik ook eens geprobeerd om aan te pikken na een demarrage, maar ik moest al snel gas terugnemen. Dat is nu eenmaal de harde wet van de wielersport.”